Emoties zijn toch wel hele vage dingen he

Nou vrijdag mijn ventje opgehaald en even met zijn ouders gezellig een bakje koffie gedaan bij de Hema . Ook moest ik wat van mijn zelfgemaakte potten afleveren . Donderdagavond bestelde me schoonzus er nog 3 en die had ik niet klaar dus vrijdagmorgen om 5 uur er uit om ze af te maken .
We hebben samen nog even een Cuyppie gepakt was ook wel even leuk maar wel koud hoor.
Toen naar huis gegaan en nog even wat voorbereiding voor de zaterdag .
Om een uur of 7 gingen we naar het clubhuis van onze voetbalvereniging aangezien Cees trainer is van de F1 vonden we dat we daar wel even moesten gaan kijken . Nu is het geen straf hoor want dat is zo leuk daar . Sint met 10 pieten en dansen en zingen en gek doen . En dan zit ik daar op een tafel naar te kijken en branden de tranen in mijn ogen. Hoezo erg emotioneel  ... pff daar word ik af en toe wel gek van kan janken om niets.
Dan zie je al die kinderen zo genieten en af en toe angstig voor de pieten .  Na de sinterklaas viering lekker naar huis en ik naar mijn bedje gegaan . Want de dag erna speelt ons 1e thuis en dan doe ik altijd de veldverloting regelen. Om het voor mezelf wat makkelijker te maken ... ja jullie lezen het goed ik ga ook rekening houden met mezelf.
Ik heb de prijzen van verloting aangepast en heb al boekjes van 10 lootjes aan elkaar geniet. Want met de kou en mijn reuma kan ik vaak de lootjes niet los scheuren en heb ik daarna erg veel last. Nu heb ik ze thuis in een warme kamer gewoon rustig kunnen scheuren en nieten .

Zaterdag moest cees al om 7.15 op voetbalveld zijn om met de F1 naar Lelystad te gaan.  Ik ben toen even lekker in de infra rood sauna gegaan om even een warmte boost te krijgen . Daarna de boodschappen gedaan want om 9 uur zouden de hulppieten komen en  moest ik weer thuis zijn om ze te helpen en mee te nemen . Wel heel leuk hoor mijn zoon en nog een speler uit het 1e gingen dat doen bij de mini's van onze club . Dat zijn dus de allerkleinsten 5 of 6 jaar. Daar aangekomen deden de pieten mee met de training en ja hoor ik stond er naar te kijken en foto's te maken en daar kwamen ze weer die waterlanders. Je vraagt je toch wel eens af of die niet eens op kunnen zijn hahaha.
Het was echt ijskoud op het voetbalveld en na ong. 3 kwartier gingen we weer naar huis. Toen moesten de zwarte pieten weer de gewonen jongens worden nou dat was geen makkie.
Om een uur of 1 weer naar de voetbalclub. Heel even in de keuken geholpen omdat het daar even druk was maar de gene die het daar regelt hield me wel in de gaten dat zodra het kon ze me weg stuurde . Veel positieve reacties gehad op de nieuwe methode voor de lootjes en dat doet me goed. Het is gewoon heerlijk als je daar staat of loopt en de mensen je benaderen en aanspreken . Gewoon lekker ff dollen en kletsen ik voel me dan zo nuttig .
Ook heb ik momenten dat ik me heel onzeker voel maar daar zal ik toch overheen moeten komen . Je merkt ook dat er mensen zijn die je in de zeik nemen maar dat ga ik ook doorzien .
En daar moet ik nog mee leren boven te staan . Maar over het algemeen zijn het gewoon allemaal hele fijne vriendelijke mensen . Het was zo koud dat ik besloten had om binnen de wedstrijd te kijken . Nu vind ik het dan minder sensationeel als langs de lijn maar ik dacht dan moet ik het zelf weer bezuren dus het werkt wel ik ga meer naar mijn lijf luisteren . Helaas verloren onze jongens jammer maar helaas kan je weinig aan veranderen .
Na de wedstrijd doen we dan altijd 3 rondes Rad van Avontuur waarbij ik hulp heb van een andere vrijwilliger. Ik had vorig jaar rond de Sinterklaas tijd een Surprise Rad van avontuur georganiseerd wat de meeste mensen ook wel erg leuk vonden . Dus dit jaar ook weer gedaan maar dan weer een beetje anders.  De eerste ronde liepen we samen maar waarschijnlijk zag die ander ook dat ik weer iets moeizamer ging lopen want de laatste 2 rondes zei hij doe jij het hier maar ik loop wel even .
Natuurlijk voelde ik me iets bezwaard maar dacht naderhand ja zo kan het ook .
Al met al was het weer een leuke dag . Ik had zelf met de verloting een gourmet schotel gewonnen dus toen we thuis kwamen hebben we lekker gezellig samen aan de lage tafel gegourmet.

De zondag na een thuis wedstrijd is altijd een luie zondag want ja mijn lichaam moet dan weer even bij komen van de dag ervoor . Ik had in 2012 de weggeefhoek op fb hier in de omgeving opgezet waar ik heel veel tijd en energie in had gestoken . Ik deed het ook altijd met plezier maar was er af en toe teveel mee bezig . Zoals ik al vaker heb gezegd ik moet voor mezelf gaan kiezen en niet alleen anderen plezieren. Dus heb de beslissing genomen om daar voorlopig mee te stoppen .  Omdat ik me vaak ook verplicht voel om op dingen te reageren terwijl ik met iets heel anders bezig ben. Ik wil de mensen dan niet teleurstellen . Ik had daarbij hulp van een wereld wijffie die ook net als ik is grote mond heel klein hartje en echt we hadden zussen kunnen zijn zelfe instelling en gedachten over dingen . Ik had haar voorgelegd dat ik wilde gaan stoppen ze vond het heel jammer maar ook wel heel goed dat ik het nu aangeef en niet voor anderen doorga. Ze heeft 2 nieuwe mensen gevonden die haar gaan helpen wat een groep van 7500 mensen kan je niet alleen beheren .
Nou vandaag was het dan zo ver ik heb mezelf verwijderd als beheerder , dit ging met een lach en een traan . Tuurlijk verdrietig om afscheid te nemen maar ook weer trots dat ik de stap heb gemaakt . En ook zoveel lieve reacties van de leden die me  bedankte voor het gene wat ik in die groep heb gedaan. Bij het lezen van die reacties liepen de tranen natuurlijk weer over mijn wangen . Het is wel vreemd als je 2 jaar lang die dingen hebt gedaan en nu niet meer heb dus al een paar keer ingelogd dat ik dacht even kijken of er nieuwe advertenties zijn hahaha maar kan ik niet meer zien ben nu gewoon lid ipv beheerder .
Nu lekker met mijn mannetje hier thuis op de bank genieten en relaxen.
het is weer een heel verhaal geworden maar als ik eenmaal begin tik ik zo een lap tekst weg . Ik kreeg trouwens gisteren een compilmentje op de voetbal van mooi die blog je schrijft ook zo leuk .
Ik zeg leuk ik schrijf wat ik denk misschien wel in kindertaal want gebruik geen moeilijke woorden . Maar dat is gewoon hoe ik ben en iedereen begrijpt het

Ow wat kan je ergens naar uit kijken

Zo daar ben ik weer even .

Nadat ik van de week mijn blog had geschreven kreeg ik goed nieuws te horen . Wij vieren dit jaar Sinterklaas met ons eigen "samengestelde" gezin. Voor degene die het niet weten ik ben nu 5 jaar samen met Cees en hij heeft 1 dochter en ik mijn zoon . Maar we spreken altijd over onze kinderen en als iemand vraagt hoeveel kinderen ik heb zeg ik 2 1 zoon en 1 dochter. Ook zijn we in het rijke bezit van een schoonzoon en schoondochter en natuurlijk onze grote schat Jayden. Onze kleinzoon. 
Ik had gevraagd of Stephanie en Glenn en hun zoontje Jayden hier dit jaar sinterklaas wilden vieren . Nu belde ze van de week dat ze kwamen mensen wat was ik blij echt kan geen hoofdprijs tegen op wat een luxe met ons hele gezin Sinterklaas vieren en nu maar hopen dat de Sint ook langs komt. Maar dat denk ik wel hahahh
We kijken er dus echt allebei en ik hoop de kinderen ook er naar uit !

Het huilen wordt al iets minder dus er komt wat ruimte en ik ben blij toe ook . Het is zo rot als je mensen voorbij loopt omdat je bang ben dat als ze vragen hoe het is je in tranen uitbarst .

Via facebook zit ik bij een lotgenoten groep met allemaal mensen die dus RA of Fm hebben of andere chronische ziektes. Nu hebben ze het plan geopperd om met lotgenoten onder elkaar eens een weekend weg te gaan . En dat gaan we dus ook O alleen de voorpret is zo leuk mensen die je niet eens in het echt kent maar waar je zoveel bij herkent. O ja 1 persoon ken ik wel in het echt maar dat is ook meer als 30 jaar geleden dat ik haar heb gezien . We gaan naar een resort in Nederland met sauna zwembad enzovoorts. Vanavond de foto's gezien en ziet er prachtig uit.

Toen ik het hier thuis tegen de jongens zei zeiden ze resoluut DOEN
gewoon lekker met allemaal mensen die weten wat het is en die ook echt weten waar je het over hebt als je over je pijn praat.
Ik ben nu lekker aan het knutselen en verkoop de dingen die ik maak eerst wilde ik het doen tegen kostprijs maar nu doe ik er 1 of 2 euro boven op zodat ik het opzij kan leggen voor dat weekend .
We nemen gewoon zelf mee wat we drinken en kijken of we met elkaar een paar maaltijden kunnen maken misschien vinden we wel wat sponsors in materiaal ofzo .
Dus nu heb ik heel veel leuke dingen om naar uit te kijken .

Cees is nu een paar dagen niet thuis en ik mis hem vreselijk wat ben je dat snel gewend he dat je samen bent. Maar ja vrijdag is hij weer hier en dan zijn we 5 jaar bij elkaar en al 5 jaar happy en nog steeds even verliefd . Het is zo een schat en ook zo goed voor onze kinderen
Vrijdagavond hebben we sinterklaas viering van de voetbal waar we dus ook even gaan kijken zo gezellig .
Zaterdag speelt ons 1e weer een thuis wedstrijd dus kan ik weer wat vrijwilligers werk doen en me eigen ook weer wat nuttig voelen
bedankt voor jullie aandacht weer en een fijne avond 

Merk toch dat het me wel wat oplucht ....

Vorige bericht was afgelopen woensdag en zoals ik al zei de woensdag is een zware dag.
Ik had die avond eigenlijk een bespreking van de voetbal waar ik af en toe wat vrijwilligers werk doe. Door de spanning en de hoofdpijn was ik helemaal vergeten af te melden oke ik had het lichamelijk misschien wel aangekund maar ik alleen tussen die mannen en stel je voor dat ik die tranen niet kan bedwingen dan voel je je echt opgelaten . Dus ik had besloten niet te gaan alleen merkte ik de volgende ochtend dat ik ook niet afgemeld had dus voelde me daardoor weer ....schuldig....
We zijn even in Amsterdam geweest om nog het een en ander op te halen en ook even langs mijn schoonouders heel gezellig en mijn schoonzus was er ook. We zaten heel luchtig te praten tot een gegeven moment en ja hoor ging ik weer . Mijn schoonzus kwam naast me zitten en moedigde me aan om het er gewoon uit te gooien en dat deed ik dus ook . Nog even samen naar de Dappermarkt geweest maar dat was dit keer niet veel . Toen weer lekker op tijd naar huis zodat Cees nog de kleintjes kon trainen .
Ik heb veel reakties op mijn blog gehad en ook allemaal positieve dus dat is dan wel weer fijn . Vrijdag middag kwam er een vriendin ff gezellig langs ff een bakkie thee gedronken en ook toen heb ik het redelijk droog gehouden zou het dan toch komen doordat ik het van me afschrijf dat het wat rustiger word. Ik hoop het want dat gejank word ik ook niet goed van . Vrijdag avond kwam er ook nog onverwachts een vriendin langs en die zei ook meisje laat dat verleden lekker rusten je kan er niets meer aan veranderen concentreer je op hier en nu . Natuurlijk wil ik dat ook maar er zit nog te veel pijn verdriet en agressie in me .

Zaterdag was weer een heerlijke dag gevuld met voetbal . Mijn cluppie moest uit spelen in t harde niet zo ver hier vandaan . We zitten altijd met een vast groepje supporters bij elkaar . Achter ons zaten een paar jongens van de tegenparty een beetje te dollen. En dat moet ook kunnen gewoon zo onder een geintje maar op een gegeven moment waren ze zo respectloos bezig en met ziektes en dergelijke te gooien . Dat ik bloed link werd ik stond op draaide me om en heb ze toch een riedel gegeven maar ben wel gewoon heel netjes gebleven . Na mijn preek was het echt muisstil maar ik zat te shaken van kwaadheid . Toch was ik ook wel weer trots op mezelf dat ik niet was gaan janken hahahah stom he . Helaas de wedstrijd verloren maar ja dat is het spel soms zit het mee en soms zit het tegen . Daarna nog even gezellig in de kantine gezeten en toen naar huis. Aangezien het voor Cees ook heel vroeg was die dag lagen we lekker vroeg op bed en hebben daar nog even voetbal gekeken hahahah.

De zondag is vaak bij ons een luie dag waarop we lekker relaxen en voetbal kijken . In de ochtend heb ik alvast de lekkere rundvlees salade gemaakt zodat ik hem die middag alleen maar hoefde te garneren . Ook ben ik heerlijk aan het knutselen gegaan en ja het geeft afleiding en het is weer eens wat anders dan op de bank zitten en maar te piekeren .

Vanmorgen moest ik naar de tandarts en dan merk je ook wel dat je reumapatient bent want de tandarts had het er ook over dat je door reuma medicijnen in een risicogroep valt wat betreft mond verzorging. Je bent net zoals met andere dingen meer vatbaar voor infecties en ontstekingen omdat ik gewoon veel minderweerstand heb dan een gewoon gezond iemand.
Het zal deze week wel een vreemde week worden want me ventje is helaas niet hier eind van de week komt hij wel weer .
Zo ik ga nu lekker aan het eten beginnen voor mijn zoon en kan vandaag nog wel een beetje knutselen en iets in huis doen .
Fijne avond en tot laters

weer een stapje verder ......

De woensdag is op het moment de zwaarste dag van mijn week .
Waarom?
Nou ik ben sinds 3 weken onder psychomatische therapie , ik hoor je denken watte ?
Het is een therapie om in balans te komen met lijf en geest , klinkt heel zweverig maar is toch wel heel goed. De meeste mensen die mij kennen weten dat ik al heel wat mee gemaakt heb.
Ik wil niet zielig doen maar het is gewoon zo ...
De therapeut gaf mij het advies alles weer eens voorbij te laten komen en het dus van mij af te schrijven . Als je nu denkt ik heb geen zin in dit gezeur kan je nu weg klikken dus ik heb je gewaarschuwd.
Toen ik 34 was werd ik weduwe binnen 3 maanden was mijn man weg en daar zit je dan met je zoontje van 4 jaar. Gelukkig woonden en waren mijn ouders toen dichtbij en heb ik ook heel veel steun aan ze gehad ook voor Krijn was dit heel fijn. Ik had toen eigenlijk net mijn eigen bedrijfje op gestart Telemarketing Office Delft. Ik ging goed en kon gewoon vanuit mijn huis mijn werk doen terwijl mijn man toen voor onze zoon zorgde. Toen hij overleed werd dat natuurlijk anders dus kon gewoon niet doorgaan met mijn bedrijf en gewoon zelf gestopt. In die tijd liep ik zelf ook al met pijn klachten maar ja ik kon toch niet ziek zijn . Ik leerde toen iemand via internet kennen en dat voelde heel fijn en vertrouwd pffff als ik er nu aan terug denk. Daardoor ben ik toen naar Nunspeet verhuist en ja ik had nog steeds pijn en klachten maar wilde me zo goed mogelijk profileren voor de nieuwe relatie.Toen hier het huis en alles eindelijk in orde was zei mijn lichaam doe het zelf maar en ik viel neer en kon dus echt niet meer op of lopen . 6 weken in het ziekenhuis gelegen en ze konden het niet echt vinden . Mevrouw we gaan u leren omgaan met de pijn dus we sturen u naar een revalidatie centrum ook daar weer 8 weken opgenomen . Ook toen zorgden mijn ouders en de man in kwestie voor mijn zoon en ik was daar zo dankbaar voor . Ja wat moet een kind van 4 zonder zijn vader en ook nog eens zijn moeder niet thuis. Wat voelde ik me schuldig maar ja mijn lijf deed het niet meer. Zelf via internet door blijven zoeken want ik wist echt wel dat het niet tussen mijn oren zat .
Nou ja om een lang verhaal kort te maken na 6 jaar zoeken kwam ik bij een arts die constateerde dat er 2 hernia's op mijn borstwervel zaten . Komt heel zelden voor werd ook binnen 2 weken geopereerd helemaal in Tilburg daar was een goede neurochirurg die hier in gespecialiseerd was . Deze arts vertelde me dat hij wel de oorzaak weg kon halen maar niet alle klachten het had te lang vast gezeten . Er was al te veel beschadigd waarschijnlijk is dit ook de oorzaak van mijn RA en fybromyalgie.

Iedereen vertelde me maar hoe ik het getroffen had met mijn partner hij was zo goed voor mijn zoon en zo lief voor mij . Nou dank je de koekoek jullie willen niet weten hoe hij thuis en tegen mij was. Hij had een vreemde voorkeur. Maar ja ik had schuldgevoelens en dacht ik wil mijn zoon een gezinsleven geven maar was al heel lang diep ongelukkig maar bleef in de relatie . Op een gegeven moment had ik gewoon zelfmoord neigingen en toen dacht ik nu moet ik voor mezelf of beter gezegd voor mijn zoon gaan kiezen . Als ik echt voor mezelf had gekozen had ik er een eind aan gemaakt maar wat moet een knul van 15 zonder vader en zonder moeder. Ik heb toen heel veel steun aan mijn zoon gehad hij dacht juist dat ik gelukkig was dus dacht ik zeg er niets van maar hij had ook wel dondersgoed door dat het niet goed zat . Vanaf dat moment voelde ik me bevrijd en begreep ook niet dat ik het zolang volgehouden had en dat ik het zover had laten komen . Maar oke je gaat door je wil er zijn voor je zoon en je zelf redden . Dus ik ging werken ondanks dat ik nog voor een deel afgekeurd was . In die periode had ik het heel erg naar mijn zin bij het werk wat ik deed lekker weer in de horeca .  Helaas werd ik toen weer onderuit gehaald ik kreeg klachten en na allerlei onderzoeken werd de diagnose gesteld Reumatide Artritus.
In die tijd had ik dus een schat van een man ontmoet waar ik nu al bijna 5 jaar gelukkig mee ben .
Nu moet ik leren leven met de RA en kan ik eigenlijk heel veel niet meer doen en krijg steeds meer beperkingen en zware medicijnen . Ik bleef maar schuldgevoel houden en was ook zo onzeker en mijn zelfbeeld is heel negatief. Nu hoor ik weer mensen denken JIJ? ja ik  er is zo weinig over van de vrouw die ik was . En ik heb heel lang het masker voor gehouden maar nu ben ik door verwezen naar deze therapeut om in balans te komen . Ze zegt ook je reuma kan ik niet weg halen maar we kunnen wel gaan kijken dat jij het gaat accepteren en er mee leert leven . Dus de onzekerheid weg halen en leren omgaan met mijn beperkingen . En nu blijkt dat ik gewoon heel erg boos ben en me machteloos en schuldig voel over wat er allemaal gebeurd is in mijn leven . Ook voel ik me schuldig naar mijn zoon omdat ik het heel anders had kennen laten gaan als ik eerder in gegrepen had .Maar ja dat kan ik niet meer terug draaien en ook de therapeut zegt dat ik toen gewoon heel kwetsbaar was en de persoon daar heel erg misbruik van heeft gemaakt. En dat ik het juist heb gedaan om mijn zoon te behoeden. Ik hoop dat ik dat ook zo ga zien maar merk wel dat ik nu het zo van me afschrijf al wel wat bagage uit mijn rugzak laat verdwijnen. Momenteel ben ik heel emotioneel ik word er zelf niet goed van soms zie ik mensen maar loop snel voorbij omdat ik bang ben dat als ze me iets vragen ik weer in janken uitbarst. Ik heb echt een schat van een partner en ook een zorgzame lieve zoon. Ook heb ik met mijn ouders en schoonouders gelukkig een heel goede band . Ik ben in het bezit van een aantal hele goede vrienden en vriendinnen en ook veel kenissen maar die kennen me nog niet echt die denken nu misschien oh had ik nooit gedacht verwacht. Maar ik laat het nu weten aan de mensen die het echt intesseerd anders las je me blog niet. Ik ben er nog niet maar ik voel wel dat het me gaat lukken om te leren leven met mijn pijn en beperkingen . Ik hoop nog heel veel leuke en goede dingen te doen met Cees en Krijn en andere dierbaren want echt ik hou van jullie ook al lijkt dat af en toe wel anders maar dat is meer mijn verdriet en schuldgevoel
Bedankt voor het lezen luisteren

zomaar weer een even wat van me afschrijven

Het werd weer een vreemde vrijdag avond mijn lieffie bleef in Amsterdam . We hadden een feestje van de voetbal vereniging eerst dacht ik ik ga ook niet maar bedacht me om een uur of 7. Ach waarom ook niet ik ga een uurtje kijken en als ik het zat ben ga ik weg.
Zo stom hoe onzeker ik ben op het moment zag er tegen op om alleen binnen te komen .
Ik heb een hele leuke avond gehad en was pas rond 00.30 thuis.
Ook de zaterdag was een vreemde dag omdat Cees er niet was en er was ook helemaal geen voetbal jeetje wat duurt een dag dan lang zeg . s-morgens wel even op de voetbal geweest ik moest het een en ander overdragen aan de penning meester. Hij vroeg me of ik wel doorging met dat wat ik doe en ik zei volmondig JA hoor zolang het gaat doe ik het , het geeft me zo'n fijn gevoel en ik ben lekker onder de mensen. Oke zei hij maar als het echt niet gaat wel aangeven . Ja doe ik ook wel ik ben al wat verder .
Samen met zoon een pizze gemaakt en gegeten en toen maar lekker op me bed tv gekeken

Zondag naar Amsterdam om Cees op te halen en even bij mijn schoonouders geweest altijd gezellig zijn ook zulke lieve mensen net als mijn eigen ouders . Op de terugweg even wat bij mensen in nood afgegeven dingen die we dubbel hadden of niet meer gebruiken .
Ik blijf heel emotioneel en weet niet of het de overgang is of een combi van alles
De kleinste dingen kunnen je zo teleurstellen en ook dat is wat de afgelopen dagen is gebeurd . Mensen hoeven of hoefden aan mij maar iets te vragen en ik sta of stond voor ze klaar maar als ik dan wat vraag dan moet ik het 100 x vragen doet me echt zoveel pijn. Maar dat schijnt normaal te zijn . Ben ik dan zo veeleisend? als ik gewoon respect en wederzijdse dingen verwacht . Ik hoef niet alles te krijgen maar ook niet altijd te geven letterlijk en figuurlijk .
De laatste 2 dagen ontzettende steken in mijn onderbuik Cees zei gisteren je gaat naar de dokter want ik zie gewoon dat je pijn hebt ja dat is als je echt van elkaar houd en je met elkaar begaan bent dan zie je dat soort dingen ook al probeer ik het te verbergen . Want alweer een mankement jeetje wat heeft hij aan mij ....... ja ja ik weet dat ik zo niet mag denken maar sorry doe het af en toe nog steeds.

Nou vannacht ook weinig geslapen gisteravond was een rot avond dus vanmorgen maar naar huisarts gegaan onderzoek gedaan en ik moest gelijk bloed laten prikken en morgen ochtend urine inleveren .
Ik had de afspraak om 10 uur en het liep iets uit dus de arts zei ik denk dat je het prikken nu niet red in Nunspeet dus ik zeg nou dan doe ik het morgen ochtend . De arts nee dan wil ik dat je naar Harderwijk rijd ik wil het vandaag binnen hebben pffff heb ik dat weer . Ik moest thuis de temp op nemen en dat was maar 37.8 dus valt mee toch . Nu morgen dan afwachten
Vanmiddag kwam mijn buurvrouw even binnen of ik haar iets uit wou leggen op de laptop tuurlijk wil ik dat maar toen ik een tijdje hoog had gezeten en nog had staan praten zei ik zowaar uit me zelf sorry maar ik moet nu even gaan rusten voor dat ik straks aan het eten ga beginnen .
Ook heb ik een afspraak gemaakt met de woning consulent hier helaas heeft hij een volle agenda want hij kan pas op 2 december . Dan eens in persoonlijk gesprek vragen wat de mogelijkheden zijn wat aangepast wonen betreft in Nunspeet of Hulshorst

Nou nou ik heb weer aardig wat van me afgeschreven morgen ben ik er weer want dat weet ik wat er is en heb ik ook weer therapie dus zwaar dagje maar ik sleep me er wel doorheen met hulp van hen die me liefhebben .

een gewone donderdag ?

Ja een gewone donderdag lekker rustig aan .
Vanmorgen een goed gesprek gehad met mijn moeder omdat ik er het weekend niet over had gesproken . Pa en ma dachten dat het een stuk beter ging met mijn reuma en ik vertelde ze eerlijk dat dat dus niet het geval was. Maar dat ik een hele tijd in ontkenningsfase zat en zelf dacht het komt wel goed.  Oke lopen gaat ene keer beter dan de andere keer maar die trap ow wat is dat een klus om boven te komen . Natuurlijk vloeiden er weer heel wat tranen maar het heeft me wel opgelucht dat ik het nu ook toegegeven heb aan mijn ouders . Ik hoef me niet meer groter voor te doen dan ik ben .
Zoals ik al eerder zei mijn masker doet het niet meer en moet het ook niet meer doen . Ik moet gewoon toegeven als het niet gaat

Ik heb vandaag wel even zelf de stofzuiger door de woonkamer gehaald , ik ga vooruit ipv dwangmatig elke dag nu pas op donderdag :-)
Daarna even wat boodschappen gedaan er moet natuurlijk ook gekookt worden en dan heb je spullen nodig. Ik kwam nog een lieve vriendin tegen even een praatje gemaakt . Thuis gekomen zag ik dat een andere vriendin me had geappt en even een bakkie wilde komen doen .
Gezellig hoor en toen we zaten te kletsen kwam er nog een vrienden stel langs wat een rijkdom is dat het dat je vrienden hebt die gewoon even langs komen . Ik vond me zelf wel heel goed ik hield het droog althans dat dacht ik maar op een gegeven moment kwam het gesprek toch op het punt dat de kraan weer open ging hahahah . Die vrienden kwamen allerlei speelgoed brengen wat ze opgeruimd hadden en aangezien ik ze laatst over de weggeefhoek had verteld kwamen ze dat brengen .  De buren zullen wel denken huh kleine kinderen maar nee hoor ik heb het op de weggeefhoek gezet en het meeste is al opgehaald of wordt morgen opgehaald . En dat geeft mij ook weer een goed en voldaan gevoel . Morgen komt er een man om een offerte te maken voor een traplift ik heb verschillende aanvragen gedaan om te kijken hoe of wat . Vanmiddag een klein ongelukje gehad waarbij ik snel moest omdraaien en dat is toch iets harder aangekomen dan gedacht . Dus nu extra veel pijn aan mijn rechter schouder arm zo dus lekker mijn bedje in met extra pijnstiller . Ik had een mooie spreuk op mijn fb pagina gezet en een aantal mensen hadden die geliked en ik bedenk me nu dat ik toch mezelf weer naar beneden haal door te zeggen dat ik mensen laat lachen maar ook dat er mensen zijn die me uitlachen of me gewoon in de zeik nemen waar ik bij sta. Het kan natuurlijk ook zijn dat dat gewoon mijn onzekerheid is en mijn negatieve zelfbeeld . Vanmiddag zeiden mijn vrienden ook dat hoef jij helemaal niet en jij ziet dat maar is niet zo . Ik hoop dat ik ook nog zo ver kom dat ik dat echt geloof en niet meer doemdenk. Zoals me titel al zegt een gewone donderdag nee geen gewone maar wat is gewoon ?

Tranen tranen en nog eens tranen

Zo dat we me het dagje wel weer

Een hele onrustige nacht gehad wat eigenlijk niet zo gek is na zo een hectische dag.
Vanmorgen moest ik naar de therapeut in Harderwijk nou het zit me allemaal zo hoog dat ik in de wachtkamer al zat te janken. Ik word er zelf wel een beetje gek van dat me masker het niet meer doet . Het lukt me gewoon niet om te doen alsof het goed gaat. Natuurlijk vertelde ik haar ook van het voorval van gisteren en ja ze vond het ook wel vaag en vreemd.
Ik zal jullie besparen wat we allemaal besproken hebben maar zij zegt dus wat vele van jullie al zo vaak tegen me gezegd hebben . STOP met denken wat anderen van je denken en wees niet zo negatief over je zelf . Tuurlijk het is niet gek ik heb natuurlijk ook heel wat mee gemaakt en dat soort dingen gaan niet in jou koude kleren zitten . Maar ik moet gaan leren dat het niet mijn schuld is en ik er niets aan kan doen. 
Ze adviseerde me ook om het van me af te schrijven en dat is ook wat ik met deze blog doe en ik merk dat het mezelf wel wat verlicht. Ach dat wisten jullie ook wel want ik schreef niet voor niets zoveel en vaak op mijn FB. Nu hoef ik de mensen die het niets interesseerd er niet mee lastig te vallen ze kunnen zelf beslissen of ze het wel of niet lezen .
Merk toch dat er wel veel zijn die het lezen en hoop dat ze me dan ook in het echhie wat meer gaan begrijpen . Het is wel jammer dat je juist van de mensen waar je het wel van verwacht geen reactie krijgt maar ook daar moet ik maling aan hebben
Ja ik weet wel hoe het moet kan het alleen nog niet echt uitvoeren
Vanavond belde me mijn moeder op omdat ze het fb bericht ook had gelezen natuurlijk en ze waren nogal geschrokken. Heel weekend zijn we bij elkaar geweest en ik heb er niet over gesproken Nee ma zei ik ik wil er ook niet over spreken want telkens als ik er over praat begin ik te huilen  en ik wilde gewoon heerlijk een weekend genieten en dat heb ik ook gedaan.
Het is ook geen vertrouwens kwestie ofzo maar ik wilde even nog gewoon Corrinne zijn die zonder de reuma en de mankementen en de pijn .
Want ook ja naar hun voel ik me schuldig dat ik ow nee ik mag me niet schuldig voelen hahaha nou ja gewoon omdat ik niet kan doen wat anderen kinderen wel voor of met hun ouders zouden doen .
Ik ga nu maar proberen wat uurtjes slaap te pakken morgen weer een dag

Dat komt even hard aan BAM............................

Zo lees je een paar dagen niets en zo 2 x daags :-(

Vanmiddag had ik een afspraak met een afgevaardigde van het WMO loket van de gemeente Nunspeet. Dit naar aanleiding van mijn aanvraag voor traplift
Het was een hele vriendelijke vrouw ze had zich al aardig ingelezen in mijn dossier dat gebeurd ook niet altijd. Zo vertelde ze dat haar collega 2 jaar terug al aan had gegeven dat ik moest gaan uitkijken voor een ander huis iets gelijkvloers. Ik moet eerlijk zeggen dat me daar niets van bij staat of dat ik dat gewoon niet heb willen horen . Want zei ze die vorm van reuma die u heeft daarbij weet je gewoon dat dat soort dingen dalijk uit gaan vallen en hulpmiddelen nodig zijn . BAM dat komt even hard aan. Nou de gemeente plaatst geen traplift ik krijg wel een medische indicatie voor een verhuizing naar aangepaste woning. Maar ik wil zo graag in dit huis blijven wonen . Ja mevrouw maar als u dalijk echt helemaal niet meer kan lopen kan u zich dan verplaatsen met rolstoel op de boven verdieping ? ehhhh om eerlijk te zeggen ik geloof het niet badkamer is ruim maar deur is gewoon normale ach wat is normale maat. Ook gingen ze bekijken ivm met indicatie voor hulp ik heb nu 1 uur per week want verder gaan ze er van uit dat Krijn het doet hij is tenslotte al 20. Dan rekenen ze er op dat hij een eenmans huishouden kan runnen dus heb ik wel iets hulp nodig maar als hij 21 is dan heb ik geen recht meer op hulp want dan moet een man van 21 gewoon een heel huishouden kunnen laten draaien . te zot voor woorden die jongen moet elke dag om half 6 zijn bed uit om te gaan werken en tegen 5 uur is hij pas thuis . Goh wat gaat het goed met zorg
Ik zou het het liefst allemaal zelf willen doen maar kan en mag het gewoon niet want andere therapeut zei al dat ik roofbouw op mijn lichaam aan het plegen ben was . Maar wat moet je dan ???
Had net nog een gesprek met een hele goede vriend op fb die zelf ook in de zorg werkt en die zei lieve meid ik zou toch maar gaan kijken voor een aangepaste woning want reuma is zo onvoorspelbaar ik hoop dat het nog even duurt maar je kan voor de gekste dingen komen te staan .
Hij zei ook zo een gesprek met WMO is confronterend nou dat is het zeker want vaak denk ik ik invalide ? nee joh het komt wel weer goed maar als hun je echt als invalide bestempelen dan .......
http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.scienceprogress.nl%2Fverandering%2Fvijf-fasen-van-rouw-kubler-ross&h=vAQFylKyw
Ik ben blij dat ik deze blog heb en het van me af kan schrijven ook fijn om te merken dat veel mensen het wel lezen en er ook in prive berichten of mondeling  op reageren .
Nou morgen weer naar de andere therapie zullen ook wel weer heel wat tranen vloeien maar ja het moet eruit het is een soort van rouw verwerking verwerking van verlies van een gezond normaal leven
Hierbij wil ik de mensen die dit lezen en die me ook echt steunen bedanken fijn dat jullie er voor me zijn xxx

Genieten van die kleine dingen

Zo weer thuis van een heerlijk weekend met mijn ouders mijn zoon en schoondochter en natuurlijk mijn alles Cees. We zijn vrijdag middag naar de Eemhof gereden  , daar aangekomen alvast lekker de openhaard aan gedaan Pa en Ma waren ook al onderweg.
Mijn zoon was nog vrij dus die was al met ons meegegaan . Zijn meisje is na haar werk gekomen .
Die avond lekker makkelijk gegeten waarom zou je moeilijk doen als het ook makkelijk kan . Gezellig met elkaar zitten kletsen en genieten . Om 23.00 uur ging ik naar bed iets wat voor mij al uniek is maar als je dan eens lekker met elkaar ben kan je ook niet echt vroeg je bed in. Zaterdagmorgen hebben we lekker op het gemak gedaan . Krijn en Shannon moesten al op tijd weg naar de voetbal . Toen belde mijn broer op die is nl voor werk in Nederland woont in USA. Hij belde dat hij onderweg was om een bakkie te komen doen. Heel erg leuk ik heb maar 1 broer en we hebben gelukkig altijd een hele goede band gehad . Helaas kon hij niet mee naar de voetbal dus hij heeft Krijn niet gezien. Tegen de middag gingen we dus richting Hulshorst zodat opa ook zijn kleinzoon weer eens kon zien voetballen natuurlijk volgt hij zijn kleinzoons voetbal maar weer eens live kijken is toch veel leuker. Ik heb nog wel wat lootjes verkocht bij het hek maar Geurt nam het van me over hij zei geniet jij maar even lekker met je pa van de wedstrijd. echt fijn dat mensen zo meedenken.
Ons cluppie won dat is dus ook wel leuk. Toen weer terug naar het huisje waar ik samen met Cees de tafel ging dekken omdat we met elkaar gingen tafelgrillen. Echt dan kan ik zo genieten met je dierbaren aan tafel en gezellig kletsen en relaxen. Ik had best wel veel last wat ik ook niet helemaal kon verbloemen want als ik opstond van de bank dan liep ik heel kram en verstijfd van de pijn.
Een hele fijne avond gehad lekker gelachen en gekletst ook toen was het 23.30 uur toen ik naar bed ging me medicijnen ingenomen . Toen ik wakker werd dacht ik dat het al ochtend was maar helaas het was pas 01.00 uur . Ik slaap de laatste tijd zo slecht en daardoor ben ik ook zo moe.

Zondag ochtend
Nu kon me weekend helemaal niet meer stuk Stephanie belde dat ze om een uur of 11 kwamen om lekker even met elkaar te gaan zwemmen. Bijna al mijn dierbaren in 1 weekend gezien . Rond kwart voor 11 waren ze in het huisje . Pa en Ma hadden onze kleinzoon nog nooit in het echt gezien en ze vonden het ook zo een heerlijk ventje kan ook niet anders hahahah. Het was zo leuk en lief en teder als je zag hoe cees genoot van en met zijn kleinzoon. Ik heb weinig met hem gezwommen maar vond het heerlijk dat ze er waren .  Zwemmen is ook voor zo'n kleine zeer vermoeiend dus even gezellig met elkaar wat gegeten en toen zijn hun weer naar huis gegaan. Eind van de middag gingen mijn ouders ook weer naar Delft en   Krijn en Shannon ook weer naar huis . Moesten natuurlijk vandaag gewoon werken . Wij zijn samen nog even gaan zwemmen en daarna lekker het haardje aan en bank hangen .
We hebben samen gewoon de kliekjes van het weekend op gemaakt het hoeft niet altijd duur of luxe te zijn . Ik heb nog een heerlijk heet bad genomen en toen gaan slapen. Vanmorgen moesten we om 10 uur uit het huisje zijn ik had Cees lekker laten liggen terwijl ik een beetje het huisje opruimde fijn gevoel is dat om hem te laten liggen zodat hij niet gelijk gaat zorgen en rennen.
Toen weer naar huis gereden ook altijd weer fijn om thuis te komen . Natuurlijk merk ik dat het weekend veel energie van me vergde maar ik heb zo genoten en dat is toch het belangrijkste!

Verder vandaag niets gedaan geen puf meer voor zal vanavond wel vroeg mijn bedje op zoeken .
Gelukkig heb ik een partner die dat begrijpt
Morgen maar weer wat in huis proberen te doen ook komt morgen middag de medewerkster van WMO  ben benieuwd wat ze kunnen betekenen voor me .
Woensdag mag ik weer naar therapie klinkt gek dat mag ik maar ik hoop gewoon dat dat gaat doen wat we er van verwachten want momenteel ben ik nog steeds zo emotioneel word er zelf gek van
Kleine dingen waar ik van geniet maar ook dingen waar ik me mateloos aan erger of irriteer het zal er wel bij horen 

Het is niet alleen accepteren maar ook het verwerken van oud zeer

Er is bijna een week voorbij zonder dat ik wat geschreven heb sommige mensen zullen wel denken wat is het stil op Facebook.
Van het weekend had ik nog erg veel pijn gelukkig mocht ik afgelopen maandag weer aan het infuus. Daarna zou ik voor het eerst naar Mensendieck therapie gaan maar doordat het iets anders liep heb ik dat afmoeten zeggen . Ik had me zondag na bubbelbad afgedroogd en schrok hoe mijn huid er uitzag.

Daar was ik nogal van geschrokken en gooide het in de reuma forums waar ik lid van ben. Daar gaven de meeste me het het advies om HAP te bellen en ook wat suggesties wat het zou kunnen zijn. Heel slecht geslapen die nacht. Ik moest om 8.30 in het ziekenhuis zijn maar de verpleegster wou het infuus nog niet prikken omdat eerst mijn huid bekeken moest worden. Dus ik naar reumatoloog en daar moest ik natuurlijk ook even wachten en rond 9 uur kon zij het bekijken en ze zei gesprongen adertjes ik mocht gewoon de remicade. Maar de remicade loopt ong 2 uur door en daarna nog een uur voor zekerheid en in geval van nood moet je nog wachten . Dus mijn afspraak van 12.30 moest ik afbellen en verzetten . Dus verzet naar woensdag 11 uur. Dan heb ik mijn intake  is mensendieck en psychomatische therpie en voor de doemdenkers Nee ik ben niet gek maar dit is nodig om te accepteren dat ik niet en nooit meer zo zal functioneren  als een gezonde vrouw van mijn leeftijd.
De laatste dagen ben ik ook best aan het denken het is niet niks wat ik allemaal meegemaakt heb. En al die tijd heb ik dat masker maar voor gehouden om de vrolijke goedlachse Corrinne te zijn. Maar men mag wel zien hoe ik me echt voel. Ik ben dolgelukkig met mijn lieve vriend , mijn zoon  en wederzijdse ouders en andere dierbaren maar verder ben ik diepongelukkig omdat ik zoveel wil maar zo weinig kan.
Nou vandaag was het dan zo ver de therapie ik ging er heel open naar toe . Maar binnen no time liepen de tranen alweer over mijn wangen en ik liet ze gewoon gaan want daar is de therapie toch ook voor. De medische beoordeling op de verwijsbrief liet me goed voelen zien dat ik wel heel wat mankeer. Dus dat eerst doorgesproken met H dat is de therapeute. Toen moest ik vertellen over mijn voorgeschiedenis het leef zelfs even of ze ervan schrok . Ze zegt en jij vraagt je af of je je wel zo mag voelen ? Tuurlijk is het niet meer dan normaal . Ook merk ik dat mijn vorige relatie waarin ik lichamelijk en geestelijk vernederd en mishandelt ben nog steeds een rol speelt. Ik voel me nog steeds schuldig dat ik het zover heb laten komen . Ik heb een heel negatief zelfbeeld en haal me zelf veels te vaak naar beneden en dat moet ik dus niet doen . Dat zeggen mijn mannen ook zo vaak en dan wil ik het niet aannemen of denk dat ze dat zeggen om mij te plezieren. Ook H zegt dat we hier zeker aan gaan werken en dat ik het masker maar helemaal op moet bergen de mensen mogen best zien hoe je je voelt. Door mijn masker denken ze dat ik niets mankeer want kijk  eens wat ze doet kijk eens hoe ze lacht .  Anderhalf uur duurde de intake ze vroeg hoe mijn 1e indruk was en ik zei Goed.
Het voelde gewoon heel vertrouwd en ze beloofde me dat we er aan gaan werken dat ik me ziek zijn en me zelf ga accepteren. Zal wel een hele klus worden maar ik ga er voor . Ik wil de jaren die ik nog mag beleven gelukkig zijn en roeien met de riemen die ik heb.
De mannen zijn lekker met ombouw van het bubbelbad bezig zodat ik er van kan blijven genieten ook al wordt het kouder want in dat bubbelbad ontspan ik pas helemaal heerlijk warm voor gewrichten en spieren heerlijk
Wat ben ik blij met zulke handige mannen om me heen en ook nog zo lief ook

PS de huid komt waarschijnlijk door langdurig gebruik van prednison maar volgende week weer een keer bloed prikken kijken hoe de waarden dan zijn