Er is in de afgelopen tijd toch wel weer het een en ander gebeurd , in korte tijd 3 x onder narcose de 1e keer om die catheter te plaatsen zoals jullie hiervoor hebben gelezen. Een week later werd de catheter eruit gehaald omdat hij irriteerde en 3 weken later lag ik weer op de SEH met men dacht een nierbekontsteking. Die avond werd ik dus weer om 21.30 uur onder narcose geholpen en werd er weer een catheter geplaatst . Die moest blijven zitten tot de operatie waar ze de niersteen weg zouden halen . Dit gebeurde op 18 juli en het was een flinke steen maar die ben ik gelukkig kwijt. Maar bij 1e keer SEH hadden ze op de scan iets gezien in mijn darmen wat er niet hoorde dus ik moest naar een MDL arts. Nou daar ben ik geweest en nu gaan ze morgen een colonscopie doen . Dus nu dalijk lekker aan de moviprep blegh zo goor maar wat moet dat moet .
Ook met de reuma gaat het niet zo lekker op het moment Inflectra infuus had al 3 x geen goed resultaat bij me maar ook door operatie en zo werd het allemaal uitgesteld en ook de vakantie periode zorgde voor wat vertraging. De afgelopen tijd had ik echt heel veel pijn en erg veel last vooral van mijn handen en schouder. Gisteren mocht ik dus naar de reumatoloog en ja ze merkte ook wel dat mijn lijf heel onrustig is dus dat er wel wat ontstekingen zijn. De reuma is dus zeer actief.
Ik moest ook rontgen foto's laten maken om te kijken of er al schade is aan mijn handen en voeten aangezien mijn vingers er ook anders uit gaan zien ja dat had ik allang gemerkt maar ja je kan er niks aan doen . Nu mag ik gelukkig dinsdag weer aan de remicade die voorheen dus wel effect had. Ze zei we gaan het 1 x proberen en dan na 5 weken evalueren we en anders moeten we nog naar ander medicijn gaan kijken . Het maakt mij niet uit wat maar ik wil gewoon minder pijn en weer wat meer kunnen doen .
Zoals van de week waren we in Amsterdam naar me schoonouders en daarna langs die kleine het is zo een heerlijk jong en hij neemt me niets kwalijk dat ik niet kan wat ik wil . Hij noemt me oma kwienne en geniet als ik gewoon maar even met hem bezig ben . Maar ik voel het toch als tekort schieten .............. nu weet ik dat er mensen zeggen je moet het accepteren ! Ja ik accepteer ook dat ik reuma heb en niet alles kan doen maar baal er nu van dat het toch wel hard gaat en dat wil ik niet .....
Ik heb niets te willen dat weet ik maar ach ja ....
De een vind me sterk de ander vind me een zeur maar jullie zouden eens moeten voelen en ervaren wat ik voel en denk en ja dan heb je waarschijnlijk een andere mening .
Ook zijn er mensen die vinden dat ik sterk en positief ben ..... ja wat moet ik dan ????
anders kan ik wel aan de kapstok gaan hangen en ik heb een hele lieve man echt hele lieve kinderen met aanhang gelukkig beide ouders nog waar ik ook veel van hou en dan ook nog wat echte vrienden en/of vriendinnen en daar voor ga ik door .
En ja als ik zo een dag als afgelopen zondag heb gehad dan moet ik gewoon 3 dagen bijkomen en het bezuren maar ja heb wel een hele fijne dag gehad.
Mijn schoonmoeder is afgelopen periode in ziekenhuis opgenomen en ook geopereerd we gaan er elk week even heen voelde me al schuldig dat wij niet zoveel voor haar / hun kunnen doen . Maar gelukkig heeft Cees een schat van een zus en 3 kanjers van broers met allemaal geweldige aanhang . Zij wonen allemaal redelijk in de buurt van ma en met elkaar lossen ze het op en zorgen voor bezoek.
Komend weekend gaan we een weekendje naar mijn ouders ook om bij en met hun iets te doen. Ze wonen ook niet in de buurt en we komen er niet wekelijks.
Ik ga nu aan de laxeer zooi voor morgen het darmonderzoek als het goed is krijg ik dan 26 augustus de uitslag en ik hoop niet eerder want dan is het meestal niet zo goed....
De voorgaande jaren deed ik elke keer met het ITU tournament bij onze club vrijwilligerswerk gewoon zitten en muntjes verkopen maar dat had ik nu al van te voren door gegeven dat ik het niet kan en nee ik kan het echt niet .....
Dus ik ga nog wel vooruit in leer proces ik leer nee te zeggen maar wel met pijn en moeite maar als ik zeg dat ik wel help en het lukt niet dan vind ik het ook lullig dat ze een andere oplossing moet zoeken .
Ik verheug me intens op de vakantie dat ik lekker samen met mijn mannetje ga relaxen en genieten want hij doet zoveel en werkt ook zo hard en ook naar hem denk ik jezus man had je maar een gezonde vrouw . Gelukkig steunt hij me waar mogelijk hij is echt mijn alles !!!!
woensdag 10 augustus 2016
donderdag 26 mei 2016
Zelf weet je het beste dat er iets niet goed zit ! jammer dat het niet altijd serieus genomen wordt
Ik heb een hele tijd geen blog bijgehouden , maar moet nu toch wel weer wat van me af schrijven.
De laatste 3 maanden had ik af en toe last van mijn onder buik op een gegeven moment toch maar naar de huisarts gegaan die stuurde me door naar gynacoloog. Nou ja hele reutemeteut aan onderzoeken uitstrijkje echo enzo . Maar er was niets te vinden te zien kreeg al een gevoel van ow jee ze geloven me weer niet . Nou ja mevrouw als het aan blijft houden dan toch maar eens naar een MLD arts . Dus ja je gaat gewoon verder waar je was en wil niet elke keer naar de dokter.
7 mei waren we bij de voetbalvereniging het was gezellig en heerlijk weer we zaten lekker buiten en ik kreeg ineens een zweet aanval dacht komt door de zon. Op een gegeven moment stond ik op om me spullen te pakken om naar huis te gaan . Ik voelde al het bloed uit mijn gezicht trekken had zo'n enorme pijn en werd echt niet goed. In de ontvangst kamer maakte Cees zich al druk van wat heb je?
Ik weet het niet en wist het ook echt niet maar het was erg heftig ik wilde niet door de kantine naar buiten want dan ziet iedereen dat er iets niet goed is ........ ik zag er niet uit hoorde ik van Cees lijkbleek zag je en je kon zien dat je heel veel pijn had. We waren op de fiets maar ze vonden het niet verstandig dat ik ging fietsen dus mijn vriendin bracht me thuis . Thuis gekomen mijn kleding uit want ik had het gevoel dat mijn kleding veel te strak zat (was dus niet zo) maar zo voelde het.
Daarna naar toilet gegaan dat luchtte wel iets op dus ik dacht nou het zal wel obstipatie geweest zijn. De volgende dag nog wat zeurderig in mijn buik maar ja gewoon doorlopen ik wil niet voor elk dingetje naar de dokter. Maar daar zit nu juist de fout als ik denk ik ga naar de dokter moet ik ook gewoon gaan want ik voel wel of ik pijn heb door reuma fybromyalgie of iets anders.
Maar ja je hebt al zo vaak wat en denkt nog maar ff aanzien .
Afgelopen maandag ook weer dat gevoel in mijn buik net als of ik een hele strakke jeans aan heb links onder in mijn buik zoveel pijn. Mijn vriendin kwam even langs en zag al aan mijn gezicht dat er iets niet goed zat ik zei ja zal wel obstipatie zijn dalijk maar even op toilet gaan zitten en dan zal het wel over gaan. Nou ik ging naar het toilet maar nee het ging niet over het bleef een zeurderige pijn met af en toe heftige pijnscheuten . Ik ging even op de bank liggen met knieeen omhoog want dan voelde ik het iets minder . Cees kwam thuis en vond het al vreemd dat ik op de bank lag doe ik normaal nooit is er iets ? nee het gaat wel beetje pijn in mijn buik maar zal zo wel over gaan ......
Ik zei dat ik wel even een uurtje op bed ging liggen maar pijn werd zo heftig dat ik toch zelf maar de huisarts belde . Ik sprak de assistente en zei vroeg mij naar de praktijk te komen . Nou daarheen gegaan en ik moest even wat urine inleveren na test bleek dat er bloed in urine zat en de arts wilde nog even naar buik kijken . Ik had geen koorts en geen ontstekingswaarden maar ja is ook niet zo gek als je dagelijk prednison slikt wordt het aardig onderdrukt. De arts wilde me eerst antibiotica geven maar zag dat ik af en toe helemaal in elkaar kroop van de pijnaanvallen dus belde hij de SEH en overlegde en ik moest daar maar heen. Krijn was ondertussen thuis uit zijn werk en zei ik ga met jullie mee . Ik voelde me alweer schuldig die jongen en ook Cees hebben de hele dag gewerkt en dan moeten ze weer met mij op sleeptouw. In ziekenhuis aangekomen werd ik binnen geroepen en ja opnieuw urine inleveren bloed werd afgenomen en infuus geplaatst waardoor ik pijnstillers kreeg die helaas weinig resultaat hadden . Ik zei tegen de jongens gaan jullie naar huis joh dat wachten is altijd zo een hel maar nee ze bleven bij me . Uur later kwam de arts en ze zei mevrouw uw bloed en urine zijn goed ........m.a.w. u kan weer naar huis . Ik zeg he hoe kan dat vanmiddag bij huisarts zat er bloed in urine en nu niet meer ? ow zegt ze is dat zo ? ik zeg ja ....... ow dan doen we nog maar even een rontgen foto voor de zekerheid op zo een toon van om u gerust te stellen maar is eigenlijk niet nodig alles is goed. Toen ze even later terug kwam lag ik te huilen van de pijn , mevrouw is het zo erg ? ja zeg ik wat denk je dat ik hier lig omdat ik aandacht te kort kom ofzo ? ik had al 6 mg morfine gehad maar ook dat hielp niet nou dan doen we toch maar even een scan en ja hoor in de scan zagen ze dat ik dus 2 nierstenen had waarvan er 1 al in mijn urineleider vlak voor mijn blaas zat .
Ehhh we gaan u toch opnemen en weer janken en weet je wat het gekke is? Ik was zo blij dat er dus iets geconstateerd was wnat ja fybromyalgie zit tussen de oren zeggen de meeste mensen dus wordt al snel gedacht van ja ja het zal wel ......
maar toch belachelijk dat je blij moet zijn dat er iets gevonden is als ik nu niet had gezegd over me bloed bij huisarts had ze me waarschijnlijk gewoon naar huis gestuurd.
Cees en krijn zeiden ook dit kan toch niet we weten dat je geen pieper ben en wij zien ook dat je verrekt van de pijn. Nou als je naar huis moet en het is vannacht weer prijs dan bellen we 112 en ga je maar naar Zwolle want hier geloven ze je niet .
De jongens gingen naar huis om wat spullen te halen voor me want je weet nooit hoelang je moet blijven wat er gaat gebeuren . Eer ik op de kamer kwam waren de jongens al weer terug met de spullen ik zei gaan jullie nu lekker naar huis al die overlast die ik veroorzaak. Stom he ik blijf me schuldig voelen ik kan er ook niks aan doen maar is zo.....
Nou die nacht was een hel wat een pijn het medicijn voor nierstenen en de morfine deden echt niets. De volgende ochtend zou de uroloog komen maar om 11.30 uur nog niemand gezien ik had een boterham gegeten maar had zo een pijn en belde naar de verpleging van kunnen jullie niet vragen of ik iets anders mag ? Dat ging ze doen en even later kwam ze terug ze zei de uroloog komt eraan .
een vriendelijke vrouwelijke uroloog kwam de kamer in en zei gelijk ik zie het al....... we gaan gelijk actie ondernemen want dit gaat zo niet als u niet reageerd op de buscopan en morfine dan moeten we met grover geschut aan de gang u wordt vanmiddag nog geholpen . Ik had dus net een boterham op en ze zei dan moeten we toch even wachten ivm narcose of evt ruggeprik. Nou ik de jongens bellen van ik wordt straks geholpen weet niet hoelaat maar laat het jullie wel weten . Rond half 3 kwamen ze me de pre medicatie geven en kwart over 3 ging ik naar beneden naar de operatie kamer . Ook daar was vriendelijk personeel die me gerust stelde en vertelde dat ik onder algehele narcose geholpen zou worden gelukkig . Ze gingen een dubbele J catheter plaatsen . Half 5 was ik op uitslaapkamer en gelijk ook al helemaal bij kreeg een lekker water ijsje want had me een dorst . Toen ik op me kamer kwam heb ik even moeten wachten en daar waren mijn mannen weer . De pijn was al gelijk weg dat merkte ik in recovery al. Ik moest nog wel blijven het liefst had ik natuurlijk naar huis gegaan maar de volgende ochtend zou een uroloog komen en zou ik horen hoe of wat .
Nou de volgende ochtend was hij er een hele vriendelijke arts mevrouw de steen in u urineleiding is toch wel erg groot 8 a 9 mm de catheter haalt voor u de druk er af nu maar we moeten de steen wel weg krijgen het kan op 2 manieren vergruizen of operatie ik denk dat vergruizen niet lukt bij deze steen maar wil het wel proberen . als het niet lukt dan moet het toch nog via een operatie dus kunnen beter eerst proberen . Oke nu mag ik as dinsdag weer naar ziekenhuis om het vergruizen te proberen . Hij zegt u bent nog jong en als u u goed voelt mag u nu naar huis hoeft u niet speciaal hier te blijven
Nou dat was niet tegen dovemansoren gezegd .... ik vertelde hem dat wij dit weekend een weekend samen weg zouden gaan naar Antwerpen hij zei dat zou ik niet doen want door u remicade bent u risicopatient en is kans op infectie erg groot en is het verstandiger om in de buurt te blijven . Bij bloedverlies of koorts of weer heftige pijn willen wij dat u ons gelijk belt . 15 juni moet ik dan weer bij hem komen en dan kijken ze of de steen weg of kleiner is en zoniet dan wordt dan bepaald wanneer operatie gedaan wordt . Nou ik zit dus weer lekker in de lappenmand maar weet het nu wel zeker als ik denk dit is niet goed dan gewoon naar dokter gaan en niet door blijven lopen en denken het zal wel van reuma of fybro komen . gewoon goed voor mezelf opkomen en me niet meer weg laten sturen als ze het in bloed ofzo niet zien ....
De laatste 3 maanden had ik af en toe last van mijn onder buik op een gegeven moment toch maar naar de huisarts gegaan die stuurde me door naar gynacoloog. Nou ja hele reutemeteut aan onderzoeken uitstrijkje echo enzo . Maar er was niets te vinden te zien kreeg al een gevoel van ow jee ze geloven me weer niet . Nou ja mevrouw als het aan blijft houden dan toch maar eens naar een MLD arts . Dus ja je gaat gewoon verder waar je was en wil niet elke keer naar de dokter.
7 mei waren we bij de voetbalvereniging het was gezellig en heerlijk weer we zaten lekker buiten en ik kreeg ineens een zweet aanval dacht komt door de zon. Op een gegeven moment stond ik op om me spullen te pakken om naar huis te gaan . Ik voelde al het bloed uit mijn gezicht trekken had zo'n enorme pijn en werd echt niet goed. In de ontvangst kamer maakte Cees zich al druk van wat heb je?
Ik weet het niet en wist het ook echt niet maar het was erg heftig ik wilde niet door de kantine naar buiten want dan ziet iedereen dat er iets niet goed is ........ ik zag er niet uit hoorde ik van Cees lijkbleek zag je en je kon zien dat je heel veel pijn had. We waren op de fiets maar ze vonden het niet verstandig dat ik ging fietsen dus mijn vriendin bracht me thuis . Thuis gekomen mijn kleding uit want ik had het gevoel dat mijn kleding veel te strak zat (was dus niet zo) maar zo voelde het.
Daarna naar toilet gegaan dat luchtte wel iets op dus ik dacht nou het zal wel obstipatie geweest zijn. De volgende dag nog wat zeurderig in mijn buik maar ja gewoon doorlopen ik wil niet voor elk dingetje naar de dokter. Maar daar zit nu juist de fout als ik denk ik ga naar de dokter moet ik ook gewoon gaan want ik voel wel of ik pijn heb door reuma fybromyalgie of iets anders.
Maar ja je hebt al zo vaak wat en denkt nog maar ff aanzien .
Afgelopen maandag ook weer dat gevoel in mijn buik net als of ik een hele strakke jeans aan heb links onder in mijn buik zoveel pijn. Mijn vriendin kwam even langs en zag al aan mijn gezicht dat er iets niet goed zat ik zei ja zal wel obstipatie zijn dalijk maar even op toilet gaan zitten en dan zal het wel over gaan. Nou ik ging naar het toilet maar nee het ging niet over het bleef een zeurderige pijn met af en toe heftige pijnscheuten . Ik ging even op de bank liggen met knieeen omhoog want dan voelde ik het iets minder . Cees kwam thuis en vond het al vreemd dat ik op de bank lag doe ik normaal nooit is er iets ? nee het gaat wel beetje pijn in mijn buik maar zal zo wel over gaan ......
Ik zei dat ik wel even een uurtje op bed ging liggen maar pijn werd zo heftig dat ik toch zelf maar de huisarts belde . Ik sprak de assistente en zei vroeg mij naar de praktijk te komen . Nou daarheen gegaan en ik moest even wat urine inleveren na test bleek dat er bloed in urine zat en de arts wilde nog even naar buik kijken . Ik had geen koorts en geen ontstekingswaarden maar ja is ook niet zo gek als je dagelijk prednison slikt wordt het aardig onderdrukt. De arts wilde me eerst antibiotica geven maar zag dat ik af en toe helemaal in elkaar kroop van de pijnaanvallen dus belde hij de SEH en overlegde en ik moest daar maar heen. Krijn was ondertussen thuis uit zijn werk en zei ik ga met jullie mee . Ik voelde me alweer schuldig die jongen en ook Cees hebben de hele dag gewerkt en dan moeten ze weer met mij op sleeptouw. In ziekenhuis aangekomen werd ik binnen geroepen en ja opnieuw urine inleveren bloed werd afgenomen en infuus geplaatst waardoor ik pijnstillers kreeg die helaas weinig resultaat hadden . Ik zei tegen de jongens gaan jullie naar huis joh dat wachten is altijd zo een hel maar nee ze bleven bij me . Uur later kwam de arts en ze zei mevrouw uw bloed en urine zijn goed ........m.a.w. u kan weer naar huis . Ik zeg he hoe kan dat vanmiddag bij huisarts zat er bloed in urine en nu niet meer ? ow zegt ze is dat zo ? ik zeg ja ....... ow dan doen we nog maar even een rontgen foto voor de zekerheid op zo een toon van om u gerust te stellen maar is eigenlijk niet nodig alles is goed. Toen ze even later terug kwam lag ik te huilen van de pijn , mevrouw is het zo erg ? ja zeg ik wat denk je dat ik hier lig omdat ik aandacht te kort kom ofzo ? ik had al 6 mg morfine gehad maar ook dat hielp niet nou dan doen we toch maar even een scan en ja hoor in de scan zagen ze dat ik dus 2 nierstenen had waarvan er 1 al in mijn urineleider vlak voor mijn blaas zat .
Ehhh we gaan u toch opnemen en weer janken en weet je wat het gekke is? Ik was zo blij dat er dus iets geconstateerd was wnat ja fybromyalgie zit tussen de oren zeggen de meeste mensen dus wordt al snel gedacht van ja ja het zal wel ......
maar toch belachelijk dat je blij moet zijn dat er iets gevonden is als ik nu niet had gezegd over me bloed bij huisarts had ze me waarschijnlijk gewoon naar huis gestuurd.
Cees en krijn zeiden ook dit kan toch niet we weten dat je geen pieper ben en wij zien ook dat je verrekt van de pijn. Nou als je naar huis moet en het is vannacht weer prijs dan bellen we 112 en ga je maar naar Zwolle want hier geloven ze je niet .
De jongens gingen naar huis om wat spullen te halen voor me want je weet nooit hoelang je moet blijven wat er gaat gebeuren . Eer ik op de kamer kwam waren de jongens al weer terug met de spullen ik zei gaan jullie nu lekker naar huis al die overlast die ik veroorzaak. Stom he ik blijf me schuldig voelen ik kan er ook niks aan doen maar is zo.....
Nou die nacht was een hel wat een pijn het medicijn voor nierstenen en de morfine deden echt niets. De volgende ochtend zou de uroloog komen maar om 11.30 uur nog niemand gezien ik had een boterham gegeten maar had zo een pijn en belde naar de verpleging van kunnen jullie niet vragen of ik iets anders mag ? Dat ging ze doen en even later kwam ze terug ze zei de uroloog komt eraan .
een vriendelijke vrouwelijke uroloog kwam de kamer in en zei gelijk ik zie het al....... we gaan gelijk actie ondernemen want dit gaat zo niet als u niet reageerd op de buscopan en morfine dan moeten we met grover geschut aan de gang u wordt vanmiddag nog geholpen . Ik had dus net een boterham op en ze zei dan moeten we toch even wachten ivm narcose of evt ruggeprik. Nou ik de jongens bellen van ik wordt straks geholpen weet niet hoelaat maar laat het jullie wel weten . Rond half 3 kwamen ze me de pre medicatie geven en kwart over 3 ging ik naar beneden naar de operatie kamer . Ook daar was vriendelijk personeel die me gerust stelde en vertelde dat ik onder algehele narcose geholpen zou worden gelukkig . Ze gingen een dubbele J catheter plaatsen . Half 5 was ik op uitslaapkamer en gelijk ook al helemaal bij kreeg een lekker water ijsje want had me een dorst . Toen ik op me kamer kwam heb ik even moeten wachten en daar waren mijn mannen weer . De pijn was al gelijk weg dat merkte ik in recovery al. Ik moest nog wel blijven het liefst had ik natuurlijk naar huis gegaan maar de volgende ochtend zou een uroloog komen en zou ik horen hoe of wat .
Nou de volgende ochtend was hij er een hele vriendelijke arts mevrouw de steen in u urineleiding is toch wel erg groot 8 a 9 mm de catheter haalt voor u de druk er af nu maar we moeten de steen wel weg krijgen het kan op 2 manieren vergruizen of operatie ik denk dat vergruizen niet lukt bij deze steen maar wil het wel proberen . als het niet lukt dan moet het toch nog via een operatie dus kunnen beter eerst proberen . Oke nu mag ik as dinsdag weer naar ziekenhuis om het vergruizen te proberen . Hij zegt u bent nog jong en als u u goed voelt mag u nu naar huis hoeft u niet speciaal hier te blijven
Nou dat was niet tegen dovemansoren gezegd .... ik vertelde hem dat wij dit weekend een weekend samen weg zouden gaan naar Antwerpen hij zei dat zou ik niet doen want door u remicade bent u risicopatient en is kans op infectie erg groot en is het verstandiger om in de buurt te blijven . Bij bloedverlies of koorts of weer heftige pijn willen wij dat u ons gelijk belt . 15 juni moet ik dan weer bij hem komen en dan kijken ze of de steen weg of kleiner is en zoniet dan wordt dan bepaald wanneer operatie gedaan wordt . Nou ik zit dus weer lekker in de lappenmand maar weet het nu wel zeker als ik denk dit is niet goed dan gewoon naar dokter gaan en niet door blijven lopen en denken het zal wel van reuma of fybro komen . gewoon goed voor mezelf opkomen en me niet meer weg laten sturen als ze het in bloed ofzo niet zien ....
woensdag 6 april 2016
Ja ik wil ....... wat was het een prachtige dag
Heel lang naar uitgekeken en nu is het al weer voorbij , wat gaat de tijd snel maar wat hebben we een heerlijke dag of eigenlijk dagen gehad.
Zondag kwamen onze ouders al hierheen , omdat we vroeg trouwen hadden we hotel geboekt voor hun zodat ze niet zo vroeg op de maandag ochtend vanuit Amsterdam en Delft hoefden te vertrekken.
Het is een rijkdom dat we beide allebei onze ouders nog hebben .
In de middag kwamen ze en hebben we gezellig zitten keuvelen over van alles en nog wat maar natuurlijk ook over de volgende dag . Wat we gingen doen of hadden gedaan en zoals de meeste mensen wel herkennen zeggen ouders dan niet te gek hoor of niet te veel hoor .
Krijn en Shannon kwamen ook en we hebben met elkaar Ajax zitten kijken en lekker met elkaar gegeten . Even naar de chinees en voor elk wat wils.
Rond een uur of acht hebben we ze naar het hotel gebracht . Daar konden ze nog even wat drinken of tv kijken gewoon even lekker op hun zelf.
Toen hebben wij thuis de woning versierd Cees zei ook al zijn we niet de jongste meer we trouwen en dan zijn slingers gewoon nodig :-) .
Maandag ochtend al vroeg uit bed alles op het gemak gedaan . Samen aan een bakkie koffie en toen gingen we ons aankleden .
Ik voelde me echt zo speciaal en zo gelukkig . Vandaag wordt ik mevrouw Fafiani ! Ja ik wil !!!
Stephanie Glenn en Jayden kwamen hierheen en toen reden we naar het gemeentehuis.
Ik kreeg zulke mooie complimenten op mijn jurk nee geen bruidsjurk , ik ben 51 en al eens getrouwd en vind het zonde om zoveel geld uit te geven voor een jurk.
Iedereen zei ook wat ben je toch mooi slank en ja nu zag ik het zelf ook wel heel goed. Het heeft heel lang geduurd voordat mijn hersenen ook inzagen dat ik heel veel afgevallen ben en er gewoon goed uitzie.
Half 10 kwam de bode om in binnen te laten in de trouwzaal , de voltrekking werd gedaan door een leuke spontane vrouwelijke ambtenaar . Ook was Willemien er om wat foto's te maken . Het is toch een bruiloft met heel veel lieve mensen om ons heen .
Het was een huwelijks voltrekking met een lach en een traan ach wie ons kent weet dat dat wel vaker is mijn lieve man heeft humor genoeg en ik ben de laatste tijd erg emotioneel .
Nadat we man en vrouw waren verklaard vroeg de ambtenaar of er nog iemand iets wilde zeggen ;
Ik zei ja ik graag
lieve mensen jullie weten het is niet mijn 1e keer maar ik weet wel zeker mijn laatste en ja toen begon ik te janken en zei dat ik ontzettend veel van Cees houdt hij is mijn soulmate ik kan met lachen en met hem huilen we hebben moeilijke tijden meegemaakt en dat maakt ons ook extra sterk.
Ik had het zo overtuigend dat bijna iedereen een zakdoek nodig had hahaha ook wel eens leuk dat je niet de enige bent die emoties toont.
Vanuit het gemeente huis liepen we naar Eethuisje Beregoed waar we lekker koffie hebben gedronken met een echte bruidstaart . Daarna naar ons huis waar we nog wat zouden drinken en eten . Lekker makkelijk overheerlijke broodjes besteld . Het was goed weer dus we konden heerlijk in de tuin terecht. Krijn zei ons dat wij even binnen moesten blijven en pas naar buiten mochten als hij dat zei .
Nou toen we buiten kwamen zei hij : Pa en Ma gefeliciteerd en we hebben nog een aardigheidje voor jullie in de tuin staan . We keken en wat stond daar ? een heerlijke jacuzzi echt ik was zo verbaasd en overrompeld dat natuurlijk weer de tranen kwamen en ik mijn trots even goed heb bedankt met de nodige waterlanders hahaha
De jacuzzi kregen we van onze kinderen en ouders wat een prachtig kado .... Ja zei hij Ma we weten dat dat voor jou heerlijk is als je veel pijn hebt en Cees vind het ook niet vervelend dus leek dit ons een goed kado nou daar was ik het helemaal mee eens.
Tegen de middag ging de familie allemaal weer naar huis en ja daar zaten we dan Mijnheer en Mevrouw Fafiani. Zo gelukkig en happy dat we deze dag zo samen met de meeste van onze dierbaren hadden doorgebracht.
Nu een paar dagen energie opsparen en de koffers inpakken want zaterdag gaan we lekker met ons hele gezin een weekje naar de zon. Wat kijken we daar naar uit zeg lekker met dochter schoonzoon kleinzoon , zoon en schoondochter een week relaxen .
Vrijdag krijg ik weer de Remicade ik hoop dat het dit keer wel zijn werk doet maar het scheelt ook dat we de warmte tegemoet gaan . En daar niet veel hoeven te doen ;-)
We hebben ontzettend veel felicitaties kaarten kado's en bloemen gehad en zijn dankbaar dat we zoveel mensen om ons heen hebben die dit heugelijke feit op die manier met ons wilden delen .
Het zal dus komende 2 weken wel rustig zijn op blog maar dan weten jullie waarom
Zondag kwamen onze ouders al hierheen , omdat we vroeg trouwen hadden we hotel geboekt voor hun zodat ze niet zo vroeg op de maandag ochtend vanuit Amsterdam en Delft hoefden te vertrekken.
Het is een rijkdom dat we beide allebei onze ouders nog hebben .
In de middag kwamen ze en hebben we gezellig zitten keuvelen over van alles en nog wat maar natuurlijk ook over de volgende dag . Wat we gingen doen of hadden gedaan en zoals de meeste mensen wel herkennen zeggen ouders dan niet te gek hoor of niet te veel hoor .
Krijn en Shannon kwamen ook en we hebben met elkaar Ajax zitten kijken en lekker met elkaar gegeten . Even naar de chinees en voor elk wat wils.
Rond een uur of acht hebben we ze naar het hotel gebracht . Daar konden ze nog even wat drinken of tv kijken gewoon even lekker op hun zelf.
Toen hebben wij thuis de woning versierd Cees zei ook al zijn we niet de jongste meer we trouwen en dan zijn slingers gewoon nodig :-) .
Maandag ochtend al vroeg uit bed alles op het gemak gedaan . Samen aan een bakkie koffie en toen gingen we ons aankleden .
Ik voelde me echt zo speciaal en zo gelukkig . Vandaag wordt ik mevrouw Fafiani ! Ja ik wil !!!
Stephanie Glenn en Jayden kwamen hierheen en toen reden we naar het gemeentehuis.
Ik kreeg zulke mooie complimenten op mijn jurk nee geen bruidsjurk , ik ben 51 en al eens getrouwd en vind het zonde om zoveel geld uit te geven voor een jurk.
Iedereen zei ook wat ben je toch mooi slank en ja nu zag ik het zelf ook wel heel goed. Het heeft heel lang geduurd voordat mijn hersenen ook inzagen dat ik heel veel afgevallen ben en er gewoon goed uitzie.
Half 10 kwam de bode om in binnen te laten in de trouwzaal , de voltrekking werd gedaan door een leuke spontane vrouwelijke ambtenaar . Ook was Willemien er om wat foto's te maken . Het is toch een bruiloft met heel veel lieve mensen om ons heen .
Het was een huwelijks voltrekking met een lach en een traan ach wie ons kent weet dat dat wel vaker is mijn lieve man heeft humor genoeg en ik ben de laatste tijd erg emotioneel .
Nadat we man en vrouw waren verklaard vroeg de ambtenaar of er nog iemand iets wilde zeggen ;
Ik zei ja ik graag
lieve mensen jullie weten het is niet mijn 1e keer maar ik weet wel zeker mijn laatste en ja toen begon ik te janken en zei dat ik ontzettend veel van Cees houdt hij is mijn soulmate ik kan met lachen en met hem huilen we hebben moeilijke tijden meegemaakt en dat maakt ons ook extra sterk.
Ik had het zo overtuigend dat bijna iedereen een zakdoek nodig had hahaha ook wel eens leuk dat je niet de enige bent die emoties toont.
Vanuit het gemeente huis liepen we naar Eethuisje Beregoed waar we lekker koffie hebben gedronken met een echte bruidstaart . Daarna naar ons huis waar we nog wat zouden drinken en eten . Lekker makkelijk overheerlijke broodjes besteld . Het was goed weer dus we konden heerlijk in de tuin terecht. Krijn zei ons dat wij even binnen moesten blijven en pas naar buiten mochten als hij dat zei .
Nou toen we buiten kwamen zei hij : Pa en Ma gefeliciteerd en we hebben nog een aardigheidje voor jullie in de tuin staan . We keken en wat stond daar ? een heerlijke jacuzzi echt ik was zo verbaasd en overrompeld dat natuurlijk weer de tranen kwamen en ik mijn trots even goed heb bedankt met de nodige waterlanders hahaha
De jacuzzi kregen we van onze kinderen en ouders wat een prachtig kado .... Ja zei hij Ma we weten dat dat voor jou heerlijk is als je veel pijn hebt en Cees vind het ook niet vervelend dus leek dit ons een goed kado nou daar was ik het helemaal mee eens.
Tegen de middag ging de familie allemaal weer naar huis en ja daar zaten we dan Mijnheer en Mevrouw Fafiani. Zo gelukkig en happy dat we deze dag zo samen met de meeste van onze dierbaren hadden doorgebracht.
Nu een paar dagen energie opsparen en de koffers inpakken want zaterdag gaan we lekker met ons hele gezin een weekje naar de zon. Wat kijken we daar naar uit zeg lekker met dochter schoonzoon kleinzoon , zoon en schoondochter een week relaxen .
Vrijdag krijg ik weer de Remicade ik hoop dat het dit keer wel zijn werk doet maar het scheelt ook dat we de warmte tegemoet gaan . En daar niet veel hoeven te doen ;-)
We hebben ontzettend veel felicitaties kaarten kado's en bloemen gehad en zijn dankbaar dat we zoveel mensen om ons heen hebben die dit heugelijke feit op die manier met ons wilden delen .
Het zal dus komende 2 weken wel rustig zijn op blog maar dan weten jullie waarom
zondag 27 maart 2016
Een emotionele rollercoaster waar ik me in bevind met heel veel liefde en geluk
Het is al weer een tijd geleden dat ik schreef ,
Momenteel weer aan de prednison en heb nog veel last van mijn ribben en eigenlijk werd dat erger echt heel veel pijn op de borst het leek op hyperventilatie. Of dumping maar zelfs bij dingen die ik normaal wel kon verdragen.
Goed gesprek met fysio gehad zij vernam heel goed waar de schade zat maar durfde niet veel anders te doen want stel je voor dat door de klap er wel wat binnenin beschadigd is en zij zou dat verergeren. Zij adviseerde me om een MLD arts in te schakelen, maar ik moest toch naar de NOB kliniek en kreeg daar ook consult met arts dus kon ik het daar gelijk vragen .
Als eerste werd ik gewogen en gemeten en ze waren zeer tevreden 106% van mijn overgewicht afgevallen . Mijn BMI was van 35 naar 24 gegaan
Toen ik bij de arts kwam vertelde ik wat er gebeurd was hij vroeg me wat heb je voor pijnstillers gehad die eerste weken ? Ik zei netjes Ibuprofen en paracetamol beide 4 x daags 1000mg. Toen zei hij nou dan weet ik wel waar die pijn vandaan komt door dat gebruik is je slokdarm geirriteerd omdat je niet meer een gewone gang van zaken in en bij je maag hebt. Dus ik moet nu extra dosis maagbeschermers slikken om het te laten genezen .
En mag de fysio ook andere hardnekkige behandelingen gaan proberen.
Thuis gekomen uit Velp stond me een verrassing te wachten : ons eigen autootje stond weer voor de deur, heerlijk weer hoge instap automaat wat een verademing. Vanaf 24 januari was ik hem al kwijt natuurlijk door die aanrijding. Die aanrijding heeft toch meer leed veroorzaakt dan ik dacht de ribben maar ook geestelijk . Weet je het is krom ik ben nu door acceptatie van de reuma toch wel heel zuinig en voorzichtig op mijn lichaam . En die dag dacht ik dat mijn leven helemaal voorbij was ...... ik zei heel stoer dat het wel ging maar heeft dus veel meer impact gehad dan ik dacht of zelf toe wilde geven . Sinds die tijd ben ik weer heel erg emotioneel teleurgesteld in dat ik toch weer meer beperkingen . Afhankelijk ben van anderen .
Ik kijk vol spanning uit naar 4 april als ik trouw met mijn allessie de liefste zorgzaamste vrolijkste gekste man van de wereld . En daarna gaan we heerlijk met ons gezin op vakantie . Lekker hoor met zoon en schoondochter dochter schoonzoon en kleinkind. Maar van binnen baal ik toch wel dat die ribben zoveel pijn doen zal ik wel genoeg kunnen ondernemen met die kleine ? zal ik niet te veel vermoeid zijn en mijn gezin teleurstellen ?
Ik hoor jullie nu al zeggen doe niet zo stom Natuurlijk niet ..... maar dat is makkelijk praten het is iets wat gewoon door me hoofd gaat .
Van de week kreeg ik een appje van een vriendin met de mededeling houd je a.s zaterdag middag vrij we gaan een hapje eten je hoort nog wel hoe of wat .
Nou dat is niks voor mij he ? ik plan graag alles ik verras graag mensen maar heb ook graag de touwtjes in handen en nu wist ik niet wat er ging gebeuren .
Ik dacht / hoopte dat we lekker gingen eten en daarna misschien een filmpje pakken.
Nou gister was het zover omdat ik wist dat we iets gingen ondernemen zou ik het iets rustiger doen .
Eventjes bij de voetbal geweest boodschappies gedaan en daarna lekker op de bank rustig aan.
Rond een uur of 3 werd Cees aangenaam verrast toen ik de jongens aan zag komen ja hoor sprongen de tranen al in mijn ogen ik gun het hem zo hij doet ook zoveel voor mij en ik kan niet veel voor hem doen (ga ik weer).
Nou ja de mannen gingen op pad voor Cees zijn vrijgezellendag en ik wachtte tot die meiden kwamen. Gezellig een bakkie gedaan en even zitten kletsen als ik in de keuken stond hoorde ik ze wel smoezen maar dacht ach wat zouden ze nu nog kunnen doen . Ineens zie ik in het voorraam de weerspiegeling van achter en zie daar 4 meiden aankomen nl mijn schoondochter met haar moeder en nog een vriendin met haar dochter en ja hoor de tranen liepen al weer over mijn wangen . Het was zo lief mijn schoondochter was er zo druk mee bezig geweest alles te doen en te regelen iets wat ik dus echt niet had verwacht. Waarschijnlijk door mijn eigen onzekerheid en negatief zelfbeeld denk ik dat bijna iedereen een hekel aan me heeft.
Ik kreeg een mooi jurkje aan en een hoed met sluier op en sjerp met tekst : Bride to be
We dronken wat thuis en ze zaten allerlei dingen te noemen over wat gaan we doen wat gaat er gebeuren. Ze lieten me denken dat we met de trein ergens heen gingen maar dat was dus een misleiding. We zijn heerlijk gaan eten bij Fat Alice tafel en stoel alles was versierd wat voelde ik me speciaal en gelukkig . Echt Shannon had er een hele boel aan gedaan ik moest opdrachten uit voeren en een aantal vragen over Cees beantwoorden als ik de vragen niet goed had moest ik atten ....... haha hoor mij 51 jaar en de term atten ;-) Echt de vragen en opdrachten waren zo leuk en ja natuurlijk bij sommige dingen ook weer veel emoties en hun maar lachen. Ook had ik 2 verboden woorden en die waren Cees en bruiloft . Nou bruiloft heb ik geloof ik niet 1 x gezegd maar kwam er achter dat ik toch wel heel vaak en veel over mijn lieve ventje praat . We hebben heerlijk gegeten bij het nagerecht vuurwerk zo prachtig . Na het eten liepen we die zaak uit en daar kwam mijn "BOEF"aanlopen ze hadden Cees die middag in een boevenpak gehesen . En ja hoor toen hij aankwam begon ik alweer te janken hahaah maar we waren allebei zo overdonderd en zo happy we hebben nog een hele leuke avond gehad en ook hebben er nog wel wat traantjes gevloeid.
Ik moet deze dag natuurlijk wel met een paar dagen bezuren maar dat neem ik graag voor lief ik heb zo intens genoten dankzij mijn zoon en schoondochter . Met allemaal mensen die ons heel dierbaar zijn jammer genoeg kon niet iedereen er bij zijn door werk of andere verplichtingen maar ik weet zeker dat hun in gedachte bij ons waren. Ook stephanie appte om me veel plezier te wensen en dat ze het jammer vond dat ze er niet bij kon zijn ..... maar ze zei ook in de vakantie maken wij het wel goed en ja hoor weer ,........ de tranen . Het allermooiste die dag vond ik dat Krijn een foto plaatste op fb met de tekst Vrijgezellenfeest van me vader !!!! nou beter compliment is er niet .
Nou dit stukkie tekst heeft me wel weer wat moeite gekost met me handjes maar wilde het toch wel even kwijt
Ik ben zo ontzettend gelukkig met mijn familie en vrienden en vriendinnen om me heen
Ook mensen die ik gewoon ken van de voetbal en die me aanspraken en zeiden meis als ik wat voor je kan doen gewoon zeggen en toen zei ik Ja doe ik .....maar hun zeiden gelijk weer nee dat doe jij nooit maar moet je gewoon nu wel gaan doen . En ik beloof jullie ik ga het doen ik weet nu dat jullie het me waard vinden anders hadden jullie niet al deze moeite en inspanning voor me gedaan
Nogmaals dank je wel ik ga geen namen meer noemen de mensen die ik bedoel weten het toch ook wel
Nu gaan we uitkijken naar 4 april dat we trouwen met onze kinderen en ook allebei onze ouders er nog bij wat een rijkdom he ? we gaan er van genieten en dan daarna lekker met ons gezin op vakantie
ik heb er zin in ik kijk er naar uit ;-)
Momenteel weer aan de prednison en heb nog veel last van mijn ribben en eigenlijk werd dat erger echt heel veel pijn op de borst het leek op hyperventilatie. Of dumping maar zelfs bij dingen die ik normaal wel kon verdragen.
Goed gesprek met fysio gehad zij vernam heel goed waar de schade zat maar durfde niet veel anders te doen want stel je voor dat door de klap er wel wat binnenin beschadigd is en zij zou dat verergeren. Zij adviseerde me om een MLD arts in te schakelen, maar ik moest toch naar de NOB kliniek en kreeg daar ook consult met arts dus kon ik het daar gelijk vragen .
Als eerste werd ik gewogen en gemeten en ze waren zeer tevreden 106% van mijn overgewicht afgevallen . Mijn BMI was van 35 naar 24 gegaan
Toen ik bij de arts kwam vertelde ik wat er gebeurd was hij vroeg me wat heb je voor pijnstillers gehad die eerste weken ? Ik zei netjes Ibuprofen en paracetamol beide 4 x daags 1000mg. Toen zei hij nou dan weet ik wel waar die pijn vandaan komt door dat gebruik is je slokdarm geirriteerd omdat je niet meer een gewone gang van zaken in en bij je maag hebt. Dus ik moet nu extra dosis maagbeschermers slikken om het te laten genezen .
En mag de fysio ook andere hardnekkige behandelingen gaan proberen.
Thuis gekomen uit Velp stond me een verrassing te wachten : ons eigen autootje stond weer voor de deur, heerlijk weer hoge instap automaat wat een verademing. Vanaf 24 januari was ik hem al kwijt natuurlijk door die aanrijding. Die aanrijding heeft toch meer leed veroorzaakt dan ik dacht de ribben maar ook geestelijk . Weet je het is krom ik ben nu door acceptatie van de reuma toch wel heel zuinig en voorzichtig op mijn lichaam . En die dag dacht ik dat mijn leven helemaal voorbij was ...... ik zei heel stoer dat het wel ging maar heeft dus veel meer impact gehad dan ik dacht of zelf toe wilde geven . Sinds die tijd ben ik weer heel erg emotioneel teleurgesteld in dat ik toch weer meer beperkingen . Afhankelijk ben van anderen .
Ik kijk vol spanning uit naar 4 april als ik trouw met mijn allessie de liefste zorgzaamste vrolijkste gekste man van de wereld . En daarna gaan we heerlijk met ons gezin op vakantie . Lekker hoor met zoon en schoondochter dochter schoonzoon en kleinkind. Maar van binnen baal ik toch wel dat die ribben zoveel pijn doen zal ik wel genoeg kunnen ondernemen met die kleine ? zal ik niet te veel vermoeid zijn en mijn gezin teleurstellen ?
Ik hoor jullie nu al zeggen doe niet zo stom Natuurlijk niet ..... maar dat is makkelijk praten het is iets wat gewoon door me hoofd gaat .
Van de week kreeg ik een appje van een vriendin met de mededeling houd je a.s zaterdag middag vrij we gaan een hapje eten je hoort nog wel hoe of wat .
Nou dat is niks voor mij he ? ik plan graag alles ik verras graag mensen maar heb ook graag de touwtjes in handen en nu wist ik niet wat er ging gebeuren .
Ik dacht / hoopte dat we lekker gingen eten en daarna misschien een filmpje pakken.
Nou gister was het zover omdat ik wist dat we iets gingen ondernemen zou ik het iets rustiger doen .
Eventjes bij de voetbal geweest boodschappies gedaan en daarna lekker op de bank rustig aan.
Rond een uur of 3 werd Cees aangenaam verrast toen ik de jongens aan zag komen ja hoor sprongen de tranen al in mijn ogen ik gun het hem zo hij doet ook zoveel voor mij en ik kan niet veel voor hem doen (ga ik weer).
Nou ja de mannen gingen op pad voor Cees zijn vrijgezellendag en ik wachtte tot die meiden kwamen. Gezellig een bakkie gedaan en even zitten kletsen als ik in de keuken stond hoorde ik ze wel smoezen maar dacht ach wat zouden ze nu nog kunnen doen . Ineens zie ik in het voorraam de weerspiegeling van achter en zie daar 4 meiden aankomen nl mijn schoondochter met haar moeder en nog een vriendin met haar dochter en ja hoor de tranen liepen al weer over mijn wangen . Het was zo lief mijn schoondochter was er zo druk mee bezig geweest alles te doen en te regelen iets wat ik dus echt niet had verwacht. Waarschijnlijk door mijn eigen onzekerheid en negatief zelfbeeld denk ik dat bijna iedereen een hekel aan me heeft.
Ik kreeg een mooi jurkje aan en een hoed met sluier op en sjerp met tekst : Bride to be
We dronken wat thuis en ze zaten allerlei dingen te noemen over wat gaan we doen wat gaat er gebeuren. Ze lieten me denken dat we met de trein ergens heen gingen maar dat was dus een misleiding. We zijn heerlijk gaan eten bij Fat Alice tafel en stoel alles was versierd wat voelde ik me speciaal en gelukkig . Echt Shannon had er een hele boel aan gedaan ik moest opdrachten uit voeren en een aantal vragen over Cees beantwoorden als ik de vragen niet goed had moest ik atten ....... haha hoor mij 51 jaar en de term atten ;-) Echt de vragen en opdrachten waren zo leuk en ja natuurlijk bij sommige dingen ook weer veel emoties en hun maar lachen. Ook had ik 2 verboden woorden en die waren Cees en bruiloft . Nou bruiloft heb ik geloof ik niet 1 x gezegd maar kwam er achter dat ik toch wel heel vaak en veel over mijn lieve ventje praat . We hebben heerlijk gegeten bij het nagerecht vuurwerk zo prachtig . Na het eten liepen we die zaak uit en daar kwam mijn "BOEF"aanlopen ze hadden Cees die middag in een boevenpak gehesen . En ja hoor toen hij aankwam begon ik alweer te janken hahaah maar we waren allebei zo overdonderd en zo happy we hebben nog een hele leuke avond gehad en ook hebben er nog wel wat traantjes gevloeid.
Ik moet deze dag natuurlijk wel met een paar dagen bezuren maar dat neem ik graag voor lief ik heb zo intens genoten dankzij mijn zoon en schoondochter . Met allemaal mensen die ons heel dierbaar zijn jammer genoeg kon niet iedereen er bij zijn door werk of andere verplichtingen maar ik weet zeker dat hun in gedachte bij ons waren. Ook stephanie appte om me veel plezier te wensen en dat ze het jammer vond dat ze er niet bij kon zijn ..... maar ze zei ook in de vakantie maken wij het wel goed en ja hoor weer ,........ de tranen . Het allermooiste die dag vond ik dat Krijn een foto plaatste op fb met de tekst Vrijgezellenfeest van me vader !!!! nou beter compliment is er niet .
Nou dit stukkie tekst heeft me wel weer wat moeite gekost met me handjes maar wilde het toch wel even kwijt
Ik ben zo ontzettend gelukkig met mijn familie en vrienden en vriendinnen om me heen
Ook mensen die ik gewoon ken van de voetbal en die me aanspraken en zeiden meis als ik wat voor je kan doen gewoon zeggen en toen zei ik Ja doe ik .....maar hun zeiden gelijk weer nee dat doe jij nooit maar moet je gewoon nu wel gaan doen . En ik beloof jullie ik ga het doen ik weet nu dat jullie het me waard vinden anders hadden jullie niet al deze moeite en inspanning voor me gedaan
Nogmaals dank je wel ik ga geen namen meer noemen de mensen die ik bedoel weten het toch ook wel
Nu gaan we uitkijken naar 4 april dat we trouwen met onze kinderen en ook allebei onze ouders er nog bij wat een rijkdom he ? we gaan er van genieten en dan daarna lekker met ons gezin op vakantie
ik heb er zin in ik kijk er naar uit ;-)
donderdag 10 maart 2016
Remicade slaat niet meer aan , wat nu ????
Wat zou dit zijn wat gaat er gebeuren ?
8 januari had ik mijn Remicade gehad en helaas ik had het gevoel dat het niet aansloeg. Vlak na de remicade kreeg ik de griep en ik dacht misschien is dat de reden dat ik me zo rot voel en zoveel pijn heb. 3 weken ziek geweest net daarna kreeg ik die aanrijding en ja die veroorzaakt dus ook veel pijn.
24 februari was de volgende Remicade infuus, vol verwachting ging ik er heen en helaas weer geen resultaat.
Gisteren moest ik naar de reumatoloog en heb er over gesproken met haar bij lichamelijk onderzoek merkte zij ook dat mijn gewrichten heel onrustig zijn en dat de Remicade dus niets heeft gedaan .
Zij vertelde me dat het kan dat je lichaam antistoffen aan kan maken op een gegeven moment.
Dus ik moest gisteren ook bloed laten prikken waaraan ze dat kunnen zien geloof ik
Nu is het maar de vraag wat gaat er gebeuren wat gaan ze doen ?
Ja in ieder geval wel weer aan de prednison ....., helaas
Helaas gaan mijn handen erg achteruit ? Volgende week weer naar handtherapie hopelijk gaat dat wat verlichting brengen .Ik kreeg vandaag eindelijk de bestelde handschoenen maar die gaan weer terug zitten zo raar en kan ook nooit steun geven veels te wijd.
Afgelopen zaterdag zijn we naar de voetbal geweest ze speelden thuis dus ik heb lekker van binnen uit gekeken. Na de wedstrijd liep ik de kantine in en het was heel druk het benauwde me gewoon . Ik wist niet wat me overkwam het overviel me maar ik wilde weg . Ik zocht Cees op en die zag het al aan me dat het niet goed ging en zei ook we gaan naar huis. Ik was zo snel weg dat ik niet eens mijn vriendinnen gedag had gezegd. Natuurlijk viel het mensen ook op dat ik er wel was maar de verloting niet deed dus er wordt gevraagd hoe is het met je? Veel mensen weten van me situatie maar ook veel niet. Het is natuurlijk heel lief dat men het vraagt en is toch een teken dat ze je missen maar het is voor mij ook zo verdomde moeilijk op het moment . Natuurlijk geef ik me standaard antwoord : ja het gaat wel.....maar de tranen branden in mijn ogen en dat wil ik natuurlijk niet sta je daar in zo een mannenwereld te janken. Dat kan toch niet ?
Dinsdag kreeg ik van een vriendin een sms dat ze zich zorgen maakt omdat ze vind dat het niet echt goed met me gaat. En ik moet ook bekennen dat ik momenteel gewoon weer niet lekker in me vel zit het gaat zo hard achteruit en dat zal ik dus ook weer moeten accepteren. Het lijkt wel of je mensen schuw wordt en ja toen vertelde ik haar ook wat ik hierboven schreef.
Ook kwam er een vriendin een bakkie doen en ja toen kwam het ook ter sprake . Ik zei ook eerlijk tegen haar ik ga nu liever naar iets waar geen bekende zijn zodat ze ook niet vragen hoe het met me gaat gek eigenlijk he?
Ook hoor ik tegenwoordig vaak : je hebt zeker veel last ? je kan het goed zien.
Of men vraagt : hoe is het met je ? en als ik dan zeg Goed zeggen ze ow nou dan weet ik het wel ;-)
Is het ook weer niet goed hahah voorheen zei ik ja ze zien het niet dus denken wat heeft die nou en nu zien ze het wel en vind ik het ook niet fijn . Wat een doos ben ik he >?!
Ik hoop dat de prednison snel zijn werk gaat doen want we gaan ook een leuke tijd tegemoet .
4 april gaan we trouwen en een paar dagen daarna lekker een weekje weg met ons gezin
Heerlijk wat kijken we daar naar uit .
8 januari had ik mijn Remicade gehad en helaas ik had het gevoel dat het niet aansloeg. Vlak na de remicade kreeg ik de griep en ik dacht misschien is dat de reden dat ik me zo rot voel en zoveel pijn heb. 3 weken ziek geweest net daarna kreeg ik die aanrijding en ja die veroorzaakt dus ook veel pijn.
24 februari was de volgende Remicade infuus, vol verwachting ging ik er heen en helaas weer geen resultaat.
Gisteren moest ik naar de reumatoloog en heb er over gesproken met haar bij lichamelijk onderzoek merkte zij ook dat mijn gewrichten heel onrustig zijn en dat de Remicade dus niets heeft gedaan .
Zij vertelde me dat het kan dat je lichaam antistoffen aan kan maken op een gegeven moment.
Dus ik moest gisteren ook bloed laten prikken waaraan ze dat kunnen zien geloof ik
Nu is het maar de vraag wat gaat er gebeuren wat gaan ze doen ?
Ja in ieder geval wel weer aan de prednison ....., helaas
Helaas gaan mijn handen erg achteruit ? Volgende week weer naar handtherapie hopelijk gaat dat wat verlichting brengen .Ik kreeg vandaag eindelijk de bestelde handschoenen maar die gaan weer terug zitten zo raar en kan ook nooit steun geven veels te wijd.
Afgelopen zaterdag zijn we naar de voetbal geweest ze speelden thuis dus ik heb lekker van binnen uit gekeken. Na de wedstrijd liep ik de kantine in en het was heel druk het benauwde me gewoon . Ik wist niet wat me overkwam het overviel me maar ik wilde weg . Ik zocht Cees op en die zag het al aan me dat het niet goed ging en zei ook we gaan naar huis. Ik was zo snel weg dat ik niet eens mijn vriendinnen gedag had gezegd. Natuurlijk viel het mensen ook op dat ik er wel was maar de verloting niet deed dus er wordt gevraagd hoe is het met je? Veel mensen weten van me situatie maar ook veel niet. Het is natuurlijk heel lief dat men het vraagt en is toch een teken dat ze je missen maar het is voor mij ook zo verdomde moeilijk op het moment . Natuurlijk geef ik me standaard antwoord : ja het gaat wel.....maar de tranen branden in mijn ogen en dat wil ik natuurlijk niet sta je daar in zo een mannenwereld te janken. Dat kan toch niet ?
Dinsdag kreeg ik van een vriendin een sms dat ze zich zorgen maakt omdat ze vind dat het niet echt goed met me gaat. En ik moet ook bekennen dat ik momenteel gewoon weer niet lekker in me vel zit het gaat zo hard achteruit en dat zal ik dus ook weer moeten accepteren. Het lijkt wel of je mensen schuw wordt en ja toen vertelde ik haar ook wat ik hierboven schreef.
Ook kwam er een vriendin een bakkie doen en ja toen kwam het ook ter sprake . Ik zei ook eerlijk tegen haar ik ga nu liever naar iets waar geen bekende zijn zodat ze ook niet vragen hoe het met me gaat gek eigenlijk he?
Ook hoor ik tegenwoordig vaak : je hebt zeker veel last ? je kan het goed zien.
Of men vraagt : hoe is het met je ? en als ik dan zeg Goed zeggen ze ow nou dan weet ik het wel ;-)
Is het ook weer niet goed hahah voorheen zei ik ja ze zien het niet dus denken wat heeft die nou en nu zien ze het wel en vind ik het ook niet fijn . Wat een doos ben ik he >?!
Ik hoop dat de prednison snel zijn werk gaat doen want we gaan ook een leuke tijd tegemoet .
4 april gaan we trouwen en een paar dagen daarna lekker een weekje weg met ons gezin
Heerlijk wat kijken we daar naar uit .
zaterdag 5 maart 2016
Gemengde gevoelens : trots dat ik naar mijn lichaam luister maar teleurgesteld omdat ik graag anders wil
Zo de laatste tijd zit ik weer flink in een dal , sinds dat ongeluk door zo een dronken malloot heb ik veel last . Woensdag weer naar de fysio hopen dat die rib nu binnenkort gewoon weer tussen die wervel vandaan komt . Het duurt nu toch al 5 weken . Momenteel dubbel zoveel pijnstillers en dat allemaal door die idioot.
Ook het weer werkt dan niet echt mee.
Ook mijn handen gaan erg achteruit en hebben echt warmte nodig voordat ze wat doen.
Ik merk dat ik wel meer naar mijn lichaam luister en dat is goed maar toch ook nog steeds de teleurstelling van shit dat ik dat niet kan of doe. De remicade doet ook niet veel meer de vorige keer was ik daarna 3 weken geveld door de griep en dat gaf ik de schuld dat ik toch wel veel pijn had . Na de griep kreeg ik die aanrijding en ook dat veroorzaakte behoorlijk pijn. Dus gaf ik de Remicade het voordeel van de twijfel en dacht dan zal het nu wel zijn werk doen.
Maar helaas vorige week woensdag kreeg ik de remicade en behalve de allergische reactie deed het verder helemaal niks. Woensdag moet ik weer naar de reumatoloog en ga ik het ook aankaarten.
Vorige week zaterdag ben ik lekker samen met een vriendin naar Grease geweest was een heerlijke avond en ja natuurlijk moet je het dan weer bezuren . Maar die avond pikt niemand me meer af.
Van de week kreeg een vriendin van ons haar woning en dan zit ik hier thuis en denk ik balen dat ik nu niet kan helpen . Ik stuurde haar moeder een appje van sorry dat ik niets voor jullie kan doen
Antwoord : is maar goed dat je niet hierheen ben gekomen want ik had je weer naar huis geschopt haahah hoezo ze weten dat ik wel wil maar niet kan .........
Waardeloos he dat je niet meer kan wat je wil ...... maar je moet het accepteren !
Ik blijf het nog moeilijk vinden hoor
Van de week lekker model geweest bij een kapster 2 uurtjes in de stoel gezeten en een leuke korte coupe. Zo heerlijk een hoofdmassage en dat men zo bezig is met je dat geeft je zo een goed gevoel . Heb al gezegd als je weer een model nodig hebt ik kom hahhaha lekker om je even goed te voelen als men je vertroetelt en verwend .
Gisteravond hadden we de vrijwilligers avond van de voetbal vereniging altijd erg gezellig als dank voor de tijd en inzet die elke vrijwilliger geeft aan de club. Onder het genot van een hapje en een drankje. Helaas heb ik die avond niet vol kunnen maken ik had veel pijn en ook last van een dumping dus redelijk vroeg naar huis. Ook met de gedachte van morgen na de thuiswedstrijd is er een gezellig feestje met een zanger. Ik doe nog wel wat achter de schermen voor de club en had dus vanmorgen alles voor de verloting geregeld. De 1e helft van de wedstrijd even gezellig bij de meiden buiten gekeken maar toen toch naar binnen gegaan. De 2e helft keek ik vanuit de ontvangst kamer .
Eigenlijk wist ik toen al van dat feestje ga ik niet redden maar ja je weet het je probeert het toch . Het was zo druk in de kantine en heel stom ik kon die drukte niet aan. Ook een aantal mensen die dan vragen en meis hoe gaat het ??? ehhh ja gaat wel ....... want dat zeg ik natuurlijk heel vaak maar de tranen branden dan in mijn ogen . Ook een aantal mensen die zeggen je kan zien dat je pijn hebt je tekent erg en ja dat zie ik zelf ook wel maar ja je doet er niks aan
Ik zocht Cees op en zei vind je het erg als ik naar huis ga ? nee zegt hij en dan ga ik mee. Je voelt je dan ook nog schuldig dat je zijn avond verziekt........ ja zo voel ik het maar hij zegt ook nee meis we gaan lekker naar huis. Ik nog vind je het niet erg??? jij mag ook blijven NEE we gaan naar huis.
Ja toen me zelf weer verontschuldigen naar de heren van de club dat ik weer ga ...... maar gelukkig hebben hun meer begrip dan ik zelf af en toe . Maar nu ik thuis ben denk ik goed gedaan Corrinne.....
Nu dus maar weer gewoon in de relaxmodus
Ook moet ik eerlijk bekennen dat deze dagen wat meer emotie loskomt want morgen is het 17 jaar geleden dat Krijn Sr overleed. En ik ben ontzettend gelukkig met Cees maar deze dagen blijven toch door je hoofd gaan . Gelukkig heb ik Krijn Jr nog waar ik ook zeer trots op ben en heel veel van hou.
Ik wilde vanmiddag daarom ook graag naar de wedstrijd want al die jaren was het toch rond die datum dat hij scoort en dan een blik naar boven richt met de gedachte: Ouwe deze was voor jou!
Helaas hij zat er vanmiddag dichtbij maar is niet gelukt. Gelukkig wonnen ze wel dus dat is dan weer lekker , Nou we wachten wel af wat de volgende tijd ons bied .
Ook het weer werkt dan niet echt mee.
Ook mijn handen gaan erg achteruit en hebben echt warmte nodig voordat ze wat doen.
Ik merk dat ik wel meer naar mijn lichaam luister en dat is goed maar toch ook nog steeds de teleurstelling van shit dat ik dat niet kan of doe. De remicade doet ook niet veel meer de vorige keer was ik daarna 3 weken geveld door de griep en dat gaf ik de schuld dat ik toch wel veel pijn had . Na de griep kreeg ik die aanrijding en ook dat veroorzaakte behoorlijk pijn. Dus gaf ik de Remicade het voordeel van de twijfel en dacht dan zal het nu wel zijn werk doen.
Maar helaas vorige week woensdag kreeg ik de remicade en behalve de allergische reactie deed het verder helemaal niks. Woensdag moet ik weer naar de reumatoloog en ga ik het ook aankaarten.
Vorige week zaterdag ben ik lekker samen met een vriendin naar Grease geweest was een heerlijke avond en ja natuurlijk moet je het dan weer bezuren . Maar die avond pikt niemand me meer af.
Van de week kreeg een vriendin van ons haar woning en dan zit ik hier thuis en denk ik balen dat ik nu niet kan helpen . Ik stuurde haar moeder een appje van sorry dat ik niets voor jullie kan doen
Antwoord : is maar goed dat je niet hierheen ben gekomen want ik had je weer naar huis geschopt haahah hoezo ze weten dat ik wel wil maar niet kan .........
Waardeloos he dat je niet meer kan wat je wil ...... maar je moet het accepteren !
Ik blijf het nog moeilijk vinden hoor
Van de week lekker model geweest bij een kapster 2 uurtjes in de stoel gezeten en een leuke korte coupe. Zo heerlijk een hoofdmassage en dat men zo bezig is met je dat geeft je zo een goed gevoel . Heb al gezegd als je weer een model nodig hebt ik kom hahhaha lekker om je even goed te voelen als men je vertroetelt en verwend .
Gisteravond hadden we de vrijwilligers avond van de voetbal vereniging altijd erg gezellig als dank voor de tijd en inzet die elke vrijwilliger geeft aan de club. Onder het genot van een hapje en een drankje. Helaas heb ik die avond niet vol kunnen maken ik had veel pijn en ook last van een dumping dus redelijk vroeg naar huis. Ook met de gedachte van morgen na de thuiswedstrijd is er een gezellig feestje met een zanger. Ik doe nog wel wat achter de schermen voor de club en had dus vanmorgen alles voor de verloting geregeld. De 1e helft van de wedstrijd even gezellig bij de meiden buiten gekeken maar toen toch naar binnen gegaan. De 2e helft keek ik vanuit de ontvangst kamer .
Eigenlijk wist ik toen al van dat feestje ga ik niet redden maar ja je weet het je probeert het toch . Het was zo druk in de kantine en heel stom ik kon die drukte niet aan. Ook een aantal mensen die dan vragen en meis hoe gaat het ??? ehhh ja gaat wel ....... want dat zeg ik natuurlijk heel vaak maar de tranen branden dan in mijn ogen . Ook een aantal mensen die zeggen je kan zien dat je pijn hebt je tekent erg en ja dat zie ik zelf ook wel maar ja je doet er niks aan
Ik zocht Cees op en zei vind je het erg als ik naar huis ga ? nee zegt hij en dan ga ik mee. Je voelt je dan ook nog schuldig dat je zijn avond verziekt........ ja zo voel ik het maar hij zegt ook nee meis we gaan lekker naar huis. Ik nog vind je het niet erg??? jij mag ook blijven NEE we gaan naar huis.
Ja toen me zelf weer verontschuldigen naar de heren van de club dat ik weer ga ...... maar gelukkig hebben hun meer begrip dan ik zelf af en toe . Maar nu ik thuis ben denk ik goed gedaan Corrinne.....
Nu dus maar weer gewoon in de relaxmodus
Ook moet ik eerlijk bekennen dat deze dagen wat meer emotie loskomt want morgen is het 17 jaar geleden dat Krijn Sr overleed. En ik ben ontzettend gelukkig met Cees maar deze dagen blijven toch door je hoofd gaan . Gelukkig heb ik Krijn Jr nog waar ik ook zeer trots op ben en heel veel van hou.
Ik wilde vanmiddag daarom ook graag naar de wedstrijd want al die jaren was het toch rond die datum dat hij scoort en dan een blik naar boven richt met de gedachte: Ouwe deze was voor jou!
Helaas hij zat er vanmiddag dichtbij maar is niet gelukt. Gelukkig wonnen ze wel dus dat is dan weer lekker , Nou we wachten wel af wat de volgende tijd ons bied .
vrijdag 19 februari 2016
Hoezo in de hoek waar de klappen vallen ??? Ik zou nu wel een beetje geluk kunnen gebruiken
Nou daar ben ik dan weer ..... men heeft het wel eens over pech hebben nou ben ik een prototype voorbeeldje van . Vorig jaar zouden we op vakantie gaan in September helaas hoorden we in Juli al dat het reisbureau failliet was. We hadden ook het parkeren vroegtijdig geregeld bij Schiphol . Ik hun netjes gebeld en de boel uitgelegd nou mevrouw dan blijft u tegoed gewoon staan .
In augustus kregen we de aangepaste woning waar het een en ander aan gedaan moest worden . Ik was zo blij dat ik een huisje had waar we oud in konden worden want ook al ga ik achteruit kunnen we hier lekker blijven wonen . Heerlijk een houtkachel dacht ik en zo eerlijk als dat ik ben vraag ik het netjes aan bij de woningbouw vereniging .
Ook gelijk een mooie brede doorgang in de muur dat als ik dalijk aan een rolstoel vast kom zitten ik me gewoon in mijn eigen woning kan redden . Ook dat nettjes aangevraagd zou maar een formaliteit zijn. De man die het zou doen heeft een zelfde woning en daar is het ook goed gekeurd.
Nou dus niet ....... onlangs kreeg ik post over de vergunning aanvragen ik moest wat meer info sturen. Nou bewijs van schoorsteenveger navraag van de verzekering en de berekening van de Latei die in de muur zit toegestuurd. En ik denk nou zal het wel goed zijn !
Maar helaas niets is minder waar van de week kreeg ik een telefoontje ze zouden even langs komen van de woning bouw en ja in principe is het goed maar moet toch wel even naar de gemeente om het aan te vragen daarvoor moeten we een constructie berekening laten maken .Ja bij wie en wat en natuurlijk zal dat wel weer heel wat kosten . Ook voor de houtkachel moe het een en ander gedaan worden . Bewijs da hij goed is aangesloten nou dat zal niet moeilijk zijn want de zaak die de buizen heeft geleverd en heeft aangebracht zal dat best wel willen bevestigen . Maar ook moet er een andere trekkap op de schoorsteen. RVS ipv alluminium maar moeten we de maat weten dus moeten iemand vinden die voor ons het dak op gaan om dat op te meten .
Waarom ben ik ook zo eerlijk of eigenlijk dom om het met aanvragen te doen zoveel mensen doen het zonder dat ze iets laten weten .......
Nou ja zoals jullie weten is het bijna 1 maand geleden dat ik de aanrijding kreeg op de A1 helaas nog niets van verzekering gehoord en alleen maar uitgaven gedaan taxiritten omdat ik zonder auto zit. fysio behandelingen gehad en nu blijkt dat er een rib klem zit tussen mijn wervel en ook 3 ribben gekneusd zijn nog steeds extra medicijnen . Het kan ook nog wel even duren eer er wat bekend is van verzekering ....auto ja volledig afgeschreven ... lekker hoor heb een fijne aangepaste auto hoge instap automaat alles wat voor mij erg prettig is ivm mijn reuma en fibromyalgie. En door zo een stomme zet van 1 persoon die met drank op en zonder rijbewijs mij aanrijd is dat alles ineens weg.
Ja dagwaarde krijg je terug voor je auto waarschijnlijk nou daar zal ik niet zo een auto voor kunnen kopen ben ik bang.
Nou ja we blijven lachen want we hebben ook mooie en leuke dingen in het voorruitzicht trouwen lekker op vakantie met onze kinderen en aanhang en kleinzoon . Gelukkig geen extra kosten voor parkeren want dat stond er nog van vorig jaar ...ja je leest het goed het stond er nog . Van de week kregen we een mail binnen dat het bedrijf waar we gereserveerd hadden failliet is ach waarom niet ....
Toch weer 80 euro die je gewoon kwijt ben ga ik vanuit
Lichamelijk zit het toch ook wel tegen ik krijg steeds meer last van mijn handen zit te wachten op de speciale handschoenen maar leverancier mailt dat er wat problemen zijn met het bedrijf die ze aanleverd. Goh waarom kijk ik daar niet van op ?
maar je gaaat je wel afvragen Waarom ? wat doe ik verkeerd ? of wat heb ik onze lieve heer boven aan gedaan ? Dat alles zo tegen moet zitten
Echt ik ben blij dat ik zo gelukkig ben met mijn lieve vent onze kinderen kleinkind ouders en de familie die we nog hebben . En gelukkig ook nog heel veel lieve vrienden en kennissen om ons heen . En ja de mensen die ik in de afgelopen tijd kwijt ben geraakt dat had dus zo moeten zijn daar mis ik ook niks aan . Want als je alleen maar goed bent als je geeft nou dat is geen vriendschap.
Ik hoop toch dat vanaf nu de zon voor ons gaat schijnen en er ook eens dingen mee gaan zitten ipv tegen .
Sorry voor mijn geklaag maar moest dit gewoon even kwijt
In augustus kregen we de aangepaste woning waar het een en ander aan gedaan moest worden . Ik was zo blij dat ik een huisje had waar we oud in konden worden want ook al ga ik achteruit kunnen we hier lekker blijven wonen . Heerlijk een houtkachel dacht ik en zo eerlijk als dat ik ben vraag ik het netjes aan bij de woningbouw vereniging .
Ook gelijk een mooie brede doorgang in de muur dat als ik dalijk aan een rolstoel vast kom zitten ik me gewoon in mijn eigen woning kan redden . Ook dat nettjes aangevraagd zou maar een formaliteit zijn. De man die het zou doen heeft een zelfde woning en daar is het ook goed gekeurd.
Nou dus niet ....... onlangs kreeg ik post over de vergunning aanvragen ik moest wat meer info sturen. Nou bewijs van schoorsteenveger navraag van de verzekering en de berekening van de Latei die in de muur zit toegestuurd. En ik denk nou zal het wel goed zijn !
Maar helaas niets is minder waar van de week kreeg ik een telefoontje ze zouden even langs komen van de woning bouw en ja in principe is het goed maar moet toch wel even naar de gemeente om het aan te vragen daarvoor moeten we een constructie berekening laten maken .Ja bij wie en wat en natuurlijk zal dat wel weer heel wat kosten . Ook voor de houtkachel moe het een en ander gedaan worden . Bewijs da hij goed is aangesloten nou dat zal niet moeilijk zijn want de zaak die de buizen heeft geleverd en heeft aangebracht zal dat best wel willen bevestigen . Maar ook moet er een andere trekkap op de schoorsteen. RVS ipv alluminium maar moeten we de maat weten dus moeten iemand vinden die voor ons het dak op gaan om dat op te meten .
Waarom ben ik ook zo eerlijk of eigenlijk dom om het met aanvragen te doen zoveel mensen doen het zonder dat ze iets laten weten .......
Nou ja zoals jullie weten is het bijna 1 maand geleden dat ik de aanrijding kreeg op de A1 helaas nog niets van verzekering gehoord en alleen maar uitgaven gedaan taxiritten omdat ik zonder auto zit. fysio behandelingen gehad en nu blijkt dat er een rib klem zit tussen mijn wervel en ook 3 ribben gekneusd zijn nog steeds extra medicijnen . Het kan ook nog wel even duren eer er wat bekend is van verzekering ....auto ja volledig afgeschreven ... lekker hoor heb een fijne aangepaste auto hoge instap automaat alles wat voor mij erg prettig is ivm mijn reuma en fibromyalgie. En door zo een stomme zet van 1 persoon die met drank op en zonder rijbewijs mij aanrijd is dat alles ineens weg.
Ja dagwaarde krijg je terug voor je auto waarschijnlijk nou daar zal ik niet zo een auto voor kunnen kopen ben ik bang.
Nou ja we blijven lachen want we hebben ook mooie en leuke dingen in het voorruitzicht trouwen lekker op vakantie met onze kinderen en aanhang en kleinzoon . Gelukkig geen extra kosten voor parkeren want dat stond er nog van vorig jaar ...ja je leest het goed het stond er nog . Van de week kregen we een mail binnen dat het bedrijf waar we gereserveerd hadden failliet is ach waarom niet ....
Toch weer 80 euro die je gewoon kwijt ben ga ik vanuit
Lichamelijk zit het toch ook wel tegen ik krijg steeds meer last van mijn handen zit te wachten op de speciale handschoenen maar leverancier mailt dat er wat problemen zijn met het bedrijf die ze aanleverd. Goh waarom kijk ik daar niet van op ?
maar je gaaat je wel afvragen Waarom ? wat doe ik verkeerd ? of wat heb ik onze lieve heer boven aan gedaan ? Dat alles zo tegen moet zitten
Echt ik ben blij dat ik zo gelukkig ben met mijn lieve vent onze kinderen kleinkind ouders en de familie die we nog hebben . En gelukkig ook nog heel veel lieve vrienden en kennissen om ons heen . En ja de mensen die ik in de afgelopen tijd kwijt ben geraakt dat had dus zo moeten zijn daar mis ik ook niks aan . Want als je alleen maar goed bent als je geeft nou dat is geen vriendschap.
Ik hoop toch dat vanaf nu de zon voor ons gaat schijnen en er ook eens dingen mee gaan zitten ipv tegen .
Sorry voor mijn geklaag maar moest dit gewoon even kwijt
donderdag 4 februari 2016
Fijn hoor autoloos door zo een bijdehand
Bijna 2 weken geleden had ik die aanrijding nou daar zit ik lekker mee ........
De man in kwestie werd meegenomen naar politieburo dus we hebben niet samen het schade formulier ingevuld.
Dus verzekering gebeld en die gingen informeren, ik heb zelf maar weer naar de politie gebeld om te vragen of ze weten of die gozer wel verzekerd was. Ik kreeg het nummer van zijn kentekenbewijs en ook de melding dat mijnheer geen rijbewijs had. Nou dacht ik dan zal hij ook wel niet verzekerd zijn.
Weer mijn verzekeringsagent gebeld en die konden achterhalen dat de auto of de man verzekerd is en ze hebben de verzekering aansprakelijk gesteld. Ik dacht nou dan hoor ik wel wat , nou vergeet het maar dit schijnt altijd al even te duren. Maar ondertussen zit ik in de narigheid geen auto ziekenhuis en doktersbezoek hoe moet ik dat doen weer smeken of er mensen mee willen ? Nee ik heb de taxipas maar ook dat is toch weer een drempel die ik moest en ook heb genomen . Ik heb de regiotaxi gebeld om bij de fysio te komen.
De therapeut heeft even mijn nek en schouders onder handen genomen want ik blijf toch wel pijn houden en hoofdpijn. Nou het zat of beter gezegd zit wel heel goed vast . Vandaag weer geweest en de therapeut denkt dat er een rib klem zit door de klap vanmiddag flink gekraakt en dry needling , momenteel is de pijn erger maar daar had hij me al voor gewaarschuwd. Zit momenteel nog steeds aan extra pijnstillers
Het voelt nog steeds als waarom zit ik in die bus met al die oude of oudere mensen ?. Ja corrinne gewoon omdat je door je reuma en je fibromyalgie gewoon gehandicapt bent.
Helaas gaan me handen ook steeds meer tegen werken .
En zoals jullie weten moet je in het leven keuzes maken en die heb ik dit weekend ook gemaakt ik ben : ja jullie lezen het goed afgelopen zaterdag niet naar de voetbal gegaan . Met dat rotweer heb ik zoveel last en heb zowaar gewoon afgezegd goed he?
Zondag gingen we naar Delft naar mijn ouders, mijn vader is van de week 80 jaar geworden en dat gingen we vieren op zondag . Het was heel gezellig gelukkig reed zoonlief maar ik moet wel bekennen dat ik sinds de aanrijding toch wel wat angstiger in de auto zit . Dat zal ook wel slijten
hoop ik.
Ondertussen via garage wel gehoord dat schade expert de auto totalloss heeft verklaard en ja ik kan voorlopig nog wel even wachten en kan ook nog geen leenauto regelen omdat ze nog geen toestemming hebben gegeven . Dat snap ik want de man had een hele andere beschrijving als mij van het ongeluk. Ben bang dat het een langlopende kwestie gaat worden .
Het is toch bizar dat een man je leven zo op de kop kan zetten ...................
We hebben ook nog wel wat leuks meegemaakt hoor deze week 2-2-2016 zijn we in ondertrouw gegaan . We deden er niet veel aan maar toch wat bloemen gehad van vriendin van zoon en schoondochter en van buren/vrienden Is toch altijd leuk als je verrast wordt .
En ja ondanks de andere shit geniet ik van de dagen en momenten die ik beleef met degene waar ik van hou en die ook van mij houden .
Blijf het zeggen ben zo blij met Cees onze kinderen en aanhang en wederzijdse ouders en de familie die we hebben of beter gezegd waar ik contact mee heb . Want IK heb een grote familie maar hun hebben mij niet hahaha contact met 2 nichtjes en de rest kan me gestolen worden . Gelukkig heb ik een broer en een hele lieve schoonfamilie en dan natuurlijk ook fijne en lieve vrienden en kennissen .
Mijn grootste steun is mijn lieve mannetje die met me lacht me helpt en er gewoon voor me is .........
De man in kwestie werd meegenomen naar politieburo dus we hebben niet samen het schade formulier ingevuld.
Dus verzekering gebeld en die gingen informeren, ik heb zelf maar weer naar de politie gebeld om te vragen of ze weten of die gozer wel verzekerd was. Ik kreeg het nummer van zijn kentekenbewijs en ook de melding dat mijnheer geen rijbewijs had. Nou dacht ik dan zal hij ook wel niet verzekerd zijn.
Weer mijn verzekeringsagent gebeld en die konden achterhalen dat de auto of de man verzekerd is en ze hebben de verzekering aansprakelijk gesteld. Ik dacht nou dan hoor ik wel wat , nou vergeet het maar dit schijnt altijd al even te duren. Maar ondertussen zit ik in de narigheid geen auto ziekenhuis en doktersbezoek hoe moet ik dat doen weer smeken of er mensen mee willen ? Nee ik heb de taxipas maar ook dat is toch weer een drempel die ik moest en ook heb genomen . Ik heb de regiotaxi gebeld om bij de fysio te komen.
De therapeut heeft even mijn nek en schouders onder handen genomen want ik blijf toch wel pijn houden en hoofdpijn. Nou het zat of beter gezegd zit wel heel goed vast . Vandaag weer geweest en de therapeut denkt dat er een rib klem zit door de klap vanmiddag flink gekraakt en dry needling , momenteel is de pijn erger maar daar had hij me al voor gewaarschuwd. Zit momenteel nog steeds aan extra pijnstillers
Het voelt nog steeds als waarom zit ik in die bus met al die oude of oudere mensen ?. Ja corrinne gewoon omdat je door je reuma en je fibromyalgie gewoon gehandicapt bent.
Helaas gaan me handen ook steeds meer tegen werken .
En zoals jullie weten moet je in het leven keuzes maken en die heb ik dit weekend ook gemaakt ik ben : ja jullie lezen het goed afgelopen zaterdag niet naar de voetbal gegaan . Met dat rotweer heb ik zoveel last en heb zowaar gewoon afgezegd goed he?
Zondag gingen we naar Delft naar mijn ouders, mijn vader is van de week 80 jaar geworden en dat gingen we vieren op zondag . Het was heel gezellig gelukkig reed zoonlief maar ik moet wel bekennen dat ik sinds de aanrijding toch wel wat angstiger in de auto zit . Dat zal ook wel slijten
hoop ik.
Ondertussen via garage wel gehoord dat schade expert de auto totalloss heeft verklaard en ja ik kan voorlopig nog wel even wachten en kan ook nog geen leenauto regelen omdat ze nog geen toestemming hebben gegeven . Dat snap ik want de man had een hele andere beschrijving als mij van het ongeluk. Ben bang dat het een langlopende kwestie gaat worden .
Het is toch bizar dat een man je leven zo op de kop kan zetten ...................
We hebben ook nog wel wat leuks meegemaakt hoor deze week 2-2-2016 zijn we in ondertrouw gegaan . We deden er niet veel aan maar toch wat bloemen gehad van vriendin van zoon en schoondochter en van buren/vrienden Is toch altijd leuk als je verrast wordt .
En ja ondanks de andere shit geniet ik van de dagen en momenten die ik beleef met degene waar ik van hou en die ook van mij houden .
Blijf het zeggen ben zo blij met Cees onze kinderen en aanhang en wederzijdse ouders en de familie die we hebben of beter gezegd waar ik contact mee heb . Want IK heb een grote familie maar hun hebben mij niet hahaha contact met 2 nichtjes en de rest kan me gestolen worden . Gelukkig heb ik een broer en een hele lieve schoonfamilie en dan natuurlijk ook fijne en lieve vrienden en kennissen .
Mijn grootste steun is mijn lieve mannetje die met me lacht me helpt en er gewoon voor me is .........
maandag 25 januari 2016
beschermengeltje op mijn schouder gehad gisteren , dacht dat mijn leven voor bij was
Nou daar ben ik alweer moet dit even van me afschrijven
De planning was gisteren dat ik naar Amsterdam zou gaan om samen met mijn schoonmoeder mijn schoonvader naar het ziekenhuis te brengen. Hij moest daar heen voor 1 nachtje en kreeg vanmorgen een onderzoek. Ik dacht ik rijd om een uur of 10 weg dan heb ik nog tijd om gezellig met pa en ma een bakkie te doen en hem daarna weg te brengen. Dan zou ik lekker gezellig bij ,ma blijven zitten tot ik seintje kreeg dat ik Cees op kon halen en dan zouden we nog even naar Stephanie Glenn en Jayden gaan. Helaas liep het heel anders. Ik reed op de A1 en reed netjes 100 km op de rechterbaan, ik keek in mijn spiegel en tot mijn schrik zag ik een soort van Caddy bestelbusje op me af komen op een hele vreemde manier ik werd geraakt door die auto en ging richting vangrail , op dat moment dacht ik dat het mijn laatste minuten van mijn leven waren. Ik heb een licht autotje en die ander had een behoorlijke snelheid gelukkig reageerde ik goed door tegen te sturen en bleef tegen die ander aan botsen . Die auto ging voor mij langs en ook daar moest ik hem weer ontwijken maar ook andere weg gebruikers ontwijken zodat ik niet frontaal op die wagen klapte dat had mijn koekkie echt niet overleefd en ik denk ook niet. In een flits gingen al mijn dierbare me voorbij echt ben nog nooit zo bang geweest. De andere auto klapte dus wel tegen de vangrail maar zelfs daarna reed de bestuurder nog verder hij kwam naast mij staan en ik zag hoe hij zijn handen naar zijn hoofd bracht en ik hoorde hem bij wijze van spreken zeggen ow ow nu ben ik de klos.
Ik bleef in mijn auto zitten met de deuren opslot en belde 112 werd doorverbonden met politie Gooi en Vechtstreek en vertelde dat ik een aanrijding had gehad ter hoogte van hectometerpaaltje 22,6.
Naar mijn gevoel duurde het heel lang voor er hulp was maar ja dat is altijd als je ergens op wacht, de ambulance was als 1e ter plaatse en de man kwam naar me toe : gaat het mevrouw ? ik zei dat weet ik niet ik ben blijven zitten want wilde niet ook nog eens overhoop gereden worden er was zo veel verkeer daar. Natuurlijk stapte ik heel stram en stijf uit de auto en mijn knieeen bibberden iets . Ik ben naar de ambulance gelopen alwaar ik even gecheckt werd . Hartslag bloeddruk en ja beide aan de hoge kant maar wat wil je ?! Heeft u verder nog pijn mevrouw ik zeg ja mijn nek en schouders maar zal wel van de klap komen . Ik moest duidelijk beschrijven wat er gebeurd was en men vroeg zag u hoe het kwam dat de man u kant op kwam ? ik zeg nog netjes ja misschien werd mijnheer niet goed ofzo ik weet het niet . De andere ambulance broeder was naar de man toegegaan maar daar was niets mis mee , hij zei ook ik weet niet wat er gebeurde. De ambulance en politie zeiden beide mevrouw gelukkig heeft u goed gereageerd want anders was het heel anders afgelopen en ik zei ja dat had ik ook wel door en ja toen kwamen natuurlijk ook weer die tranen. Ik had ondertussen cees gebeld en die schrok zich ook rot ook had ik een appje gedaan naar Krijn maar kwam geen reactie ik dacht hij zal wel uit willen slapen maar ik was zo van slag dat ik hem belde Shannon nam op en weer begon ik te janken . Gelukkig zei ze ook we komen eraan rustig aan en wat ben je dan blij met die paar woorden ..... Ondertussen werden beide auto's op een bergingauto geplaatst en moest ik ook plaats nemen in die grote wagen. De politieagent kwam nog even naar me toe om mijn telefoonnummer te vragen want de andere bestuurder ging mee naar het buro . Ik vroeg is hij dronken ? ehhh daar mag ik niks over zeggen en dat deed hij ook niet maar hij knikte. Ik denk gvd ben je zelf zo voorzichtig en dan rijd een idioot met drank op je bijna het leven uit. Die man van de berging zei ook : mevrouw hoe u het gedaan hebt weet ik niet maar u hebt zoveel geluk gehad als ik de schade aan de andere auto zie. Hij bracht mijn auto naar hun bedrijf in Blaricum en ik kreeg een bakje koffie al snel waren Krijn en Shannon er en zijn we naar huis gegaan. Wat is het dan fijn dat je een volwassen zoon hebt met een schoondochter die je gelijk komen halen . Wederom tranen....
Thuis merkte ik toch dat mijn nek en schouders veel pijn deden en op advies van diverse toch maar even naar huisartsenpost, de dienstdoende huisarts wilde toch eerst een foto van CWS en die werk ook snel gemaakt. Gelukkig niets gebroken maar banden en spieren hebben een flinke knauw gehad door reactie en botsing waarschijnlijk . Ik kreeg extra pijnstillers mee en advies even rustig aan geen zware dingen en geen onverwachte bewegingen NEE die zou ik niet maken dat was ik trouwens zondag morgen ook niet van plan ,maar ja het kan anders lopen . Cees was blij dat ik heelhuids weer thuis kwam en ja wederom weer die tranen.
Vannacht echt een klote nacht gehad elke keer weer zag ik die auto op me afkomen met verschillende scenario's. Ik ben dolblij dat ik het overleefd heb maar het heeft wel ontzettende impact gemaakt op me en nu afwachten wat er van auto overblijft . Het was juist zo een fijne auto automaat hoger instap echt goed voor mij
De pijn is vandaag erger dan gisteren maar daar had ook de agent me al voor gewaarschuwd en hij zei ook als het pijn blijft doen wel naar arts gaan. De arts gisteren zei dat het wel een dag of 3 kon duren dus ik wacht maar af.
Ik denk dat ik geestelijk de grootste klap heb gehad echt ik dacht dat ik er geweest was..........
14 dagen terug had ik de oproep gedaan via dream and donate voor infrarood deken in de hoop dat de makers van PuurGeluk het misschien zouden zien en mij daar dan mee zouden helpen helaas niet het geval maar gisteren had ik heel veel Puur geluk dat ik zo uit die auto stapte en ja infrarood deken zou nu ook zeker heel lekker zijn met die spierpijn en last van de klap. Nu maar hopen dat mijn Atos het overleefd heeft
De planning was gisteren dat ik naar Amsterdam zou gaan om samen met mijn schoonmoeder mijn schoonvader naar het ziekenhuis te brengen. Hij moest daar heen voor 1 nachtje en kreeg vanmorgen een onderzoek. Ik dacht ik rijd om een uur of 10 weg dan heb ik nog tijd om gezellig met pa en ma een bakkie te doen en hem daarna weg te brengen. Dan zou ik lekker gezellig bij ,ma blijven zitten tot ik seintje kreeg dat ik Cees op kon halen en dan zouden we nog even naar Stephanie Glenn en Jayden gaan. Helaas liep het heel anders. Ik reed op de A1 en reed netjes 100 km op de rechterbaan, ik keek in mijn spiegel en tot mijn schrik zag ik een soort van Caddy bestelbusje op me af komen op een hele vreemde manier ik werd geraakt door die auto en ging richting vangrail , op dat moment dacht ik dat het mijn laatste minuten van mijn leven waren. Ik heb een licht autotje en die ander had een behoorlijke snelheid gelukkig reageerde ik goed door tegen te sturen en bleef tegen die ander aan botsen . Die auto ging voor mij langs en ook daar moest ik hem weer ontwijken maar ook andere weg gebruikers ontwijken zodat ik niet frontaal op die wagen klapte dat had mijn koekkie echt niet overleefd en ik denk ook niet. In een flits gingen al mijn dierbare me voorbij echt ben nog nooit zo bang geweest. De andere auto klapte dus wel tegen de vangrail maar zelfs daarna reed de bestuurder nog verder hij kwam naast mij staan en ik zag hoe hij zijn handen naar zijn hoofd bracht en ik hoorde hem bij wijze van spreken zeggen ow ow nu ben ik de klos.
Ik bleef in mijn auto zitten met de deuren opslot en belde 112 werd doorverbonden met politie Gooi en Vechtstreek en vertelde dat ik een aanrijding had gehad ter hoogte van hectometerpaaltje 22,6.
Naar mijn gevoel duurde het heel lang voor er hulp was maar ja dat is altijd als je ergens op wacht, de ambulance was als 1e ter plaatse en de man kwam naar me toe : gaat het mevrouw ? ik zei dat weet ik niet ik ben blijven zitten want wilde niet ook nog eens overhoop gereden worden er was zo veel verkeer daar. Natuurlijk stapte ik heel stram en stijf uit de auto en mijn knieeen bibberden iets . Ik ben naar de ambulance gelopen alwaar ik even gecheckt werd . Hartslag bloeddruk en ja beide aan de hoge kant maar wat wil je ?! Heeft u verder nog pijn mevrouw ik zeg ja mijn nek en schouders maar zal wel van de klap komen . Ik moest duidelijk beschrijven wat er gebeurd was en men vroeg zag u hoe het kwam dat de man u kant op kwam ? ik zeg nog netjes ja misschien werd mijnheer niet goed ofzo ik weet het niet . De andere ambulance broeder was naar de man toegegaan maar daar was niets mis mee , hij zei ook ik weet niet wat er gebeurde. De ambulance en politie zeiden beide mevrouw gelukkig heeft u goed gereageerd want anders was het heel anders afgelopen en ik zei ja dat had ik ook wel door en ja toen kwamen natuurlijk ook weer die tranen. Ik had ondertussen cees gebeld en die schrok zich ook rot ook had ik een appje gedaan naar Krijn maar kwam geen reactie ik dacht hij zal wel uit willen slapen maar ik was zo van slag dat ik hem belde Shannon nam op en weer begon ik te janken . Gelukkig zei ze ook we komen eraan rustig aan en wat ben je dan blij met die paar woorden ..... Ondertussen werden beide auto's op een bergingauto geplaatst en moest ik ook plaats nemen in die grote wagen. De politieagent kwam nog even naar me toe om mijn telefoonnummer te vragen want de andere bestuurder ging mee naar het buro . Ik vroeg is hij dronken ? ehhh daar mag ik niks over zeggen en dat deed hij ook niet maar hij knikte. Ik denk gvd ben je zelf zo voorzichtig en dan rijd een idioot met drank op je bijna het leven uit. Die man van de berging zei ook : mevrouw hoe u het gedaan hebt weet ik niet maar u hebt zoveel geluk gehad als ik de schade aan de andere auto zie. Hij bracht mijn auto naar hun bedrijf in Blaricum en ik kreeg een bakje koffie al snel waren Krijn en Shannon er en zijn we naar huis gegaan. Wat is het dan fijn dat je een volwassen zoon hebt met een schoondochter die je gelijk komen halen . Wederom tranen....
Thuis merkte ik toch dat mijn nek en schouders veel pijn deden en op advies van diverse toch maar even naar huisartsenpost, de dienstdoende huisarts wilde toch eerst een foto van CWS en die werk ook snel gemaakt. Gelukkig niets gebroken maar banden en spieren hebben een flinke knauw gehad door reactie en botsing waarschijnlijk . Ik kreeg extra pijnstillers mee en advies even rustig aan geen zware dingen en geen onverwachte bewegingen NEE die zou ik niet maken dat was ik trouwens zondag morgen ook niet van plan ,maar ja het kan anders lopen . Cees was blij dat ik heelhuids weer thuis kwam en ja wederom weer die tranen.
Vannacht echt een klote nacht gehad elke keer weer zag ik die auto op me afkomen met verschillende scenario's. Ik ben dolblij dat ik het overleefd heb maar het heeft wel ontzettende impact gemaakt op me en nu afwachten wat er van auto overblijft . Het was juist zo een fijne auto automaat hoger instap echt goed voor mij
De pijn is vandaag erger dan gisteren maar daar had ook de agent me al voor gewaarschuwd en hij zei ook als het pijn blijft doen wel naar arts gaan. De arts gisteren zei dat het wel een dag of 3 kon duren dus ik wacht maar af.
Ik denk dat ik geestelijk de grootste klap heb gehad echt ik dacht dat ik er geweest was..........
14 dagen terug had ik de oproep gedaan via dream and donate voor infrarood deken in de hoop dat de makers van PuurGeluk het misschien zouden zien en mij daar dan mee zouden helpen helaas niet het geval maar gisteren had ik heel veel Puur geluk dat ik zo uit die auto stapte en ja infrarood deken zou nu ook zeker heel lekker zijn met die spierpijn en last van de klap. Nu maar hopen dat mijn Atos het overleefd heeft
vrijdag 22 januari 2016
negatief zelfbeeld onzeker waarom ? ik wil er vanaf ik wil weer de (ouwe) Corrinne zijn
Ik moet aan mezelf gaan werken ik ben er voor wie me nodig heeft ik wil alles doen voor anderen maar waarom ben ik dan zo hard voor mezelf?
Waarom denk ik zo negatief over mezelf? Ik hoor vaak zat meid wat zie jij er goed uit en dan denk ik ja natuurlijk neem je familie in de maling.. Natuurlijk hoor ik het ook als men zegt : je hebt zeker veel last want je tekent heel erg dat durf ik dan wel te bevestigen .
Ik weet anderen op te beuren en moed in te spreken maar bij mezelf wil dat nog steeds niet echt lukken . Ook nog steeds die waterlanders, van de week in het dorp kom iemand tegen ik vraag hoe het met haar gaat en we staan even lekker te kletsen. Op een gegeven moment vraagt ze : hoe is het met jou en terwijl ik al weer volschiet zeg ik laten we het daar maar niet over hebben,'
Ook ben ik ontzettend onzeker als ik langs mensen loop en ze lachen of fluisteren dan denk ik altijd dat ze het over mij hebben . Niet uit arrogantie omdat ik zo belangrijk ben maar gewoon door mijn onzekerheid.
Begrijp me niet verkeerd ik ben dolgelukkig met alles wat ik heb en om me heen heb maar ik kan nog steeds niet echt blij zijn met me zelf. Pas vertelde ik ook dat ik na 3 jaar pas zelf inzie dat ik toch wel veel afgevallen ben ja ruim 45 kilo is toch wel heel veel.
Ik zou zo graag wat willen doen om deel te nemen aan de maatschappij ik voel me vaak zo nutteloos.
Momenteel niet echt veel beleefd want ben een ruime week behoorlijk ziek geweest en na 2 antibiotica kuren eindelijk weer gewoon zoals het hoort. Maar ook als ik ziek ben voel ik me schuldig naar anderen dat ik niet kan doen wat ik hoor te doen of dat ik anderen moet lastig vallen . Terwijl ik weet dat ze het met alle liefde doen........
Waarom denk ik zo negatief over mezelf? Ik hoor vaak zat meid wat zie jij er goed uit en dan denk ik ja natuurlijk neem je familie in de maling.. Natuurlijk hoor ik het ook als men zegt : je hebt zeker veel last want je tekent heel erg dat durf ik dan wel te bevestigen .
Ik weet anderen op te beuren en moed in te spreken maar bij mezelf wil dat nog steeds niet echt lukken . Ook nog steeds die waterlanders, van de week in het dorp kom iemand tegen ik vraag hoe het met haar gaat en we staan even lekker te kletsen. Op een gegeven moment vraagt ze : hoe is het met jou en terwijl ik al weer volschiet zeg ik laten we het daar maar niet over hebben,'
Ook ben ik ontzettend onzeker als ik langs mensen loop en ze lachen of fluisteren dan denk ik altijd dat ze het over mij hebben . Niet uit arrogantie omdat ik zo belangrijk ben maar gewoon door mijn onzekerheid.
Begrijp me niet verkeerd ik ben dolgelukkig met alles wat ik heb en om me heen heb maar ik kan nog steeds niet echt blij zijn met me zelf. Pas vertelde ik ook dat ik na 3 jaar pas zelf inzie dat ik toch wel veel afgevallen ben ja ruim 45 kilo is toch wel heel veel.
Ik zou zo graag wat willen doen om deel te nemen aan de maatschappij ik voel me vaak zo nutteloos.
Momenteel niet echt veel beleefd want ben een ruime week behoorlijk ziek geweest en na 2 antibiotica kuren eindelijk weer gewoon zoals het hoort. Maar ook als ik ziek ben voel ik me schuldig naar anderen dat ik niet kan doen wat ik hoor te doen of dat ik anderen moet lastig vallen . Terwijl ik weet dat ze het met alle liefde doen........
maandag 11 januari 2016
een jaar geleden had ik het niet eens durven denken en nu heb ik het gewoon gedaan ! iets voor mezelf doen
Vandaag iets gedaan wat ik vorig jaar niet had durven denken , ik heb me aangemeld bij Dream and donate een crowdfunding site
http://www.dreamordonate.nl/4147-pijn-verlichting
Ik heb de laatste tijd echt zoveel pijn en zoveel klachten mijn handen zijn momenteel het ergst maar doordat ik zoveel pijn heb ben ik natuurlijk ook zo emotioneel . Laatste keer vertelde ik al dat ik het moeilijk vind om gewoon boodschappen te gaan doen . Als ik alleen ben is het echt heel erg helemaal niets voor mij. Nu had ik al eerder goede ervaringen van infra rood deken gehoord maar ja die dingen zijn zo duur.
Iedereen om me heen zegt je moet eens aan jezelf gaan denken en niet altijd aan anderen .
Ik doe graag het vrijwilligers werk 1 x in de 2 weken bij de voetbal omdat ik het heerlijk vind het contact met de mensen de gezellig heid het geeft me positieve energie , alleen daarna moet ik het gewoon bezuren. Het was al een stap voor mij om aan bestuur toe te geven dat ik het even op een laag pitje zet. Ik maak me er zelf drukker om dan een ander maar dat ben ik.
Het scheuren van de lootjes kost me al zoveel kracht en is zo pijnlijk . Zaterdag ben ik met 2 vriendinnen lekker uit geweest een hapje en een drankje en filmpje pakken was zo gezellig en dan gaat het met emoties ook wel . Ik voel me wel schuldig ( nee ik weet het dat ik moet ik niet doen) dat ik dan op een gegeven moment zeg sorry meiden maar ik nok er mee . Is voor mezelf een gewin vorig jaar zou ik stug doorgaan en dan natuurlijk ver over mijn grenzen gaan
Nu zag ik vanmorgen weer een hele goede ervaring over het infra rood deken en ging eens kijken wat zoiets nu precies kost . Ruim 400 euro en ineens dacht ik weet je wat ik ga eens aan mezelf denken ik meld me aan bij Dream and Donate en kijk gewoon of er mensen zijn die mij ermee kunnen helpen .
Aan de ene kant ben ik nu trots dat ik dat durf en ook heb gedaan aan andere kant ook bang dat er toch weer mensen zijn die me gaan veroordelen . Normaal denk ik altijd aan anderen en ik ronsel sponsors voor de club of voor iets anders maar nu doe ik het echt voor mezelf !
Het mooie is dat je al wel hele lieve berichtjes krijgt en dat doet je ook goed en ja natuurlijk weer dikke tranen hahah maar ja dat ben ik nu wel gewend
Tnx allemaal
http://www.dreamordonate.nl/4147-pijn-verlichting
Ik heb de laatste tijd echt zoveel pijn en zoveel klachten mijn handen zijn momenteel het ergst maar doordat ik zoveel pijn heb ben ik natuurlijk ook zo emotioneel . Laatste keer vertelde ik al dat ik het moeilijk vind om gewoon boodschappen te gaan doen . Als ik alleen ben is het echt heel erg helemaal niets voor mij. Nu had ik al eerder goede ervaringen van infra rood deken gehoord maar ja die dingen zijn zo duur.
Iedereen om me heen zegt je moet eens aan jezelf gaan denken en niet altijd aan anderen .
Ik doe graag het vrijwilligers werk 1 x in de 2 weken bij de voetbal omdat ik het heerlijk vind het contact met de mensen de gezellig heid het geeft me positieve energie , alleen daarna moet ik het gewoon bezuren. Het was al een stap voor mij om aan bestuur toe te geven dat ik het even op een laag pitje zet. Ik maak me er zelf drukker om dan een ander maar dat ben ik.
Het scheuren van de lootjes kost me al zoveel kracht en is zo pijnlijk . Zaterdag ben ik met 2 vriendinnen lekker uit geweest een hapje en een drankje en filmpje pakken was zo gezellig en dan gaat het met emoties ook wel . Ik voel me wel schuldig ( nee ik weet het dat ik moet ik niet doen) dat ik dan op een gegeven moment zeg sorry meiden maar ik nok er mee . Is voor mezelf een gewin vorig jaar zou ik stug doorgaan en dan natuurlijk ver over mijn grenzen gaan
Nu zag ik vanmorgen weer een hele goede ervaring over het infra rood deken en ging eens kijken wat zoiets nu precies kost . Ruim 400 euro en ineens dacht ik weet je wat ik ga eens aan mezelf denken ik meld me aan bij Dream and Donate en kijk gewoon of er mensen zijn die mij ermee kunnen helpen .
Aan de ene kant ben ik nu trots dat ik dat durf en ook heb gedaan aan andere kant ook bang dat er toch weer mensen zijn die me gaan veroordelen . Normaal denk ik altijd aan anderen en ik ronsel sponsors voor de club of voor iets anders maar nu doe ik het echt voor mezelf !
Het mooie is dat je al wel hele lieve berichtjes krijgt en dat doet je ook goed en ja natuurlijk weer dikke tranen hahah maar ja dat ben ik nu wel gewend
Tnx allemaal
zaterdag 2 januari 2016
eindelijk weer eens een stukje van me afschrijven
Hallo allemaal allereerst de beste wensen voor 2016 hopen dat het een goed gelukkig gezond en liefdevol jaar gaat worden voor een ieder.
Het afgelopen jaar heeft mij heel veel nieuwe vrienden opgeleverd door facebook groepen van lotgenoten met reuma of andere chronische ziektes . We zijn 2 x een weekend weg geweest en dat is wel fijn hoor met mensen die het zelfde hebben en ondervinden wat je als patient hebt . Het laatste weekend ben ik niet mee gegaan omdat ik gewoon teveel last heb van mijn handen en emoties .
Ook dit jaar weer wat vrienden althans waarvan ik dacht dat het vrienden waren die je dan toch weer teleurstellen maar ook dat hoort bij het leven. Ik heb me ook voorgenomen dat ik voor me zelf ga kiezen en me niet meer laat misbruiken . Ben er klaar mee je doet van alles voor ze en als ik ze nodig heb dan schitteren ze in afwezigheid .
De laatste maand van 2015 was voor mij eigenlijk best wel zwaar , beladen zeg maar . Helaas heb ik steeds meer last van mijn handen . Erg veel pijn en heel stram en stijf vooral 's morgens dan komen ze pas bij als ik onder een hele hete douche sta. Het schrijven en typen gaat ook niet echt makkelijk dus ben wel regelmatig online maar meer om een spelletje te spelen . Ook ben ik dus veel aan het haken om gewoon lekker in beweging te zijn.
Ook heb ik mijn vrijwilligerswerk bij de voetbal even op een laag pitje gezet , ik wil het graag maar ik kan het gewoon niet alleen het scheuren van de lootjes lukt me al niet . Ik vind het heel moeilijk maar gelukkig begrijpen de mensen het wel maar ik heb er zelf zoveel moeite mee .
Emotioneel ben ik momenteel een wrak durf af en toe niet eens het dorp in te gaan omdat ik bang ben dat ik bekende tegen kom en die aan me vragen hoe het met me gaat . Nu al een paar keer gehad dat ik midden in het dorp stond te janken terwijl ik dat natuurlijk niet wil maar ze blijven lopen
Het is een combinatie van pijn overgang en men noemt het ook het lege nest syndroom . Jullie weten dat ik zelf een zoon heb van 21 en die is gaan samen wonen . Natuurlijk is dat hartstikke leuk voor hem en zijn meisje maar het is toch een moeilijk iets voor mij. Ik weet ook dat het bij het leven hoort en ik gun het hun ook van harte maar ik merk toch dat ik er best veel moeite mee heb.
Ik weet ook dat er voordelen aan zitten hoor , minder wassen minder ruimen enzovoorts.
En het zal ook wel goed komen hoor want ik heb gelukkig mijn lieve mannetje om me heen .
Ik heb het al vaker gezegd ik ben al aardig gevorderd in mijn acceptatie proces maar die handen maken het me nu zo moeilijk en ook het feit dat ik in 1 jaar wel flink achteruit ben gegaan terwijl ik dat dus helemaal niet wil.
We hebben fijne feestdagen gehad mijn ouders waren op kerstavond bij ons en het was een heerlijke avond . 1e kerstdag hebben we gezellig hier thuis ontbeten waar Krijn ook bij was aangezien Shannon moest werken. Later op de dag gingen we naar hun toe want daar gingen we eten . Het was een heerlijke maaltijd door Krijn en Shannon bereid en we hebben ontzettend genoten . Ze hadden ook kadootjes voor ons waar wij dus niet op gerekend hadden .
Al met al het was een heerlijke dag .
2e kerstdag lekker rustig aan gedaan .
Met oud en nieuw kwamen Stephanie en Glenn en onze kleinzoon Jayden wat hebben we ook daar van genoten het is zo een lief mannetje . Cees en ik zijn nu 6 jaar bij elkaar en hadden nog steeds geen foto van ons samengesteld gezin. Nu hun dus naar Nunspeet kwamen zagen we kans om een fotograaf te vragen of zij misschien op oudjaarsdag tijd had en ja dat was mogelijk. Dus oudjaarsdag zijn we met zijn allen op de foto gegaan de kleine had er weinig zin in maar dat mag de pret niet drukken. We zijn heel benieuwd naar het eind resultaat .
Als je dan zo met zijn allen ben daar kan ik zoveel positieve energie uithalen , gewoon de rijkdom je kinderen en kleinkind om je heen mijn dag kon niet meer stuk . Begin van de avond waren Krijn en Shannon nog even hier en toen hij weg ging gaf hij een kus en wenste me alvast een gelukkig nieuwjaar op dat moment brak ik..... dikke tranen met tuiten . Het was nu zo definitief normaal gebeurde het ook wel eens maar dan wist je dat hij de nacht of beter gezegd de volgende morgen weer thuis kwam . Ik baal wel van het feit dat ik zo emotioneel ben hoor ik voel me slap geen sterke vrouw. We hadden een hele leuke avond en ja om 00.00 uur waren ze er weer die waterlanders .
Wat er door me heen ging ? gewoon de vraag van wat gaat het nieuwe jaar brengen , je hoopt dat het stabiel blijft maar door de pijn en de klachten die ik nu heb maakt dat je ook emotioneel.
Half 3 gingen we naar bed en ook dat was voor mij wel een lange dag en om kwart over 7 zaten we al weer beneden . Heerlijk genietend van de tijd met onze kleinzoon wat geeft dat veel liefde en kracht .
Tegen de middag gingen ze naar huis en hebben we lekker relaxed de dag doorgebracht .
2016 wordt ons jaar 4-4-2016 gaan we trouwen en dan lekker met ons hele gezin op vakantie daar kijk ik zo naar uit . Gewoon 8 dagen met zijn allen. Ik zal nu niet zoveel of wekelijks mijn blog schrijven , ik probeer het wel maar dan weten jullie waarom ik niet schrijf.
Het afgelopen jaar heeft mij heel veel nieuwe vrienden opgeleverd door facebook groepen van lotgenoten met reuma of andere chronische ziektes . We zijn 2 x een weekend weg geweest en dat is wel fijn hoor met mensen die het zelfde hebben en ondervinden wat je als patient hebt . Het laatste weekend ben ik niet mee gegaan omdat ik gewoon teveel last heb van mijn handen en emoties .
Ook dit jaar weer wat vrienden althans waarvan ik dacht dat het vrienden waren die je dan toch weer teleurstellen maar ook dat hoort bij het leven. Ik heb me ook voorgenomen dat ik voor me zelf ga kiezen en me niet meer laat misbruiken . Ben er klaar mee je doet van alles voor ze en als ik ze nodig heb dan schitteren ze in afwezigheid .
De laatste maand van 2015 was voor mij eigenlijk best wel zwaar , beladen zeg maar . Helaas heb ik steeds meer last van mijn handen . Erg veel pijn en heel stram en stijf vooral 's morgens dan komen ze pas bij als ik onder een hele hete douche sta. Het schrijven en typen gaat ook niet echt makkelijk dus ben wel regelmatig online maar meer om een spelletje te spelen . Ook ben ik dus veel aan het haken om gewoon lekker in beweging te zijn.
Ook heb ik mijn vrijwilligerswerk bij de voetbal even op een laag pitje gezet , ik wil het graag maar ik kan het gewoon niet alleen het scheuren van de lootjes lukt me al niet . Ik vind het heel moeilijk maar gelukkig begrijpen de mensen het wel maar ik heb er zelf zoveel moeite mee .
Emotioneel ben ik momenteel een wrak durf af en toe niet eens het dorp in te gaan omdat ik bang ben dat ik bekende tegen kom en die aan me vragen hoe het met me gaat . Nu al een paar keer gehad dat ik midden in het dorp stond te janken terwijl ik dat natuurlijk niet wil maar ze blijven lopen
Het is een combinatie van pijn overgang en men noemt het ook het lege nest syndroom . Jullie weten dat ik zelf een zoon heb van 21 en die is gaan samen wonen . Natuurlijk is dat hartstikke leuk voor hem en zijn meisje maar het is toch een moeilijk iets voor mij. Ik weet ook dat het bij het leven hoort en ik gun het hun ook van harte maar ik merk toch dat ik er best veel moeite mee heb.
Ik weet ook dat er voordelen aan zitten hoor , minder wassen minder ruimen enzovoorts.
En het zal ook wel goed komen hoor want ik heb gelukkig mijn lieve mannetje om me heen .
Ik heb het al vaker gezegd ik ben al aardig gevorderd in mijn acceptatie proces maar die handen maken het me nu zo moeilijk en ook het feit dat ik in 1 jaar wel flink achteruit ben gegaan terwijl ik dat dus helemaal niet wil.
We hebben fijne feestdagen gehad mijn ouders waren op kerstavond bij ons en het was een heerlijke avond . 1e kerstdag hebben we gezellig hier thuis ontbeten waar Krijn ook bij was aangezien Shannon moest werken. Later op de dag gingen we naar hun toe want daar gingen we eten . Het was een heerlijke maaltijd door Krijn en Shannon bereid en we hebben ontzettend genoten . Ze hadden ook kadootjes voor ons waar wij dus niet op gerekend hadden .
Al met al het was een heerlijke dag .
2e kerstdag lekker rustig aan gedaan .
Met oud en nieuw kwamen Stephanie en Glenn en onze kleinzoon Jayden wat hebben we ook daar van genoten het is zo een lief mannetje . Cees en ik zijn nu 6 jaar bij elkaar en hadden nog steeds geen foto van ons samengesteld gezin. Nu hun dus naar Nunspeet kwamen zagen we kans om een fotograaf te vragen of zij misschien op oudjaarsdag tijd had en ja dat was mogelijk. Dus oudjaarsdag zijn we met zijn allen op de foto gegaan de kleine had er weinig zin in maar dat mag de pret niet drukken. We zijn heel benieuwd naar het eind resultaat .
Als je dan zo met zijn allen ben daar kan ik zoveel positieve energie uithalen , gewoon de rijkdom je kinderen en kleinkind om je heen mijn dag kon niet meer stuk . Begin van de avond waren Krijn en Shannon nog even hier en toen hij weg ging gaf hij een kus en wenste me alvast een gelukkig nieuwjaar op dat moment brak ik..... dikke tranen met tuiten . Het was nu zo definitief normaal gebeurde het ook wel eens maar dan wist je dat hij de nacht of beter gezegd de volgende morgen weer thuis kwam . Ik baal wel van het feit dat ik zo emotioneel ben hoor ik voel me slap geen sterke vrouw. We hadden een hele leuke avond en ja om 00.00 uur waren ze er weer die waterlanders .
Wat er door me heen ging ? gewoon de vraag van wat gaat het nieuwe jaar brengen , je hoopt dat het stabiel blijft maar door de pijn en de klachten die ik nu heb maakt dat je ook emotioneel.
Half 3 gingen we naar bed en ook dat was voor mij wel een lange dag en om kwart over 7 zaten we al weer beneden . Heerlijk genietend van de tijd met onze kleinzoon wat geeft dat veel liefde en kracht .
Tegen de middag gingen ze naar huis en hebben we lekker relaxed de dag doorgebracht .
2016 wordt ons jaar 4-4-2016 gaan we trouwen en dan lekker met ons hele gezin op vakantie daar kijk ik zo naar uit . Gewoon 8 dagen met zijn allen. Ik zal nu niet zoveel of wekelijks mijn blog schrijven , ik probeer het wel maar dan weten jullie waarom ik niet schrijf.
Abonneren op:
Posts (Atom)