Het is al weer een tijd geleden dat ik schreef ,
Momenteel weer aan de prednison en heb nog veel last van mijn ribben en eigenlijk werd dat erger echt heel veel pijn op de borst het leek op hyperventilatie. Of dumping maar zelfs bij dingen die ik normaal wel kon verdragen.
Goed gesprek met fysio gehad zij vernam heel goed waar de schade zat maar durfde niet veel anders te doen want stel je voor dat door de klap er wel wat binnenin beschadigd is en zij zou dat verergeren. Zij adviseerde me om een MLD arts in te schakelen, maar ik moest toch naar de NOB kliniek en kreeg daar ook consult met arts dus kon ik het daar gelijk vragen .
Als eerste werd ik gewogen en gemeten en ze waren zeer tevreden 106% van mijn overgewicht afgevallen . Mijn BMI was van 35 naar 24 gegaan
Toen ik bij de arts kwam vertelde ik wat er gebeurd was hij vroeg me wat heb je voor pijnstillers gehad die eerste weken ? Ik zei netjes Ibuprofen en paracetamol beide 4 x daags 1000mg. Toen zei hij nou dan weet ik wel waar die pijn vandaan komt door dat gebruik is je slokdarm geirriteerd omdat je niet meer een gewone gang van zaken in en bij je maag hebt. Dus ik moet nu extra dosis maagbeschermers slikken om het te laten genezen .
En mag de fysio ook andere hardnekkige behandelingen gaan proberen.
Thuis gekomen uit Velp stond me een verrassing te wachten : ons eigen autootje stond weer voor de deur, heerlijk weer hoge instap automaat wat een verademing. Vanaf 24 januari was ik hem al kwijt natuurlijk door die aanrijding. Die aanrijding heeft toch meer leed veroorzaakt dan ik dacht de ribben maar ook geestelijk . Weet je het is krom ik ben nu door acceptatie van de reuma toch wel heel zuinig en voorzichtig op mijn lichaam . En die dag dacht ik dat mijn leven helemaal voorbij was ...... ik zei heel stoer dat het wel ging maar heeft dus veel meer impact gehad dan ik dacht of zelf toe wilde geven . Sinds die tijd ben ik weer heel erg emotioneel teleurgesteld in dat ik toch weer meer beperkingen . Afhankelijk ben van anderen .
Ik kijk vol spanning uit naar 4 april als ik trouw met mijn allessie de liefste zorgzaamste vrolijkste gekste man van de wereld . En daarna gaan we heerlijk met ons gezin op vakantie . Lekker hoor met zoon en schoondochter dochter schoonzoon en kleinkind. Maar van binnen baal ik toch wel dat die ribben zoveel pijn doen zal ik wel genoeg kunnen ondernemen met die kleine ? zal ik niet te veel vermoeid zijn en mijn gezin teleurstellen ?
Ik hoor jullie nu al zeggen doe niet zo stom Natuurlijk niet ..... maar dat is makkelijk praten het is iets wat gewoon door me hoofd gaat .
Van de week kreeg ik een appje van een vriendin met de mededeling houd je a.s zaterdag middag vrij we gaan een hapje eten je hoort nog wel hoe of wat .
Nou dat is niks voor mij he ? ik plan graag alles ik verras graag mensen maar heb ook graag de touwtjes in handen en nu wist ik niet wat er ging gebeuren .
Ik dacht / hoopte dat we lekker gingen eten en daarna misschien een filmpje pakken.
Nou gister was het zover omdat ik wist dat we iets gingen ondernemen zou ik het iets rustiger doen .
Eventjes bij de voetbal geweest boodschappies gedaan en daarna lekker op de bank rustig aan.
Rond een uur of 3 werd Cees aangenaam verrast toen ik de jongens aan zag komen ja hoor sprongen de tranen al in mijn ogen ik gun het hem zo hij doet ook zoveel voor mij en ik kan niet veel voor hem doen (ga ik weer).
Nou ja de mannen gingen op pad voor Cees zijn vrijgezellendag en ik wachtte tot die meiden kwamen. Gezellig een bakkie gedaan en even zitten kletsen als ik in de keuken stond hoorde ik ze wel smoezen maar dacht ach wat zouden ze nu nog kunnen doen . Ineens zie ik in het voorraam de weerspiegeling van achter en zie daar 4 meiden aankomen nl mijn schoondochter met haar moeder en nog een vriendin met haar dochter en ja hoor de tranen liepen al weer over mijn wangen . Het was zo lief mijn schoondochter was er zo druk mee bezig geweest alles te doen en te regelen iets wat ik dus echt niet had verwacht. Waarschijnlijk door mijn eigen onzekerheid en negatief zelfbeeld denk ik dat bijna iedereen een hekel aan me heeft.
Ik kreeg een mooi jurkje aan en een hoed met sluier op en sjerp met tekst : Bride to be
We dronken wat thuis en ze zaten allerlei dingen te noemen over wat gaan we doen wat gaat er gebeuren. Ze lieten me denken dat we met de trein ergens heen gingen maar dat was dus een misleiding. We zijn heerlijk gaan eten bij Fat Alice tafel en stoel alles was versierd wat voelde ik me speciaal en gelukkig . Echt Shannon had er een hele boel aan gedaan ik moest opdrachten uit voeren en een aantal vragen over Cees beantwoorden als ik de vragen niet goed had moest ik atten ....... haha hoor mij 51 jaar en de term atten ;-) Echt de vragen en opdrachten waren zo leuk en ja natuurlijk bij sommige dingen ook weer veel emoties en hun maar lachen. Ook had ik 2 verboden woorden en die waren Cees en bruiloft . Nou bruiloft heb ik geloof ik niet 1 x gezegd maar kwam er achter dat ik toch wel heel vaak en veel over mijn lieve ventje praat . We hebben heerlijk gegeten bij het nagerecht vuurwerk zo prachtig . Na het eten liepen we die zaak uit en daar kwam mijn "BOEF"aanlopen ze hadden Cees die middag in een boevenpak gehesen . En ja hoor toen hij aankwam begon ik alweer te janken hahaah maar we waren allebei zo overdonderd en zo happy we hebben nog een hele leuke avond gehad en ook hebben er nog wel wat traantjes gevloeid.
Ik moet deze dag natuurlijk wel met een paar dagen bezuren maar dat neem ik graag voor lief ik heb zo intens genoten dankzij mijn zoon en schoondochter . Met allemaal mensen die ons heel dierbaar zijn jammer genoeg kon niet iedereen er bij zijn door werk of andere verplichtingen maar ik weet zeker dat hun in gedachte bij ons waren. Ook stephanie appte om me veel plezier te wensen en dat ze het jammer vond dat ze er niet bij kon zijn ..... maar ze zei ook in de vakantie maken wij het wel goed en ja hoor weer ,........ de tranen . Het allermooiste die dag vond ik dat Krijn een foto plaatste op fb met de tekst Vrijgezellenfeest van me vader !!!! nou beter compliment is er niet .
Nou dit stukkie tekst heeft me wel weer wat moeite gekost met me handjes maar wilde het toch wel even kwijt
Ik ben zo ontzettend gelukkig met mijn familie en vrienden en vriendinnen om me heen
Ook mensen die ik gewoon ken van de voetbal en die me aanspraken en zeiden meis als ik wat voor je kan doen gewoon zeggen en toen zei ik Ja doe ik .....maar hun zeiden gelijk weer nee dat doe jij nooit maar moet je gewoon nu wel gaan doen . En ik beloof jullie ik ga het doen ik weet nu dat jullie het me waard vinden anders hadden jullie niet al deze moeite en inspanning voor me gedaan
Nogmaals dank je wel ik ga geen namen meer noemen de mensen die ik bedoel weten het toch ook wel
Nu gaan we uitkijken naar 4 april dat we trouwen met onze kinderen en ook allebei onze ouders er nog bij wat een rijkdom he ? we gaan er van genieten en dan daarna lekker met ons gezin op vakantie
ik heb er zin in ik kijk er naar uit ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten