Zo daar ben ik weer even , het gaat met kleine stapjes vooruit.
De mensen die mij kennen weten dat dat niet mijn ding is maar ik moet me er gewoon bij neer leggen. Natuurlijk ben ik blij dat ik geen hoge koorts meer heb. De thuiszorg ziet ook wel vooruitgang.
Ik probeer het ook wel eens zelf te doen maar dan ben ik gewoon bekaf. Dan moet ik ook toegeven dat het me nog niet lukt hoe moeilijk ik dat ook vind.
De fysiotherapeut had me ook al snel door en zei : je oefeningen doen maar niet te ver gaan ! hahaha
Gisteren zo trots ik heb mijn boterham op de bank al zittend opgegeten . Vreemd he ? dat je daar zo onwijs trots op kan zijn.
Vandaag zag ik een bericht op Instagram van de schoonheid specialiste waar ik vroeger wel kwam. Zij had een last minute open staan voor morgen. Ik reageerde daarop dat als ik er kon komen ik graag weer eens bij haar zou komen voor een behandeling. Daarop antwoordde zij heel lief : de last minute is al bezet maar als ik wil dan wil ze me ook wel op komen halen . Hoe lief?
Dus nu lekker een afspraak gemaakt , ik lig hier op mijn bed elke dag en dan kan ik ook wel in haar behandelstoel liggen toch ?
Nu heb ik lekker een afspraak staan voor a.s. dinsdag . Ik kijk er naar uit eindelijk weer eens iets leuks in het vooruitzicht.
Weet je doordat je nu stapjes vooruit maakt word je ook weer positiever en durf je weer in de toekomst te kijken.
Ik zal gewoon moeten leren omgaan met die pijn en de beperkingen die ik daardoor heb maar dat is zo verdomde moeilijk.
Begin maart moet ik weer naar reumatoloog want dat merk ik wel dat ik die medicatie niet meer krijg hoor. Toch wel wat dikke rode gewrichten dus actieve ontstekingen.
Maar ik ga door ik laat me niet klein krijgen en zoals een lotgenote Anja mij ook al zei : Corrinne je moet het gaan doseren zodat je gewoon lekker van de mooie momenten kan genieten . Ook al moet je het daarna weer een aantal dagen bezuren maar dat mooie moment kan niemand je dan meer af nemen.
dinsdag 12 februari 2019
vrijdag 1 februari 2019
Ik kan al 3 minuten zitten ;-( maar helaas speelt mijn reuma nu ook op omdat ik geen reumamedicatie krijg
Nu gelukkig al 1 maand zonder hoge koorts , af en toe nog wat verhoging maar niet boven de 38 graden. Die verhoging kan dus komen door de ontstoken amandelen. Vorige week bij de KNO arts geweest die wilde het even rustig laten genezen en hopen dat het niet terug komt.
Helaas is de conditie nog helemaal niets , nog steeds thuiszorg nodig om me te douchen wat normaal iets heel simpels is. Maar doordat ik een maand zulke hoge koorts heb gehad is mijn lichaam echt op en heeft tijd nodig zegt ook de thuiszorg. Zondag zei ik tegen Cees ik ga ff douchen , had behoefte aan een hete douche ivm reuma pijn. Ik stond net een paar minuten onder de douche en heb Cees maar geroepen want werd dizzy en vond het niet verantwoord om alleen te blijven staan.
Natuurlijk had ik zwaar de pest er in want je wil zo graag gewoon weer normaal functioneren.
Gelukkig nu wel fysio aan huis en ook hij zegt : we moeten het rustig aan doen je hebt 5 maanden plat gelegen. Wat oefeningen en om het uur zitten en dan 3 minuten dat is het maximale wat ik red.
Van de week dacht ik heel stoer ik eet mijn biefstukje met brood gewoon aan de eettafel maar helaas ik heb gelukkig mijn biefstukje in kleine stukjes gesneden en toen maar weer gaan liggen.
Doordat het naar mijn gevoel niet snel genoeg gaat ben ik ook ontzettend emotioneel , maar ook dat schijnt erbij te horen .
Nu lig ik ook te wachten op thuiszorg , echt het zijn aardige mensen stuk voor stuk maar ik wil het gewoon zelf kunnen doen. En ook gewoon zelf auto rijden zodat ik naar onze familie in Amsterdam kan . Cees gaat zondag met de trein naar Stephanie en Jayden en ook naar ma Fafiani. Ik ben gewoon jaloers ik zou ook zo graag naar hun toe gaan. Gelukkig heb ik Krijn en Shannon hier in de buurt dat ik toch nog wel wat familie zie. Van de week ook al een paar vriendinnen op de koffie gehad. Niet tegelijk want dan is het te druk voor me. Maar ik merk dan toch wel iets vooruitgang.
Weet je , je wereldje is zo klein momenteel . Ik zou zo graag gewoon weer onder de mensen zijn maar merk dat ik dat heel rustig aan weer op moet bouwen . Als ik dalijk lang genoeg kan zitten gaan we naar Amersfoort om voor een scootmobiel te kijken zodat ik zelf weer af en toe een boodschapje kan doen. Gewoon weer lekker buiten kan komen . Hier in huis de kleine afstandjes gaat al beter met lopen met rollator natuurlijk. Hoop zo snel mogelijk ook buiten weer wat te lopen.
De internist heeft gezegd dat hij de darmoperatie wel nodig vind maar dat eerst mijn lichaam goed moet herstellen. Ik heb tegen Cees gezegd daar ga ik ook wel voor maar als mijn lijf hersteld is dan gaan we eerst lekker even op vakantie en daarna dan maar de volgende ronde. De operatie en ook die is niet mis maar volgens artsen wel noodzakelijk. Ik wil wel zodra ik oke ben, wel naar de MLD arts gaan en alle voors en tegens tegenover elkaar zetten. Het dan ook goed bespreken maar eerst ga ik even heerlijk genieten met en van mijn lieve zorgzame man.
Want voor mij waren de afgelopen maanden waardeloos maar laten we Cees niet vergeten hoe hij voor mij gezorgd heeft. Elke keer heen en weer naar het ziekenhuis rijden . Het is echt een topper!!!
Gisteravond ook we waren even aan het videobellen met Jayden en dan zegt die kleine knul althans klein . Oma Corrinne kom jij dan ook zondag ? nee lieverd opa komt met de trein zodra oma weer kan zitten en auto kan rijden komen we snel weer samen.
Gelukkig hij is me niet vergeten.
Verder krijg ik ook wel lieve appjes van de familie Fafiani en ook via whats app contact met mijn broer . Verder weinig familie dus snel klaar .
Ook denken de mensen van de voetbal wel aan me . Van de week zelfs een vergadering ivm organisatie Familiedag vv Hulshorst hier thuis gehad omdat ik me nog niet kan verplaatsen naar de voetbal. Vond het een eer dat ze me vroegen of ik hun mee wilde helpen met de organisatie . Alhoewel wij er zelf niet bij zijn want wij hebben dan een Familie Fafiani weekend en dat wil ik zeker niet missen.
Het waardeloze is dat ik nu geen reuma medicijnen krijg of mag omdat ook mijn weerstand verminderd. Maar met dit weer heb ik daar wel meer last van . Toen we vorige week bij KNO arts waren ook maar even langs de reuma polie gelopen en gelukkig had de reumaverpleegkundige even tijd voor me. Het was duidelijk dat de reuma aan het opspelen is want dikke teen dikke knie . Dus nu wel weer Naproxen gehad in de hoop dat dat voldoende is .
Nou ik heb het weer een beetje van me af geschreven , ik maak niet veel leuks mee dus ook weinig leuks om over te schrijven
Helaas is de conditie nog helemaal niets , nog steeds thuiszorg nodig om me te douchen wat normaal iets heel simpels is. Maar doordat ik een maand zulke hoge koorts heb gehad is mijn lichaam echt op en heeft tijd nodig zegt ook de thuiszorg. Zondag zei ik tegen Cees ik ga ff douchen , had behoefte aan een hete douche ivm reuma pijn. Ik stond net een paar minuten onder de douche en heb Cees maar geroepen want werd dizzy en vond het niet verantwoord om alleen te blijven staan.
Natuurlijk had ik zwaar de pest er in want je wil zo graag gewoon weer normaal functioneren.
Gelukkig nu wel fysio aan huis en ook hij zegt : we moeten het rustig aan doen je hebt 5 maanden plat gelegen. Wat oefeningen en om het uur zitten en dan 3 minuten dat is het maximale wat ik red.
Van de week dacht ik heel stoer ik eet mijn biefstukje met brood gewoon aan de eettafel maar helaas ik heb gelukkig mijn biefstukje in kleine stukjes gesneden en toen maar weer gaan liggen.
Doordat het naar mijn gevoel niet snel genoeg gaat ben ik ook ontzettend emotioneel , maar ook dat schijnt erbij te horen .
Nu lig ik ook te wachten op thuiszorg , echt het zijn aardige mensen stuk voor stuk maar ik wil het gewoon zelf kunnen doen. En ook gewoon zelf auto rijden zodat ik naar onze familie in Amsterdam kan . Cees gaat zondag met de trein naar Stephanie en Jayden en ook naar ma Fafiani. Ik ben gewoon jaloers ik zou ook zo graag naar hun toe gaan. Gelukkig heb ik Krijn en Shannon hier in de buurt dat ik toch nog wel wat familie zie. Van de week ook al een paar vriendinnen op de koffie gehad. Niet tegelijk want dan is het te druk voor me. Maar ik merk dan toch wel iets vooruitgang.
Weet je , je wereldje is zo klein momenteel . Ik zou zo graag gewoon weer onder de mensen zijn maar merk dat ik dat heel rustig aan weer op moet bouwen . Als ik dalijk lang genoeg kan zitten gaan we naar Amersfoort om voor een scootmobiel te kijken zodat ik zelf weer af en toe een boodschapje kan doen. Gewoon weer lekker buiten kan komen . Hier in huis de kleine afstandjes gaat al beter met lopen met rollator natuurlijk. Hoop zo snel mogelijk ook buiten weer wat te lopen.
De internist heeft gezegd dat hij de darmoperatie wel nodig vind maar dat eerst mijn lichaam goed moet herstellen. Ik heb tegen Cees gezegd daar ga ik ook wel voor maar als mijn lijf hersteld is dan gaan we eerst lekker even op vakantie en daarna dan maar de volgende ronde. De operatie en ook die is niet mis maar volgens artsen wel noodzakelijk. Ik wil wel zodra ik oke ben, wel naar de MLD arts gaan en alle voors en tegens tegenover elkaar zetten. Het dan ook goed bespreken maar eerst ga ik even heerlijk genieten met en van mijn lieve zorgzame man.
Want voor mij waren de afgelopen maanden waardeloos maar laten we Cees niet vergeten hoe hij voor mij gezorgd heeft. Elke keer heen en weer naar het ziekenhuis rijden . Het is echt een topper!!!
Gisteravond ook we waren even aan het videobellen met Jayden en dan zegt die kleine knul althans klein . Oma Corrinne kom jij dan ook zondag ? nee lieverd opa komt met de trein zodra oma weer kan zitten en auto kan rijden komen we snel weer samen.
Gelukkig hij is me niet vergeten.
Verder krijg ik ook wel lieve appjes van de familie Fafiani en ook via whats app contact met mijn broer . Verder weinig familie dus snel klaar .
Ook denken de mensen van de voetbal wel aan me . Van de week zelfs een vergadering ivm organisatie Familiedag vv Hulshorst hier thuis gehad omdat ik me nog niet kan verplaatsen naar de voetbal. Vond het een eer dat ze me vroegen of ik hun mee wilde helpen met de organisatie . Alhoewel wij er zelf niet bij zijn want wij hebben dan een Familie Fafiani weekend en dat wil ik zeker niet missen.
Het waardeloze is dat ik nu geen reuma medicijnen krijg of mag omdat ook mijn weerstand verminderd. Maar met dit weer heb ik daar wel meer last van . Toen we vorige week bij KNO arts waren ook maar even langs de reuma polie gelopen en gelukkig had de reumaverpleegkundige even tijd voor me. Het was duidelijk dat de reuma aan het opspelen is want dikke teen dikke knie . Dus nu wel weer Naproxen gehad in de hoop dat dat voldoende is .
Nou ik heb het weer een beetje van me af geschreven , ik maak niet veel leuks mee dus ook weinig leuks om over te schrijven
Abonneren op:
Posts (Atom)