Nou dinsdag was een dag dat ik in de ochtend een niet zo fijn telefoontje kreeg was daar toch wel van geschrokken. Mijn schoonvader had een kleine tia gehad en hoe vaak hoor je niet dat er daarna weer een kan komen . Ik ben de hele dag in huis gebleven heerlijk rustig aan . In de avond moesten we even naar het voetbalveld er was de laatste training van het team waar Cees trainer van is en ze speelden vanavond tegen hun ouders dat was wel leuk natuurlijk. Daarna een gesprek met 1 van bestuursleden. Krijn moest weer aan zomeravondvoetbal mee doen dus zijn we even gaan kijken maar was zo koud dus snel weer naar huis . Woensdag 27 mei mijn verjaardag we zouden er niets aan doen iedereen woont ver weg en dan op een doordeweekse dag. Dus gewoon een dag zoals alle anderen dacht ik , maar toen ik beneden kwam hingen er toch slingers wel heel lief. In de ochtend ging ik trainen met annet en haar dochter. Ze kwamen me ophalen en verraste me met een hele mooie hanging basket. Heerlijk gesport en verder niets speciaals . Ja ik had wel gebakjes gehaald voor ons eigen gezin . Want dat hoort er toch bij . Krijn kwam uit zijn werk en zei dat ik een ring mocht uitzoeken bij een zaak hier in het dorp omdat hij niet wist welke maat ik had en welke ring ik er bij wilde. De Carpe Diem wist hij want dat is tegenwoordig mijn lijfspreuk : pluk de dag ! Mijn ouders hadden gebeld en mijn schoonouders ook later op de dag belde onze dochter . Ook vind ik het zo leuk op facebook zoveel mensen die je feliciteren ongeveer 190 kijk dan voel je je ook wel jarig en ook erg geliefd. Ow ja ik vergeet nog te vertellen dat ik me sinds het weekend ineens niet meer dik vind , sommige van jullie zullen wel zeggen waar heb je het over? In maart 2012 heb ik een gastric bypass operatie ondergaan maar in mijn hoofd was ik nog steeds die flinke of dikke vrouw. Iets wat gewoon in je hoofd zit maar ik kijk altijd naar andere vrouwen en dan denk ik zo die zijn mooi slank. Van het weekend keek ik naar een foto waar ik ook op stond en toen dacht ik ..... Jezus ik ben net zo slank .... hahaha goed gevoel moet me alleen ook nog zo mooi gaan voelen. Oke ik ben geen foto model en hoef ik ook niet te zijn maar zoals al eerder gezegd mijn zelfbeeld is wel heel laag . Vanmorgen op gestaan met ontzettende spierpijn maar geeft wel een goed en voldaan gevoel dat ik toch weer die spieren heb gebruikt . De spierpijn is een heel andere pijn dan de dagelijkse pijn. Ik zou donderdag mijn vriendin helpen op de club maar heb het afgezegd ik had het zo koud en zoveel last . Van de week ook een gesprek gehad met iemand die misschien wel een paar uurtjes in de week komt helpen want ik wil het wel maar kan het niet allemaal meer . Iemand voor het grovere werk en de rest moet ik dan maar samen met mijn mannen hier in huis doen. Hopelijk krijgen we binnekort bericht over een huis waar alles voor mij gelijkvloers is want die trappen dat nekt me . Ik kon dat gesprek zonder tranen doen is toch al heel wat he ook al voel ik me nog steeds heel zwak en onzeker . Ik hoop dat dat toch ook wat gaat veranderen. Terwijl mensen om me heen zeggen dat ze trots op me zijn en dat het goed is wat ik doe . Vrijdag kreeg ik s morgen een telefoontje dat ze op me zaten te wachten voor de Remicade ik had in mijn agenda 4 juni staan dus was een communicatie foutje maar aangezien zo een behandeling wel 1000 euro kost zei ik als ik zo mag komen dan kom ik er aan is zonde om dat over te laten gaan en ik had het nodig ook. 's middags wezen sporten het lukt me goed dus dat scheelt. Vrijdag avond hadden we de bbq ter afsluiting van het voetbalseizoen voor de jeugd en ik had aangeboden dat ik zou helpen . Helaas heb ik het niet helemaal waar kunnen maken want om een uur of 8 heb ik ...... ja ja jullie lezen het goed .... toegegeven aan mijn lijf en gezegd dat ik naar huis ging omdat ik teveel last had en wist dat ik het anders flink moest bezuren met die regen en kou. Thuis gekomen lekker in de infra rood cabine gezeten en mijn bed in. Aan de ene kant voelde ik me lullig dat ik ze liet zitten maar was toch ook wel een beetje trots op mezelf dat ik dit had gedaan . Zaterdag zijn we lekker samen een dagje naar Amersfoort gegaan gezelllig met de trein . Het was lekker weer en we hebben heerlijk genoten veel gewandeld lekker gegeten en toen weer naar huis. Zondag is dan een dag dat je weer bij moet komen dat weet je van te voren maar was het dubbel en dwars waard en deze dagen neemt niemand me meer af . Ik leef en ik geniet en IK PLUK DE DAG!
Vrijdag ging ik voor het eerst met mijn vriendin naar Movifit een sportschool hier in Nunspeet waar ze met de Milon Cirkel gebruiken. Ik mocht het eens proberen om wat sterker te worden en toch ook lekker te bewegen. Aan de ene kant dacht ik is dit nu wel slim met morgen het uitje naar de Toppers, maar ik wist dat ik begeleiding kreeg bij het sporten en heb dus ook aangegeven dat ik heel rustig wilde beginnen. Nou het ging goed en het viel me ook wel mee oke ik voelde wel dat ik mijn spieren belast had. Maar niet zo dat ik niet meer op of nee kon. We zijn in de avond nog even het dorp in gegaan er war Rythem & bleus festival. Even gezellig met een paar jongens wat gedronken op een terras en dan kan ik echt goed vernemen dat ik gewoon niet meer gezond ben. Het is in de avond nog wel fris en dan blijf je zitten maar als ik dan weer op moet staan pfff is alles zo stram en stijf. Ik wilde ook weg op een gegeven moment omdat ik bang was dat ik anders niet meer overeind kon komen. Thuis gekomen gelijk mijn bed in gegaan . Zaterdag moest Cees met zijn team naar een toernooi en ik kon lekker op bed blijven liggen . Dus even de infrarood sauna aangezet en lekker half uurtje er in gezeten om even op temperatuur te komen . Daarna een paar boodschappen gedaan om verder de rest van de dag lekker relaxed op de bank door te brengen. Ik heb het wel eens over de lepeltheorie gehad en ik moest heel veel lepels sparen voor de avond. Rond half 6 kwam Jesina ons halen , zij was nog nooit bij de Toppers geweest en hadden gevraagd of ze mee wilde waar zij luid en duidelijk ja op zei. Ik ging dus echt op stap en had me wat opgetut beetje foundation poeder je kent het wel . Zaten we nog geen 10 minuten in de auto kreeg ik weer een opvlieger dus het water en de foundation liepen van me hoofd af. Achteraf denk ik dat het ook wat angstzweet was, ik maakte me toch wel wat druk of ik de avond vol kon houden en of ik boven kon komen . Dan zie je dat ik vergeleken bij vorig jaar toch wel achteruit ben gegaan . We kwamen aan bij de Arena auto geparkeerd en richting de ingang M . Het ging allemaal heel voorbarig met de lopende band naar de 1e ring , en ja toen raakte ik al in paniek .... geen band naar boven we moesten met de trap. Ik vroeg aan een steward of ik op een andere manier boven kon komen en gelukkig mochten ze uitzondering maken voor oude en/of gehandicapten, moest wel 1 trap op maar verder met de lift naar 2e ring. Ik zeg eerlijk als het niet had gekund had ik tegen Cees en Jesina gezegd geef mij autosleutel maar ik wacht wel gaan jullie maar genieten . Echt ik had niet naar boven gegaan . Nou we zaten lekker vooraan en de andere kaartjes waren eigenlijk voor een andere rij. Maar we zaten er met zijn 3en en dachten dat zien we dan wel weer. We hadden mazzel want de stoelen naast ons bleven leeg. Het was wederom weer een Top avond heerlijke muziek en leuke show. Ik heb wel heel veel gezeten omdat ik toch wel last had maar af en toe kon ik me niet bedwingen en stond dan even op om wat mee te dansen. Ook had Jesina het gelukkig naar haar zin en Cees natuurlijk ook . Rond 12 uur was het afgelopen en Ja dan wordt je wel weer even met je neus op de feiten gedrukt. Het opstaan ging nog wel maar toen weer naar beneden heel langzaam de trap af. Oke de mensen achter me waren er misschien niet blij mee maar ik moest toch naar beneden en bij de lift stond zo een lange rij . We waren ook zo weg vanuit de parkeergarage gelukkig reed Jesina en kon ik wat extra pijnstilling nemen . Half 2 waren we thuis en toen gelijk naar bed want het was wel heel laat voor me. Toch helaas weer 4x in de nacht wakker geweest maar lekker lang blijven liggen , slaap je niet rust je toch zei mijn oma altijd. De zondag was een rustige dag lekker relaxed in de tuin en in de avond gingen we even bij een vriendin op visite voor haar verjaardag. Was ook weer even gezellig . Vanmorgen even bij Stephanie en de familie op visite geweest was gezellig en ook even bij Pa en Ma geweest. Verder nog even over de markt gelopen was heel druk maar gezellig en nu rustig languit op de bank. Morgen ga ik weer naar de sportschool kijken hoe het gaat ik heb gelukkig niet veel spierpijn gehad tuurlijk heb ik wel gevoeld dat ik ze gebruikt hebt maar had het erger verwacht . Dus al met al was het een Top (pers) weekend maar vergeleken bij vorig jaar merk ik wel dat ik behoorlijk achteruit ben gegaan . Maar heb intens genoten samen met mijn lieve ventje en andere dierbaren om me heen .
Het is alweer even geleden dat ik schreef , misschien toch de angst of ik jullie verveel of ja wat zou het zijn? Ik heb eigenlijk alles wat mijn hartje begeert een lieve man , lieve kinderen die beide gelukkig zijn en een schat van een kleinkind. Maar toch ben ik niet tevreden over mezelf zie me zelf als een waardeloos nutteloos iemand. Gewoon het huishouden bij houden gaat niet echt oke , gelukkig helpt Cees me daar zo veel mogelijk mee maar je voelt het toch als een tekortkoming. Afgelopen week ook weer veel pijn maar dat is waarschijnlijk door het weer ik hoor het van meerdere mensen in de lotgenoten groepen. Bij de therapie krijg ik regelmatig behandelingen die me schouder wat los moeten maken heb nl telkens ontzettende nek kramp. Ook wordt het dan in tape gezet oke staat niet echt charmant maar het helpt wel. Ik ben zo blij met de mensen die me echt begrijpen en ook niet vreemd op kijken dat ik iets de ene keer wel en de andere keer echt niet kan . Afgelopen zaterdag was er een kampioenswedstrijd van een vrienden team van onze club we zouden daar gaan kijken . Maar doordat ik zoveel pijn had moest ik keuzes maken en mijn keuze ging er dan naar om op verjaardags visite bij onze schoondochter te gaan. Vind ik toch belangrijker dan langs de lijn verkleumen en of verregenen. Het was erg gezellig en ook zo weer laat althans voor mijn doen. Zondag werden we uitgenodigd door onze zoon en schoondochter om gezellig uit eten te gaan was nog een moederdag kadootje :-) De hele dag lekker rustig aan gedaan en om ongeveer half 7 naar Harderwijk gegaan gezellig met zijn 5en zitten eten en gelachen . Deze week doe ik het ook rustig aan en oke het gaat met moeite maar is voor een goed doel . Zaterdag gaan we gezellig samen met een vriendin van ons naar de Toppers in de Arena. Heeft Cees voor zijn verjaardag gehad en voor vriendin hebben we nog een kaartje weten te regelen. We hadden het als verrassing voor haar en nou die was aangenaam verrast toen ik vertelde dat we er heen gaan. Maar ja dan moet ik het nu dus rustig aan doen anders red ik die avond niet. Ik zal dan ook toe moeten geven dat ik gehandicapt ben want die trappen kom ik echt niet op , maar ik weet dat dat wel goed komt. Ik moet alleen wat meer aan mezelf gaan werken gewoon goed en lief zijn voor mezelf, en niet omdat ik dat te kort kom hoor want mijn lieve mannetje is heel lief en zorgzaam. Maar ik kan nog steeds niet gewoon naar mezelf kijken en dat moet gewoon zo worden dat ik ook me zelf als goed ga bekijken . Ik weet het zo goed te zeggen tegen anderen : jij bent het zeker waard jij bent een pracht vrouw en je moet zus en zo ......... maar waarom kijk ik dan nog steeds zo op mezelf neer want anderen zeggen ook dat ik het waard ben . Waarom geloof ik hun niet en vind ik het niet meer dan normaal dat ze mij wel geloven als ik het tegen hun zeg. Ik heb momenteel wel weer heel veel emotionele momenten kan soms om niks janken en dat vind ik zo vervelend. Nou ik vertel jullie van de week wel weer hoe het geweest is
Bijna 2 weken niet geschreven en het klinkt heel raar maar was ook heel zwaar .
Maar het was met een gegronde reden Mijn zoon werd gisteren 21 jaar en daarvoor wilde ik een surprise party regelen. Hij ging op vakantie tot de dag voor zijn verjaardag zo kon ik mooi het een en ander doen zonder dat dat opviel . Zoals de meeste mensen weten is zijn vader 16 jaar geleden overleden . Via wat oproepjes zijn we aan foto's gekomen van zijn vader uit zijn jeugd en we wilden graag een mooi fotoalbum maken . Een terugblik op Krijn zijn 21 jaar . Dat album moest op de pc gemaakt worden en ik moet eerlijk bekennen dat chatten en Facebooken me aardig af gaat maar verder ben ik niet zo'n expert. Men had me gezegd dat het een dag of 4 a 5 zou duren eer dat dat album afgedrukt was en geleverd zou worden . Dus vrijdag ochtend om half 9 kroop ik achter de pc met een bak koffie Jezus wat een klus was het ....... op een gegeven moment belde mijn moeder. Ik kwam er toen pas achter dat ik al 4 uur achter die pc zat en het nog steeds niet naar mijn zin was . Normaal zou ik met problemen mijn zoon aanspreken en hem vragen hoe ik dat moest doen , maar hij was er niet en hij mocht het ook niet weten . Dubbel zwaar dus maar de meeste mensen die me kennen weten dat ik niet op geef ! Ik wilde en zou dat boek voor hem maken .
Natuurlijk was het ook wel emotioneel al die oude foto's ook van mijn overleden man de vader van mijn kind ook de foto's van de tijd dat mijn grote sterke zoon een klein lief knulletje was.
Natuurlijk heeft iedereen wel eens problemen met of over zijn kind en zo ik ook maar op zo'n moment komen er allerlei flashbacks voorbij. Ook op die dat was ik soms ook wel trots op mezelf dat ik ondanks mijn gezondheidsproblemen toch een zoon eigenlijk zo goed als alleen heb opgevoed. Ja toen ik nog in Delft woonde had ik mijn ouders dichtbij die ook heel veel met hem deden . Daarna toen ik Nunspeet woonde heb ik het gewoon alleen gedaan want de andere zijde deed weinig tot eigenlijk niks met hem . Om 15.30 uur was mijn boek klaar ik drukte op de knop verzenden en tot mijn schrik stond daar wij proberen om het fotoboek te leveren tussen 13 en 16 mei . Ik was op dat moment zo emotioneel dat ik weer in huilen uitbarstte .
Ook wisten we niet wat we Krijn moesten geven voor zijn verjaardag ja hij wordt 21 maar waar doe je hem een plezier mee. We hadden samen wel gehoord dat hij graag een subwoofer voor in zijn auto wilde dus bedachten we om hem een subwoofer te geven .Een leugentje om bestwil : Krijn wil je je auto hier laten staan aub als ik dan van de week naar therapie moet kan ik je auto gebruiken .
Natuurlijk was dat niet nodig maar we moesten dat ding in laten bouwen natuurlijk , ook dat bracht weer enige spanning mee . De persoon die het eigenlijk zou doen durfde het toch niet aan omdat er een orginele VW radio navigatie in zijn auto zat en daar had hij geen verstand van . Ik werd door alles en ook zeker door mijn pijn ook weer steeds emotioneler pfff wat heb ik er een hekel aan zeg dat ik al om bijna niks begin te janken . Ik denk ook dat het komt omdat ik mijn uitlaatklep niet had mijn blog want ik kon toch niet praten over wat me dwars zat en wat ik deed.
Zaterdag 2 mei was de laatste thuis wedstrijd van mijn cluppie waar ik dus mijn vrijwilligerswerk doe bij thuis wedstrijden . Door mijn hele dag achter de pc die dag ervoor had ik erg veel pijn maar ik wilde niet afbellen . 's morgens kwam ik bij de club en mijn vriendin vroeg wat aan me en ja hoor daar stond ik alweer te janken .... gelukkig was mijn lieve vriend in de buurt die me dus ook zo weer redelijk rustig kreeg . Ook op dat moment stond de persoon die me altijd helpt erbij en hij zag mijn tranen ow jee zei hij gaat het niet ? Ja hoor zei ik , maar niet echt overtuigend waarop hij zei als het niet gaat gewoon goed aangeven he ?! Ja zei ik , maar ik wilde er gewoon die laatste wedstrijd bij zijn ook al speelde mijn idool niet mee het is toch mijn cluppie . Het was een gezellige middag de club won dus dat was ook mooi meegenomen .
Zondags gingen we even langs Amsterdam naar onze dochter en kleinzoon en ook even bij cees zijn ouders langs geweest en we moesten het 1 en ander uit zijn huis alvast ophalen . Want ja het komt nu toch ook wel heel dichtbij dat het huis dalijk helemaal leeg moet zijn dus elke keer een beetje .
Het zou een vreemde week worden zo zonder zoonlief thuis maar ook wel gezellig zo lekker samen .
We hebben niet echt veel gedaan ehhh ik eigenlijk te veel want ja surprise party dan krijg je toch een hoop mensen binnen of buiten dat hangt af van het weer. Het fijne was ook dat onze dochter van vrijdag tot en met zondag zou komen met onze kleinzoon . Daar keken we beide ook erg naaruit . Ook was het waarschijnlijk dat mijn ouders ook zouden komen en ook zouden blijven slapen en ja wat doe je als je visite krijgt ? Toch wat extra werk in huis ....... bij mij natuurlijk weer te veel extra's.
Ook moest ik wat papieren regelen voor inschrijving voor een woning die door middel van loting wordt vergeven . Ik weet eigenlijk ook wel zeker dat dat ook wat meer spanning en emoties brengt . Ik heb zoveel moeite met die trap en mijn hoofd wil nog zoveel maar mijn lijf nog zo weinig .
Van de week sprak ik me ma en ik zei ook ik ben zo bang dat ik zondag op de verjaardag van onze zoon zo emotioneel zou zijn en om alles zou huilen . Heel fijn gesprek gehad met me ma en dat luchtte wel op. Ik kreeg ook elke dag wel een appje van zoon hoe het ging dat vond ik ook wel heel fijn . Moest hem ondertussen ook op zijn hart drukken dat hij niets voor zondag af zou spreken want stel je voor je organiseerd een surprise party en de jarige is er niet dat zou jammer zijn .
Ik mistte echt wel de uitlaat klep mijn blog en daardoor ben je ook gewoon veel emotioneler ook de vraag van zal hij het leuk vinden komt het boek op tijd komt de visite ach ik kan zo onzeker zijn en ook op het moment voel ik me weer zo nutteloos omdat ik zoveel wil maar zo weinig kan ......
Dan heb ik nog de mazzel dat ik een lieve vriend heb die me op alle fronten steunt en ook begrip heeft voor me het is echt zo een Schat. Gelukkig kon ik wel wat kwijt in de lotgenoten groep waar ik lid van ben zo fijn dat je dingen met mensen kan delen die ook echt begrijpen wat je bedoeld omdat ze dezelfde klachten hebben. Vrijdag doordat de treinen niet echt optimaal reden ben ik Stephanie gaan halen en natuurlijk die kleine vent . Hij was zo lief en het was echt een genot om ze bij ons te hebben . We waren bang dat hij moeite zou hebben met het slapen in een vreemde omgeving het was tenslotte de 1e keer dat hij hier sliep. Krijn dacht eerst dat hij nog voor de wedstrijd thuis zou zijn de laatste van zijn team voor dit seizoen maar dat liep iets anders . Cees moest met zijn jongens de F1 voetballen voor kampioenschap dus was hartstikke spannend worden ze wel of geen Kampioen?
Ook tijdens die wedstrijd was ik toch weer druk bezig is de platte kar op tijd gaat dit wel goed en ben ik dat niet vergeten . Mensen niet normaal hoe ik zo met van alles bezig ben .Gelukkig ze werden kampioen en gelukkig alles was geregeld . Het 1e moest dus wel gewoon spelen maar ik ging niet mee huh waarom niet ? men was wel verbaasd maar ja ik moest nog zoveel halen en doen en o wat was ik bang dat ik dingen vergat . Krijn was rond half 4 thuis altijd fijn als je kind weer gezond thuis komt en zeker vanaf wintersport . Ze hadden het heel erg naar hun zin gehad . Ook dat vind je als ouder zeer belangrijk . Ik zei hem dat hij de volgende dag om 11 uur thuis moest zijn wat dan zei hij ? maar ja ik kon en wilde niets zeggen . Ben zaterdag vroeg naar mijn bed gegaan want de accu was echt leeg en ja de dag van morgen kwam eraan en dat zou ook een drukke dag worden .
Zondag Krijn was mooi op tijd thuis en ja we hadden versiering opgehangen dus hij wist dat er iets ging gebeuren . Ik had de familie gezegd dat ze vanaf 11 uur welkom waren en dat de hele dag door . Spanning van o jee als ze maar niet allemaal tegelijk komen , ik word zo gek van die onzekerheid van me
Mijn ouders kwamen als eerste was blij dat ze er waren en het was heerlijk weer dus we zaten lekker buiten . Ongeveer de helft van Cees zijn familie is geweest en het ging ook best wel verdeeld maar ja je kan het wel he ?! blijven lopen blijven doen want dan val ik niet zo op en kan ik ook niet emotioneel worden . Ik kreeg gelukkig hulp van onze dochter dat was wel fijn en Cees zat ook niet stil maar ja je bent en blijft bezig . Ik werd regelmatig aangesproken van ga jij nu ook even zitten ja zei ik maar nee deed ik . Want stel je voor dat iemand wat zegt wat emoties oproept zit ik daar mijn zoon zijn verjaardag te verstieren door te gaan janken . Iedereen had het gelukkig naar zijn zin en het was zulk heerlijk weer we hebben echt genoten . Op een gegeven moment ging ik dus wel even zitten en ja het gesprek van de dag was de inschrijving voor een gelijkvloerse woning . Ook bij mijn schoonfamilie waren er sommige die niet eens wisten dat dit speelde en ja er werd gewoon over gesproken. Op een gegeven moment zei iemand ook ja meis als je nu ziet hoe je in 2 jaar tijd 100 % achteruit ben gegaan zag ik ook mijn ma wel schrikken . Het gesprek ging verder en ik zag de tranen in mijn moeders ogen en ja hoor ik kon ze toch niet tegen houden .Wat is het toch een waardeloze ziekte . Ma zei maar de medische wereld gaat zo snel zullen ze er niet iets voor gaan vinden . Mijn antwoord was Nee ma helaas niet men is in de medische wereld heel erg druk bezig en eigenlijk heel veel voor of over kanker maar aan reuma wordt helaas weinig tot geen aandacht aan besteed . Want je ziet er toch goed uit je kan toch naar de voetbal dus het zal wel meevallen . Ik ben blij dat mijn familie en een hoop van mijn vrienden wel weet dat het niet zo is . Maar reuma kan stabiel blijven of verergeren genezen kan helaas niet . Rond 8 uur was iedereen weg krijn en Cees en Ieda en stephanie hadden binnen notime alles opgeruimd. Voor die tijd werd er ook al door meerdere gezegd ga nu eens zitten . Op een gegeven moment had ik weer zoveel pijn op mijn borst gelukkig weet ik nu dat dat geen hartproblemen zijn maar had nu het vermoeden dat maagzuur was want ik kwam tot de conclusie dat ik zelf niet eens wat gegeten had. Ik was moe maar zo voldaan op een gegeven moment kwam Krijn binnen en zei hij : Pa en ma hartelijk bedankt het was ontzettend leuk en gezellig . Ja en daar doe je het toch voor het is zijn verjaardag en ik of we wilden hem verrassen . Ook toen stond ik mijn tranen weer te verbijten .
Natuurlijk was er veel te veel over maar ja beter zo dan dat men elkaar aan moet kijken van neem jij nog wat of neem ik het .
Stephanie ging de kleine douchen en zo gebeurde het dat oma al eerder op bed lag dan haar kleinzoon van 1,5 jaar . Hij stond in zijn campingbedje en keek echt van he wat doe jij daar nou ? haahah de schat wat hebben we genoten van hem dit weekend . Gelukkig hadden ze het ook naar hun zin hier en gaat het nog wel vaker gebeuren . Heel slecht geslapen gewoon door oververmoeidheid pijn en de spanning die er uit kwam .
Vanmorgen de logees dus weer naar huis gebracht . Net voor ik wel wilde gaan kreeg ik een telefoontje van de woningbouwvereniging of ik morgen kan komen voor een gesprek over een aangepaste woning dus met slaapkamer en badkamer gelijkvloers beneden O wat zou dat een verademing zijn . Ik kom in de avond die trap haast niet op. Een verhuizing is ook vermoeiend en zo maar daarna hoef ik die klimmen dus niet meer te doen dat zou toch mooi zijn .
Ook toch maar eens gaan kijken of ik iemand kan vinden die misschien 2 uurtjes in de week me wil helpen in huis want ik kan het gewoon niet meer helaas .
Sorry mensen het is een lang verhaal geworden omdat ik nu zo lang niet had geschreven ik ben benieuwd hoeveel kijkers ik deze keer weer heb het wordt elke keer weer meer en dat is dan wel weer leuk
deze is zo mooi en verwoord zo goed hoe het is als patient met fybromyalgie en dan ook nog de reuma klachten erbij. Gelukkig heb ik al aardig wat begrip om me heen maar zijn er ook zat die denken dat het aanstellen is .
