Zo de laatste tijd zit ik weer flink in een dal , sinds dat ongeluk door zo een dronken malloot heb ik veel last . Woensdag weer naar de fysio hopen dat die rib nu binnenkort gewoon weer tussen die wervel vandaan komt . Het duurt nu toch al 5 weken . Momenteel dubbel zoveel pijnstillers en dat allemaal door die idioot.
Ook het weer werkt dan niet echt mee.
Ook mijn handen gaan erg achteruit en hebben echt warmte nodig voordat ze wat doen.
Ik merk dat ik wel meer naar mijn lichaam luister en dat is goed maar toch ook nog steeds de teleurstelling van shit dat ik dat niet kan of doe. De remicade doet ook niet veel meer de vorige keer was ik daarna 3 weken geveld door de griep en dat gaf ik de schuld dat ik toch wel veel pijn had . Na de griep kreeg ik die aanrijding en ook dat veroorzaakte behoorlijk pijn. Dus gaf ik de Remicade het voordeel van de twijfel en dacht dan zal het nu wel zijn werk doen.
Maar helaas vorige week woensdag kreeg ik de remicade en behalve de allergische reactie deed het verder helemaal niks. Woensdag moet ik weer naar de reumatoloog en ga ik het ook aankaarten.
Vorige week zaterdag ben ik lekker samen met een vriendin naar Grease geweest was een heerlijke avond en ja natuurlijk moet je het dan weer bezuren . Maar die avond pikt niemand me meer af.
Van de week kreeg een vriendin van ons haar woning en dan zit ik hier thuis en denk ik balen dat ik nu niet kan helpen . Ik stuurde haar moeder een appje van sorry dat ik niets voor jullie kan doen
Antwoord : is maar goed dat je niet hierheen ben gekomen want ik had je weer naar huis geschopt haahah hoezo ze weten dat ik wel wil maar niet kan .........
Waardeloos he dat je niet meer kan wat je wil ...... maar je moet het accepteren !
Ik blijf het nog moeilijk vinden hoor
Van de week lekker model geweest bij een kapster 2 uurtjes in de stoel gezeten en een leuke korte coupe. Zo heerlijk een hoofdmassage en dat men zo bezig is met je dat geeft je zo een goed gevoel . Heb al gezegd als je weer een model nodig hebt ik kom hahhaha lekker om je even goed te voelen als men je vertroetelt en verwend .
Gisteravond hadden we de vrijwilligers avond van de voetbal vereniging altijd erg gezellig als dank voor de tijd en inzet die elke vrijwilliger geeft aan de club. Onder het genot van een hapje en een drankje. Helaas heb ik die avond niet vol kunnen maken ik had veel pijn en ook last van een dumping dus redelijk vroeg naar huis. Ook met de gedachte van morgen na de thuiswedstrijd is er een gezellig feestje met een zanger. Ik doe nog wel wat achter de schermen voor de club en had dus vanmorgen alles voor de verloting geregeld. De 1e helft van de wedstrijd even gezellig bij de meiden buiten gekeken maar toen toch naar binnen gegaan. De 2e helft keek ik vanuit de ontvangst kamer .
Eigenlijk wist ik toen al van dat feestje ga ik niet redden maar ja je weet het je probeert het toch . Het was zo druk in de kantine en heel stom ik kon die drukte niet aan. Ook een aantal mensen die dan vragen en meis hoe gaat het ??? ehhh ja gaat wel ....... want dat zeg ik natuurlijk heel vaak maar de tranen branden dan in mijn ogen . Ook een aantal mensen die zeggen je kan zien dat je pijn hebt je tekent erg en ja dat zie ik zelf ook wel maar ja je doet er niks aan
Ik zocht Cees op en zei vind je het erg als ik naar huis ga ? nee zegt hij en dan ga ik mee. Je voelt je dan ook nog schuldig dat je zijn avond verziekt........ ja zo voel ik het maar hij zegt ook nee meis we gaan lekker naar huis. Ik nog vind je het niet erg??? jij mag ook blijven NEE we gaan naar huis.
Ja toen me zelf weer verontschuldigen naar de heren van de club dat ik weer ga ...... maar gelukkig hebben hun meer begrip dan ik zelf af en toe . Maar nu ik thuis ben denk ik goed gedaan Corrinne.....
Nu dus maar weer gewoon in de relaxmodus
Ook moet ik eerlijk bekennen dat deze dagen wat meer emotie loskomt want morgen is het 17 jaar geleden dat Krijn Sr overleed. En ik ben ontzettend gelukkig met Cees maar deze dagen blijven toch door je hoofd gaan . Gelukkig heb ik Krijn Jr nog waar ik ook zeer trots op ben en heel veel van hou.
Ik wilde vanmiddag daarom ook graag naar de wedstrijd want al die jaren was het toch rond die datum dat hij scoort en dan een blik naar boven richt met de gedachte: Ouwe deze was voor jou!
Helaas hij zat er vanmiddag dichtbij maar is niet gelukt. Gelukkig wonnen ze wel dus dat is dan weer lekker , Nou we wachten wel af wat de volgende tijd ons bied .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten