Zo'n goed gevoel maar ook zoveel pijn .........

Alweer een week verder ,
Deze week was een leuke enerverende week .
Maandag avond nog even naar de club geweest want ik moest Henk Timmer even spreken over de veiling . Hij en zijn vrouw Marianne hebben toezegging gedaan dat ze een item schenken voor de veiling.

Dinsdag kwam het Huis aan Huis blad vol spanning zat ik er op te wachten zou er een stukje in staan over ons. Nou rond 12 uur viel hij in de bus en we stonden op de voorpagina als 1e vernoemt met het bericht zie pagina 7 . Nou dat was schrikken ze hadden gewoon een halfe pagina aan ons gewijd.  Is toch wel vreemd als je je zelf in de krant ziet . Ook toch weer confronterend want ja ik had ook zelf gezegd dat ik door mijn reuma en fm niet veel lichamelijks kan doen maar op deze manier mijn steentje bij wil dragen . Maar als je dat dan in de krant leest ....
Wordt je toch weer even met je neus op de feiten gedrukt en ja als ik het kon zou ik ook zo mee willen wandelen met Alina maar dat gaat me opzeker niet lukken .
Het leuke is wel dat mensen je gaan herkennen hahaah ik loop op het dorp en hoor een man tegen zijn vrouw zeggen dat is die vrouw vanuit de krant.
Ook een aantal winkeliers benaderd en ja de meeste reageren gelukkig positief en willen medewerking verlenen. Als ik dan thuis kom voel ik me zo goed .....
Ik voel me nuttig ik draag weer wat bij aan deze maatschappij
Er zijn zat mensen die zeggen dat doe je toch wel maar het voelt zo goed nu ....... Ik ben lekker bezig met de logo's om die op shirts te zetten. Ik had ze voor ons zelf gemaakt voor het interview maar mensen vonden ze zo mooi dat ik heb aangeboden om ze evtueel te maken . Ik hoef dan alleen de kostprijs van de stones verdien er niets aan maar dat wil ik ook niet .

Vrijdag cake gebakken en wat in huis gedaan . In de avond ook weer wat gedaan wat me een goed gevoel gaf. Vind het zo laf als mensen misbruik maken van andermans goedheid . En dan gaan me haren overeind staan en wil ik helpen en dat is me ook gelukt . Heb het ook met liefde gedaan omdat het om een persoon ging die ook ontzettend lief is en het niet verdient .

Gisteren was er weer een thuis wedstrijd bij mijn cluppie waar ik dan altijd de veldverloting doe en de rondes rad van avontuur waar ik gelukkig bij gestaan wordt door een andere vrijwilliger.
We hadden van een vriendin Wilma een aanbieding gekregen dat zij wel cakes wilde bakken die we dan op de voetbalzaterdag konden verkopen t.g.v. het goede doel. Dit natuurlijk aan het bestuur gevraagd en die gaven alle mederwerking. Dus gistermorgen vroeg de prijzen opgehaald bij winkels en ook daar wordt je aangesproken , komt natuurlijk dat we in een klein dorp wonen .  Maar het maakt mij niet uit ik maar veel reclame voor deze goede actie ook via Facebook : Veiling tbv Groot verzet tegen kanker .
Ik bracht de prijzen bij de kantine en daar waren al 2 cakes gebracht en werden goed verkocht , ik had zelf ook cake gebakken en die zette ik in de keuken met het bericht als het over blijft eten we het hele weekend cake . Toen naar huis gegaan en nog even lekker gezeten eer ik weer naar de voetbal ging. Daar weer aangekomen bleken onze cakes al op te zijn , gelukkig was Alina onderweg met ook weer 2 cakes . De voetbalvereniging bood aan dat we ook de opbrengst van de koffie in de pauze mochten houden voor het goede doel . Zo fijn als mensen spontaan medewerking verlenen. Het was ook mooi op de site gezet dus veel mensen wisten ook dat het voor het goede doel was.
Het was heerlijk weer maar ik had veel last dus heb de wedstrijd van binnen uit gekeken helaas de uitslag was niet zo fijn we verloren met 2-0 maar ja niets aan te doen .
Na de wedstrijd had ik eigenlijk zoveel last en dat ook aangegeven aan de persoon die me altijd helpt en hij heeft ook het loopwerk voor me gedaan . Toen alles klaar was lekker met me ventje naar huis .  Weer heel moe maar ook heel voldaan en zoveel positieve energie opgedaan . We waren wel benieuwd naar de opbrengst maar heb het uitgesteld tot vandaag.
Wederom een slechte nacht en ik droom ook zo naar maar om half 10 werden we wakker en lekker relaxte dag weer gehad zoals de meeste zondagen. ik ben de bus gaan tellen en de opbrengst was 133,45 euro echt een mooi bedrag .
Het was heerlijk weer vandaag af en toe nog even lekker in de zon gezeten terwijl de jongens naar de match 010-PSV keken. Heerlijk eten gemaakt voor ons en daarna met zijn 3en de match van Ajax gekeken was het aankijken niet waard maar ik geniet van die momenten zo gezellig thuis.
En zoals ik me blog begon zo'n goed gevoel maar ook zoveel pijn maar door de positieve energie ga je er toch anders mee om . Dalijk weer lekker me bedje in en zien wat de volgende week brengt

Het gaat steeds beter en ik heb nu weer echt een doel waar ik aan kan werken

Ruim een week geleden dat ik schreef .
Zaterdags lekker naar de voetbal geweest maar niet over de wedstrijd praten maar toch scoorde Krijn weer en daar zat ik dan weer als een jankende muts. Ik keek achter me en daar zat me schoondochter die ook het vingertje omhoog hield . Het was ook een prachtige goal zei men echt een Krijn momentje noemde iemand het .
Zondag zijn we al vroeg op pad gegaan om lekker naar onze kleinzoon en dochter te gaan, Ja die kleine is altijd wel vroeg wakker en gaat in de middag nog slapen. We zijn ze op gaan halen en even samen met hun naar opa en oma gegaan die hadden de kleine ook al even niet gezien . Weer heel wat foto's geschoten van onze bink . Wat kan je daar van op vrolijken he ?!
Weer op tijd terug naar huis .

Maandag kreeg ik gelukkig weer mijn remicade infuus ik was er echt aan toe  het prikken ging niet zo makkelijk maar ja dat is de ene keer makkelijker dan de andere. Na het infuus moest ik door naar therapie dit was natuurlijk weer even emotioneel omdat ik er wel over sprak. Zij vond dat ik heel goed vorderde ik zei ook tegen haar ja het kan wel zo zijn mijn rugzak is behoorlijk leeg maar nog verrek ik van de pijn.  Zoals mij werd gezegd als je er mee om leert gaan wordt de pijn wel minder nou ik heb er heel wat uitgegooit afgelopen therapie uren  maar helaas de pijn is nog hetzelfde. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik wel heel wat ballast heb gedumpt en me dat ook wel een opgeruimd gevoel geeft. Toen ik bij de therapeute weg ging zei ze ik loop altijd uit , ja zei ik dat komt dat je de tijd neemt voor mensen . Ja ik kan niet zo abrupt zeggen stop de tijd is voorbij, waarop ik zei ja daar moet je aan gaan werken hahaah ze zei jij neemt alles wel op he je doet het goed. Toch leuk om je eigen therapeute wijze les te geven .

In de avond even naar de voetbalkantine geweest  ik moest even wat doorspreken met iemand over plannen voor de familiedag . Ook zijn we op zoek naar sponsors voor de actie waarbij ik Alina ga helpen om sponsors te vinden ik heb het er al eens over gehad in mijn blog. Nu was bij de voetbal Henk Timmer aanwezig dus ik sprak hem aan vertelde van onze actie en of hij iets ter beschikking wilde stellen voor onze veiling . Hij reageerde heel enthousiast en dat geeft je dan ook weer vleugels he . Dinsdag een dagje met van alles en eigenlijk niks ja wel even bespreking gehad . Op de dinsdag mogen we kijken of er een geschikte woning voor ons op de site van de woningbouwvereniging staat helaas nog niets maar ik kreeg wel een tip van iemand dus heb me aangemeld voor nieuwe woningen die ze binnenkort gaan bouwen. Door mijn medisch dossier mag ik daar dus voor inschrijven . In de tussen tijd blijven we wel zoeken en kijken we wachten gewoon netjes af gelukkig is het nog niet echt hard nodig oke liever had ik geen trap gehad maar het kan nog het zij met veel pijn en moeite vaak .

Woensdag gingen we weer naar Amsterdam Cees zou zijn ouders even helpen met de kamer die gedaan moest worden . Ja het is in de ochtend altijd wel druk en het was ook heel mistig dus iets later dan dat we dachten waren we er. Pa en ma zaten al helemaal klaar met een lekker bakje thee en dan moet je Cees gewoon tegen houden hij wil dan gelijk aan de slag.  Ma en ik zijn even gezellig naar de Dappermarkt geweest het was wel zonnig maar ook wel fris hoor maar even gezellig . Daarna weer naar pa en Cees .Cees was al klaar dus we zijn nog even de stad in geweest en toen weer naar huis.
Donderdag ochtend bij de kapper geweest ik ben 1 x per 6 weken model bij een kapster dus dat is wel leuk en lekker . In de middag hadden Alina en ik een interview met een journaliste van het Huis aan Huis blad. We hadden afgesproken bij Eethuisje Beregoed is leuker en makkelijker dan thuis. De journaliste was eerst zo van ow jee alweer een goed doel , maar door ons enthousiasme werd zij ook aan gestoken want aan het eind van het gesprek was ze net zo enthousiast als wij. De avond er voor had ik nog 2 shirts voor ons gemaakt met het logo met de hotfix en dat viel haar ook gelijk op die ze heel erg leuk vond . Het interview was echt heel leuk en hopelijk staat het er as week in anders een week later.
Vrijdag een rustige dag in de middag even lekker met me vriendinnen een bakkie gedronken even lekker bij kletsen je kent dat wel . In de avond hadden we de vrijwilligersavond van ons cluppie vv Hulshorst . Samen met Jan en Annet zijn we er lekker op de fiets heen gegaan zodat we allemaal een drankje konden drinken. Het was een hele gezellige avond en ook daar werd over ons project gesproken zo mooi hoe dat werkt ....... Om een uur of half 12 waren we thuis . Ik ben zo trots op het feit dat ik vrijwilliger mag zijn van zo een fijne voetbalclub.

Zaterdag Cees moest er al vroeg uit voor een bekerwedstrijd met de F1. Ik ben even zelf de boodschappen gaan doen en dan laat ik de zware dingen in de auto zetten en thuis door de mannen weer pakken.  In de middag gingen we met een gezellige auto vol naar Voorthuizen voor de match van deze week nou dat was een zeperd dus snel vergeten en weer doorgaan .
Ik ben best wel veel met hotfix bezig zoals de logo's op de shirts en 2 shirts voor een internet vriendin en daar ben ik gisteravond en vandaag lekker mee bezig geweest . De zondag is voor ons altijd een hele lekkere luie zondag met heel veel voetbal en niets moet alles mag momenten . Terwijl Cees dan een wedstrijd bekijkt ga ik lekker zitten frobelen . Vandaag dus 2 projecten afgemaakt en nu alweer bezig met weer 1 voor een oude vriendin van vroeger die wil een shirt voor haar kleindochter nou dat is voor mij geen probleem.
Ook was ik vandaag heel actief op social media en heb ik een sponsor geregeld uit Oosterhout doordat hun ook veel op fb doen had ik ze aan geschreven en ja hoor ze wilde mee werken. Dit soort dingen geeft me zo'n goed gevoel het gevoeld dat ik nuttig en waardevol ben . Tuurlijk ben ik dat voor mijn mannen ook maar dan loop ik nog vaak tegen mijn beperkingen aan . Met dit social media gebeuren valt dat niet zo op ik kan heerlijk vanaf de bank het een en ander regelen . Zodra ons artikel in de krant heeft gestaan ga ik ook echt op pad om sponsors te vinden . We hebben dus al wat schenkingen binnen gehaald maar we gaan voor het maximale. Helaas heb ik op het moment wel veel last van een hele dikke knie en de plekjes op mijn gezicht irriteren me nu maar hopen dat het niet de psoriasas is . Ik heb nl Reumatoide Artritus psoriatica  dus ben nu zo bang dat het dan ook te zien is. Nu is het krom he al die tijd zeg je ik wilde dat de mensen het kunnen zien dat je wat mankeert en nu krijg ik dus de plekken en ben ik ook niet blij wat wil ik nou ????
Ach jullie begrijpen me wel ..................
We gaan weer een week tegemoet en hopen weer op een aantal leuke momenten .
Ow ja ik kreeg van de week ook te horen dat me broer weer voor een dag of 10 naar Nederland komt hij woont al 10 jaar in USA. Hij heeft ook met pa afgesproken dat ze zaterdag 25 april met me vader naar de wedstrijd komen kijken . Heerlijk ik kijk er naar uit .

nou bedankt weer voor het lezen en tot van de week 

ach ja toch gewoon dat je nog steeds denkt aan de man waar je oud mee wilde worden ondanks dat ik nu zo gelukkig ben

Het is vandaag 16 jaar geleden dat mijn man Krijn sr overleed, ik bleef achter samen met een schat van een zoon van 4 jaar Krijn Jr. Ja daar sta je dan terwijl je samen je zoon op zou willen zien groeien . Heb ik dat alleen gedaan nou ja alleen met heel veel hulp van mijn lieve ouders en mijn broer.
Op zijn 4 jarige leeftijd wilde je je kind er niet teveel bij betrekken want wat snapt zo'n kleine knul nou. Nu merk ik dat hij er zat van mee heeft gekregen, hij weet nog zoveel van die tijd daarvoor.
Ik moet eerlijk zeggen als je aan mij vraagt wat deed je toen je 3 was moet ik eerlijk zeggen duimen en lekker spelen. Nou hij weet nog alles wat hij met mij en zijn vader toen deed. Gelukkig wel.
Elk jaar sta je bij deze datum altijd even stil maar meestal deed ik dat in gedachten want ik wilde mijn jongen er niet mee belasten. Vorige week nam mijn zoon een tattoo met zijn achternaam en de sterfdatum van zijn vader .Echt heel mooi en dan merk je toch dat hij er nu ook meer mee bezig is.
Misschien doordat hij volwassener wordt of omdat hij nu ook al een tijd een heel lief meisje heeft en ook misschien wel wat verder gaat denken . Ik weet het niet .......
Maar doordat je merkt dat hij er toch wel mee bezig is ben je zelf ook wat meer open. Ook ben ik momenteel heel emotioneel maar dat zal ook wel met het acceptatie proces van mijn ziekte te maken hebben . 
Ik heb gelukkig zo een lieve vriend die het ook echt wel begrijpt van mij en van Krijn en dat is toch prachtig . Ik ben zo gelukkig met hem maar ja ik wilde met Krijn sr oud worden alleen had onze lieve heer boven andere plannen.
Dat ik nu het geluk weer gevonden heb houdt niet in dat ik dan alles moet vergeten de vader van mijn zoon blijft toch een speciaal plaatsje in mijn hart hebben .
Ook ben ik supertrots op onze zoon wat hij allemaal mee heeft moeten maken met de dood van zijn vader en mij  de periodes dat ik eigenlijk helemaal niks met en voor hem kon doen .
Ik voel me daar nog steeds schuldig over maar lieve zoon alles wat ik doe en deed deed ik met heel veel liefde en af en toe zal je gedacht hebben mens bekijk het ......
Ik weet het ik ben ook jong geweest en als ik dan een preek kreeg van mijn pa of ma dacht ik ook ...... zeur niet zo ....
Weet nog dat mijn moeder toen zei : wacht maar als je zelf kinderen hebt dan zal je hier aan terug denken  en Ja ze heeft gelijk gehad . Als ouders wil je het beste voor je kind en ben je in je kinds ogen misschien te zuinig of saai maar echt alleen maar met de goede bedoelingen ......
Ik heb dus eigenlijk mijn knul alleen opgevoed ow nee dat is niet waar want de laatste 5 jaar werd ik natuurlijk ook erg goed bijgestaan door Cees. Hij is als een vader voor hem en noemt hem ook zoon en niet de zoon van mijn vriendin.
Dit zijn misschien kleine details maar voor mij levensgroot , die jaren daarvoor deed ik het alleen.
Zoals ik al zei ook met hulp van mijn ouders. Maar jullie begrijpen wel wat ik bedoel als je gescheiden bent dan kan of moet je nog wel eens terugvallen op je ex of je dat nou leuk vind of niet.

Ook heb je dan nog wel eens dat je een weekend alleen bent omdat je kind bij zijn vader is , dat was bij ons dus niet het geval . Vandaar dat ik misschien ook zoveel moeite had of heb met het loslaten van hem. We waren dag en nacht bij elkaar op de vakanties ofzo na. En ja dan is het vreemd dat je kind ineens alleen op vakantie gaat . Ik ben nu zo blij dat hij zo goed terecht is gekomen vaste baan lieve vriendin en nog vele dierbaren om hem heen. De familie van Cees heeft hem ook gewoon in de familie opgenomen  zo mooi is dat en daar ben ik zo blij mee. Hij heeft gelukkig nog beide opa's en oma's .
Dat andere mensen er de draak mee steken over het feit dat ik zo trots ben op mijn zoon daar heb ik maling aan ik heb het toch maar ff gedaan ..... en kan zeggen het is me goed afgegaan

Terwijl ik dit zit te schrijven lopen de tranen weer over mijn wangen daar word ik echt gek van zal ook wel met overgang te maken hebben
hierbij wil ik alle mensen die me een warm hart toe dragen bedanken voor wie en wat jullie zijn en boven al dat jullie er altijd voor me zijn
En in het Bijzonder mijn lieve zoon Krijn en mijn lieve vriend Cees en ik hoop nog heel lang van en met jullie te mogen genieten .  Jullie hebben af en toe wel wat met me te stellen maar ik hou echt ontzettend veel van jullie en ook van mijn ouders en schoonouders en de rest van de familie .

Heftige week met veel verschillende emoties ! kan ik er mee omgaan ?

 

Heftige week met veel verschillende emoties kan ik er mee omgaan ?

Zoals ik in mijn laatste blog al vertelde is het een week met nogal wat emoties , eerst waren dat blijdschap en verdriet samen toen Krijn scoorde tijdens de wedstrijd met zijn linker voet en net die week er voor de tattoo ter ere van zijn pa had laten zetten .
Gelukkig kan ik er goed over praten met me maatje me alles Cees.
Het is toch anders dan dat je gescheiden bent en dan over je ex blijft praten maar ja ik werd weduwe terwijl ik met Krijn sr toch oud had willen worden. Samen hadden of heb ik een pracht zoon die dit jaar ook echt volwassen 21 jaar wordt.

Maandagochtend zag ik op Facebook een post van Alina Zoet en ik dacht daar moet ik meer mee gaan doen . Het toen eigenlijk heel impulsief een berichtje op mijn facebook gezet dat als al mijn FB vrienden nou eens 1 euro zouden storten dan zou Alina zo op haar streef bedrag zijn ik heb nl 482 vrienden op Facebook. Natuurlijk weet ik dat dat niet allemaal vrienden zijn er zijn er zat die alleen al uit nieuwsgierigheid je vriend zijn. Maar dat doorzie je op een bepaald moment wel . Ik stuurde Alina een berichtje dat ik dat had gedaan en daar reageerde ze heel positief op ze vond het fijn dat ik met haar mee dacht. Na even een tijdje gekletst te hebben zeiden we weet je wat we gaan er samen aan werken . Zogezegd zo gedaan volgende dag kwam zij bij mij op de koffie . Samen onze plannen uit gewerkt we gaan een veiling organiseren tbv Groot verzet tegen Kanker.
Terwijl ik met haar zat te praten en vertelde over as vrijdag begon ik natuurlijk weer spontaan te janken . Ja dan voel je je zo lullig iemand die je nog niet echt goed kent en daar ga je ..... maar was helaas niet tegen te houden . Op dat moment was dat klopje op mijn knie een warme deken en dacht ik ja dit gaan we samen fiksen.
De meeste die mij dus kennen weten dan ook dat ik er geen gras over laat groeien , kranten aan geschreven , rtv nunspeet aangeschreven en zoals gewoonlijk reageren die gelijk . Er stond ook dezelfde dag al een stuk op rtv nunspeet. Ook al antwoord van de krant die komen volgende week . Ik heb weer iets waardoor ik me nuttig voel alhoewel het is wel met gemengde gevoelens natuurlijk.
Het is gewoon een goed doel Alina gaat dus de Mont Ventoux beklimmen voor de stichting Groot verzet tegen Kanker.
http://www.grootverzettegenkanker.nl/deelnemers/alinazoet/
Ik kan mijn man Krijn sr er niet meer mee terug halen en ook anderen die we verloren zijn door deze ziekte maar het geeft wel voldoening om aan zo'n goed project mee te werken. Door mijn reuma en fm ben ik helemaal afgekeurd zit eigenlijk altijd maar thuis beetje nutteloos te zijn . Ow nee dat mag ik niet meer zeggen . Mijn vrijwilligers werk bij de voetbal 1 x in de 2 weken geeft me ook veel positieve energie. Nu doet dit project het ook . Ik ga samen met Alina een groot succes hier van maken . Ze had een streef bedrag en daar gaan we zeker weten heel erg overheen. Het ene na het andere idee komt bij me binnen en dat geeft me vleugels oke af en toe flikker ik ook wel hard naar beneden dat ik merk toch weer iets te veel gedaan of te fanatiek geweest . Gisteravond zat ik er ff zo doorheen dat ik een berichtje dat voor een fb groep bedoeld was in mijn eigen tijdlijn zette . Ineens zie ik verschillende mensen reageren en ik denk shit dat had daar niet gemoeten dus maar snel verwijderd. Wel lief trouwens de reacties die ik kreeg. En ja tuurlijk sta je er elk jaar wel bij stil maar nu iets meer omdat je ook merkt dat het momenteel meer bij Krijn doet. Zal ook wel komen dat hij nu zelf ook echt volwassen wordt een lieve vriendin heeft en misschien ook wel toekomstplannen. Als je wat ouder en wat wijzer wordt ga je anders naar dingen kijken.

Vandaag was Alina weer hier we hebben vanmiddag de 100 likes gehaald met de fb pagina Veiling tbv Groot verzet tegen Kanker.
Ook zitten we al op 82 % van het streef bedrag en we hebben al wat toezeggingen . O wat voel ik me waardevol of nuttig laten we dat maar zeggen waardevol klinkt zo arrogant en dat ben ik dus echt niet . Maar heerlijk om zo actief en toch passief bezig te zijn. Kijk Alina moet straks die hele tocht lopen en ik kan dit doen vanaf de bank of sponsors werven onder het genot van een bakje koffie.
Vrijdag hebben we interview bij RTV Nunspeet en  ik hoop dat ik me dan goed en sterk kan houden want natuurlijk als ze vragen waarom zet je je zo in voor dit doel ? Nou Krijn Sr komt er niet mee terug maar ook in de familie hebben we een aantal keren te maken gehad met deze ziekte me pa me schoonmoeder gelukkig allemaal weer goed maar het is en blijft een rotziekte.  Mensen zeggen wel eens zo rot dat jij die reuma hebt en die fm en dan denk ik ja is ook zo maar ik leef nog en kan nog van de mooie dingen en momenten genieten .
Van Cees , van mijn zoon en dochter en onze kleinzoon en we hebben allebei onze ouders nog wat een rijkdom. En dan nog te spreken van alle andere dierbaren onder ons wil niemand vergeten dus noem geen namen degene die daar onder vallen weten dat zelf wel .
Het is dus een week vol emoties en ik hou ontzettend veel van Cees ben ook dolgelukkig met hem maar vergeten doe je die dag nooit meer . En gelukkig begrijpt mijn liefste maatje dat!

Trots steeds meer mensen lezen mijn blog

Het is alweer bijna een week geleden dat ik schreef . Ik ga me toch voornemen om meer te schrijven van de week was er iets dat ik dacht dat is goed voor mijn blog. Maar helaas nu door medicijngebruik en ouderdom hahah weet ik het niet meer.

Nou ja de eerste dagen moest ik toch wel een beetje bijkomen van het leuke enerverende weekend.
Maandag avond ging Krijn voor zijn 1e tattoo als eerbetoon aan zijn vader die op 6 maart 1999 overleed. Ik was erg benieuwd hoe en wat hij liet zetten .
Eerst had ik een bespreking op de voetbal ivm familiedag voor dit seizoen . Heerlijk dat ik me weer iets nuttig kan maken door daaraan mee te helpen.  Normaal ga ik best wel vroeg naar bed maar nu bleef ik toch wel wachten . Het is een prachtige tattoo geworden op zijn linkerbovenarm met zijn naam en sterfdatum echt heel mooi en hij is er zelf ook heel blij mee.

Woensdag morgen moest ik weer naar de therapie en heb besproken over mijn gevoel van een second opinion . De therapeute zei dat ik dat ook zeker moest doen en ze begreep ook heel goed waarom.
Ook vroeg ze me wat ik graag zou doen als ik mijn beperkingen niet had. Het eerste wat ik zei was gewoon lekker mijn dagelijkse dingen in huis. Ook zou ik graag 1 x in de week een kantine dienstje draaien bij de voetbal aangezien ze voor door de weeks nog wel wat vrijwilligers kunnen gebruiken. Ook zou ik graag een eigen bedrijfje thuis hebben zoals het organiseren of promoten van bepaalde dingen, activiteiten en  artikelen dat is iets wat ik graag doe. 
Maar helaas ik heb mijn beperkingen en zal daar mee moeten leren leven .
Maar dromen mag toch iedereen ?

Zaterdag speelde ons cluppie eindelijk weer eens een thuiswedstrijd en dus moest ik weer het een en ander regelen wat betreft de verloting . Prijzen bestellen , prijzen halen en alles even op papier of in pc zetten. Ik doe dat met zoveel plezier en ben zo blij dat ik dat nog kan doen.  Ik ging bij een bedrijf de prijzen halen en de man zei : zo spelen ze weer thuis dus de drukte gaat weer beginnen voor je ? ik zei hem ook ik doe dit zo graag en ben gewoon blij dat ik een bijdrage kan leveren. Lichamelijk kan ik niet echt zwaar werk doen voor de club kan ook geen toezeggingen doen want als ik veel pijn en last heb wil ik geen SJAAK AFHAAK zijn. Vrijwilligers werk is wel vrijwillig maar niet vrijblijvend en ik vind als je een toezegging doet en in een rooster wordt ingeplant is het niet echt fijn als je op het laatst afzegt. Nu is het wel zo als ik op de voetbal ben en ik voel me goed en het is nodig spring ik toch wel bij . Ja horeca bloed he en dan wil je zoveel en kan je zo weinig . 

Vrijdag kwam de hulp en samen hebben we weer wat in huis gedaan zij pakt dan de zware dingen aan nu moet ik wel eerlijk bekennen dat mijn lieve vriend ook heel veel doet in huis .
Cees moest vrijdagavond voetballen met 35+ toernooi en ik ga altijd kijken bij zoonlief dus zei nu  ga ik ook lekker even bij jou kijken.  Ik ben ongeveer een uurtje op de Eendracht geweest want het was toch wel behoorlijk koud. Daarna lekker thuis op de bank nog even tv gekeken.
Zaterdagochtend mijn nieuwe wonder pleister op geplakt omdat ik eens wilde zien of dat ook een verschil was met een dagje sportpark. Echt ik heb er veel plezier van echt pijnvrij zal ik nooit zijn, maar dat het wat draaglijker is dat is al een wereld van verschil.
Rond kwart voor 2 gingen we naar het sportpark het was goed voetbal weer droog en een zonnetje.
Heerlijk zoals een aantal leden je benaderen en behandelen echt dat is voor mij zo een positieve energie die ik daar op doe. Net voor de rust hadden we de verloting voor elkaar. 2e helft kon ik gaan kijken dus ging langs de lijn zitten na een klein half uurtje scoorde de tegenpartij altijd jammer natuurlijk.  Het is nu vrijdag 16 jaar geleden dat mijn man de vader van mijn zoon overleed. Vanaf zijn 5e jaar voetbalt mijn zoon en ben ik bijna bij alle wedstrijden geweest . Meestal de zaterdag voor of na de sterfdatum scoort Krijn . Vorig jaar geloof ik een keer niet . Ik zat daar naast wat meiden en ik zei ik ga naar binnen . Dalijk komt de gelijkmaker .... ook een man achter me zei kan je het niet aan ik zei nee ik ga naar binnen want de gelijkmaker komt zo . Dan kijken ze toch wel vreemd . Ik wilde binnen vanuit ontvangstkamer kijken want ben momenteel zo emotioneel en ik dacht staat zo stom als ik hier langs de lijn ga janken als mijn zoon scoort. Niet iedereen weet van onze situatie af en men staat ook niet bij de datum stil natuurlijk.  Ik ging even naar de keuken om wat te eten en toen ik terug kwam zag ik het scorebord op 1-1 staan. Natuurlijk erg blij en als vanzelf zei ik iets vragend maar wist het wel Krijn ?
Zijn pa was stijf links kon ook lekker voetballen en dan het feit dat hij van de week zijn tattoo op zijn linkerarm had laten zetten kwamen bij mij natuurlijk weer de waterlanders .Ook werd hij benoemd tot Man of the Match wat kan je dan trots zijn he ?

De verloting ging goed en gezellig echt de humor en de gezellige eenheid van de club maakt me zo blij . Nadat alles af gewerkt was heb ik nog wat gedronken en toen gingen we lekker naar huis.
Ik moet eerlijk bekennen ik was wel moe zoals altijd maar de pijn was niet zo erg als normaal dus weet ik wel zeker dat ik de pleisters zeker op zaterdag blijf gebruiken .
Vandaag een rustige dag samen met mijn lieffie het zonnetje schijnt ik heb de was buiten hangen wat kan een mens toch met kleine dingen gelukkig zijn.