Maar het was met een gegronde reden Mijn zoon werd gisteren 21 jaar en daarvoor wilde ik een surprise party regelen. Hij ging op vakantie tot de dag voor zijn verjaardag zo kon ik mooi het een en ander doen zonder dat dat opviel . Zoals de meeste mensen weten is zijn vader 16 jaar geleden overleden . Via wat oproepjes zijn we aan foto's gekomen van zijn vader uit zijn jeugd en we wilden graag een mooi fotoalbum maken . Een terugblik op Krijn zijn 21 jaar . Dat album moest op de pc gemaakt worden en ik moet eerlijk bekennen dat chatten en Facebooken me aardig af gaat maar verder ben ik niet zo'n expert. Men had me gezegd dat het een dag of 4 a 5 zou duren eer dat dat album afgedrukt was en geleverd zou worden . Dus vrijdag ochtend om half 9 kroop ik achter de pc met een bak koffie Jezus wat een klus was het ....... op een gegeven moment belde mijn moeder. Ik kwam er toen pas achter dat ik al 4 uur achter die pc zat en het nog steeds niet naar mijn zin was . Normaal zou ik met problemen mijn zoon aanspreken en hem vragen hoe ik dat moest doen , maar hij was er niet en hij mocht het ook niet weten . Dubbel zwaar dus maar de meeste mensen die me kennen weten dat ik niet op geef ! Ik wilde en zou dat boek voor hem maken .
Natuurlijk was het ook wel emotioneel al die oude foto's ook van mijn overleden man de vader van mijn kind ook de foto's van de tijd dat mijn grote sterke zoon een klein lief knulletje was.
Natuurlijk heeft iedereen wel eens problemen met of over zijn kind en zo ik ook maar op zo'n moment komen er allerlei flashbacks voorbij. Ook op die dat was ik soms ook wel trots op mezelf dat ik ondanks mijn gezondheidsproblemen toch een zoon eigenlijk zo goed als alleen heb opgevoed. Ja toen ik nog in Delft woonde had ik mijn ouders dichtbij die ook heel veel met hem deden . Daarna toen ik Nunspeet woonde heb ik het gewoon alleen gedaan want de andere zijde deed weinig tot eigenlijk niks met hem . Om 15.30 uur was mijn boek klaar ik drukte op de knop verzenden en tot mijn schrik stond daar wij proberen om het fotoboek te leveren tussen 13 en 16 mei . Ik was op dat moment zo emotioneel dat ik weer in huilen uitbarstte .
Ook wisten we niet wat we Krijn moesten geven voor zijn verjaardag ja hij wordt 21 maar waar doe je hem een plezier mee. We hadden samen wel gehoord dat hij graag een subwoofer voor in zijn auto wilde dus bedachten we om hem een subwoofer te geven .Een leugentje om bestwil : Krijn wil je je auto hier laten staan aub als ik dan van de week naar therapie moet kan ik je auto gebruiken .
Natuurlijk was dat niet nodig maar we moesten dat ding in laten bouwen natuurlijk , ook dat bracht weer enige spanning mee . De persoon die het eigenlijk zou doen durfde het toch niet aan omdat er een orginele VW radio navigatie in zijn auto zat en daar had hij geen verstand van . Ik werd door alles en ook zeker door mijn pijn ook weer steeds emotioneler pfff wat heb ik er een hekel aan zeg dat ik al om bijna niks begin te janken . Ik denk ook dat het komt omdat ik mijn uitlaatklep niet had mijn blog want ik kon toch niet praten over wat me dwars zat en wat ik deed.
Zaterdag 2 mei was de laatste thuis wedstrijd van mijn cluppie waar ik dus mijn vrijwilligerswerk doe bij thuis wedstrijden . Door mijn hele dag achter de pc die dag ervoor had ik erg veel pijn maar ik wilde niet afbellen . 's morgens kwam ik bij de club en mijn vriendin vroeg wat aan me en ja hoor daar stond ik alweer te janken .... gelukkig was mijn lieve vriend in de buurt die me dus ook zo weer redelijk rustig kreeg . Ook op dat moment stond de persoon die me altijd helpt erbij en hij zag mijn tranen ow jee zei hij gaat het niet ? Ja hoor zei ik , maar niet echt overtuigend waarop hij zei als het niet gaat gewoon goed aangeven he ?! Ja zei ik , maar ik wilde er gewoon die laatste wedstrijd bij zijn ook al speelde mijn idool niet mee het is toch mijn cluppie . Het was een gezellige middag de club won dus dat was ook mooi meegenomen .
Zondags gingen we even langs Amsterdam naar onze dochter en kleinzoon en ook even bij cees zijn ouders langs geweest en we moesten het 1 en ander uit zijn huis alvast ophalen . Want ja het komt nu toch ook wel heel dichtbij dat het huis dalijk helemaal leeg moet zijn dus elke keer een beetje .
Het zou een vreemde week worden zo zonder zoonlief thuis maar ook wel gezellig zo lekker samen .
We hebben niet echt veel gedaan ehhh ik eigenlijk te veel want ja surprise party dan krijg je toch een hoop mensen binnen of buiten dat hangt af van het weer. Het fijne was ook dat onze dochter van vrijdag tot en met zondag zou komen met onze kleinzoon . Daar keken we beide ook erg naaruit . Ook was het waarschijnlijk dat mijn ouders ook zouden komen en ook zouden blijven slapen en ja wat doe je als je visite krijgt ? Toch wat extra werk in huis ....... bij mij natuurlijk weer te veel extra's.
Ook moest ik wat papieren regelen voor inschrijving voor een woning die door middel van loting wordt vergeven . Ik weet eigenlijk ook wel zeker dat dat ook wat meer spanning en emoties brengt . Ik heb zoveel moeite met die trap en mijn hoofd wil nog zoveel maar mijn lijf nog zo weinig .
Van de week sprak ik me ma en ik zei ook ik ben zo bang dat ik zondag op de verjaardag van onze zoon zo emotioneel zou zijn en om alles zou huilen . Heel fijn gesprek gehad met me ma en dat luchtte wel op. Ik kreeg ook elke dag wel een appje van zoon hoe het ging dat vond ik ook wel heel fijn . Moest hem ondertussen ook op zijn hart drukken dat hij niets voor zondag af zou spreken want stel je voor je organiseerd een surprise party en de jarige is er niet dat zou jammer zijn .
Ik mistte echt wel de uitlaat klep mijn blog en daardoor ben je ook gewoon veel emotioneler ook de vraag van zal hij het leuk vinden komt het boek op tijd komt de visite ach ik kan zo onzeker zijn en ook op het moment voel ik me weer zo nutteloos omdat ik zoveel wil maar zo weinig kan ......
Dan heb ik nog de mazzel dat ik een lieve vriend heb die me op alle fronten steunt en ook begrip heeft voor me het is echt zo een Schat. Gelukkig kon ik wel wat kwijt in de lotgenoten groep waar ik lid van ben zo fijn dat je dingen met mensen kan delen die ook echt begrijpen wat je bedoeld omdat ze dezelfde klachten hebben. Vrijdag doordat de treinen niet echt optimaal reden ben ik Stephanie gaan halen en natuurlijk die kleine vent . Hij was zo lief en het was echt een genot om ze bij ons te hebben . We waren bang dat hij moeite zou hebben met het slapen in een vreemde omgeving het was tenslotte de 1e keer dat hij hier sliep. Krijn dacht eerst dat hij nog voor de wedstrijd thuis zou zijn de laatste van zijn team voor dit seizoen maar dat liep iets anders . Cees moest met zijn jongens de F1 voetballen voor kampioenschap dus was hartstikke spannend worden ze wel of geen Kampioen?
Ook tijdens die wedstrijd was ik toch weer druk bezig is de platte kar op tijd gaat dit wel goed en ben ik dat niet vergeten . Mensen niet normaal hoe ik zo met van alles bezig ben .Gelukkig ze werden kampioen en gelukkig alles was geregeld . Het 1e moest dus wel gewoon spelen maar ik ging niet mee huh waarom niet ? men was wel verbaasd maar ja ik moest nog zoveel halen en doen en o wat was ik bang dat ik dingen vergat . Krijn was rond half 4 thuis altijd fijn als je kind weer gezond thuis komt en zeker vanaf wintersport . Ze hadden het heel erg naar hun zin gehad . Ook dat vind je als ouder zeer belangrijk . Ik zei hem dat hij de volgende dag om 11 uur thuis moest zijn wat dan zei hij ? maar ja ik kon en wilde niets zeggen . Ben zaterdag vroeg naar mijn bed gegaan want de accu was echt leeg en ja de dag van morgen kwam eraan en dat zou ook een drukke dag worden .
Zondag Krijn was mooi op tijd thuis en ja we hadden versiering opgehangen dus hij wist dat er iets ging gebeuren . Ik had de familie gezegd dat ze vanaf 11 uur welkom waren en dat de hele dag door . Spanning van o jee als ze maar niet allemaal tegelijk komen , ik word zo gek van die onzekerheid van me
Mijn ouders kwamen als eerste was blij dat ze er waren en het was heerlijk weer dus we zaten lekker buiten . Ongeveer de helft van Cees zijn familie is geweest en het ging ook best wel verdeeld maar ja je kan het wel he ?! blijven lopen blijven doen want dan val ik niet zo op en kan ik ook niet emotioneel worden . Ik kreeg gelukkig hulp van onze dochter dat was wel fijn en Cees zat ook niet stil maar ja je bent en blijft bezig . Ik werd regelmatig aangesproken van ga jij nu ook even zitten ja zei ik maar nee deed ik . Want stel je voor dat iemand wat zegt wat emoties oproept zit ik daar mijn zoon zijn verjaardag te verstieren door te gaan janken . Iedereen had het gelukkig naar zijn zin en het was zulk heerlijk weer we hebben echt genoten . Op een gegeven moment ging ik dus wel even zitten en ja het gesprek van de dag was de inschrijving voor een gelijkvloerse woning . Ook bij mijn schoonfamilie waren er sommige die niet eens wisten dat dit speelde en ja er werd gewoon over gesproken. Op een gegeven moment zei iemand ook ja meis als je nu ziet hoe je in 2 jaar tijd 100 % achteruit ben gegaan zag ik ook mijn ma wel schrikken . Het gesprek ging verder en ik zag de tranen in mijn moeders ogen en ja hoor ik kon ze toch niet tegen houden .Wat is het toch een waardeloze ziekte . Ma zei maar de medische wereld gaat zo snel zullen ze er niet iets voor gaan vinden . Mijn antwoord was Nee ma helaas niet men is in de medische wereld heel erg druk bezig en eigenlijk heel veel voor of over kanker maar aan reuma wordt helaas weinig tot geen aandacht aan besteed . Want je ziet er toch goed uit je kan toch naar de voetbal dus het zal wel meevallen . Ik ben blij dat mijn familie en een hoop van mijn vrienden wel weet dat het niet zo is . Maar reuma kan stabiel blijven of verergeren genezen kan helaas niet . Rond 8 uur was iedereen weg krijn en Cees en Ieda en stephanie hadden binnen notime alles opgeruimd. Voor die tijd werd er ook al door meerdere gezegd ga nu eens zitten . Op een gegeven moment had ik weer zoveel pijn op mijn borst gelukkig weet ik nu dat dat geen hartproblemen zijn maar had nu het vermoeden dat maagzuur was want ik kwam tot de conclusie dat ik zelf niet eens wat gegeten had. Ik was moe maar zo voldaan op een gegeven moment kwam Krijn binnen en zei hij : Pa en ma hartelijk bedankt het was ontzettend leuk en gezellig . Ja en daar doe je het toch voor het is zijn verjaardag en ik of we wilden hem verrassen . Ook toen stond ik mijn tranen weer te verbijten .
Natuurlijk was er veel te veel over maar ja beter zo dan dat men elkaar aan moet kijken van neem jij nog wat of neem ik het .
Stephanie ging de kleine douchen en zo gebeurde het dat oma al eerder op bed lag dan haar kleinzoon van 1,5 jaar . Hij stond in zijn campingbedje en keek echt van he wat doe jij daar nou ? haahah de schat wat hebben we genoten van hem dit weekend . Gelukkig hadden ze het ook naar hun zin hier en gaat het nog wel vaker gebeuren . Heel slecht geslapen gewoon door oververmoeidheid pijn en de spanning die er uit kwam .
Vanmorgen de logees dus weer naar huis gebracht . Net voor ik wel wilde gaan kreeg ik een telefoontje van de woningbouwvereniging of ik morgen kan komen voor een gesprek over een aangepaste woning dus met slaapkamer en badkamer gelijkvloers beneden O wat zou dat een verademing zijn . Ik kom in de avond die trap haast niet op. Een verhuizing is ook vermoeiend en zo maar daarna hoef ik die klimmen dus niet meer te doen dat zou toch mooi zijn .
Ook toch maar eens gaan kijken of ik iemand kan vinden die misschien 2 uurtjes in de week me wil helpen in huis want ik kan het gewoon niet meer helaas .
Sorry mensen het is een lang verhaal geworden omdat ik nu zo lang niet had geschreven ik ben benieuwd hoeveel kijkers ik deze keer weer heb het wordt elke keer weer meer en dat is dan wel weer leuk
deze is zo mooi en verwoord zo goed hoe het is als patient met fybromyalgie en dan ook nog de reuma klachten erbij. Gelukkig heb ik al aardig wat begrip om me heen maar zijn er ook zat die denken dat het aanstellen is .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten