zaterdag 2 januari 2016

eindelijk weer eens een stukje van me afschrijven

Hallo allemaal allereerst de beste wensen voor 2016 hopen dat het een goed gelukkig gezond en liefdevol jaar gaat worden voor een ieder.
Het afgelopen jaar heeft mij heel veel nieuwe vrienden opgeleverd door facebook groepen van lotgenoten met reuma of andere chronische ziektes . We zijn 2 x een weekend weg geweest en dat is wel fijn hoor met mensen die het zelfde hebben en ondervinden wat je als patient hebt . Het laatste weekend ben ik niet mee gegaan omdat ik gewoon teveel last heb van mijn handen en emoties .
Ook dit jaar weer wat vrienden althans waarvan ik dacht dat het vrienden waren die je dan toch weer teleurstellen maar ook dat hoort bij het leven. Ik heb me ook voorgenomen dat ik voor me zelf ga kiezen en me niet meer laat misbruiken . Ben er klaar mee je doet van alles voor ze en als ik ze nodig heb dan schitteren ze in afwezigheid .
De laatste maand van 2015 was voor mij eigenlijk best wel zwaar , beladen zeg maar . Helaas heb ik steeds meer last van mijn handen . Erg veel pijn en heel stram en stijf vooral 's morgens dan komen ze pas bij als ik onder een hele hete douche sta. Het schrijven en typen gaat ook niet echt makkelijk dus ben wel regelmatig online maar meer om een spelletje te spelen . Ook ben ik dus veel aan het haken om gewoon lekker in beweging te zijn.
Ook heb ik mijn vrijwilligerswerk bij de voetbal even op een laag pitje gezet , ik wil het graag maar ik kan het gewoon niet alleen het scheuren van de lootjes lukt me al niet . Ik vind het heel moeilijk maar gelukkig begrijpen de mensen het wel maar ik heb er zelf zoveel moeite mee .
Emotioneel ben ik momenteel een wrak durf af en toe niet eens het dorp in te gaan omdat ik bang ben dat ik bekende tegen kom en die aan me vragen hoe het met me gaat . Nu al een paar keer gehad dat ik midden in het dorp stond te janken terwijl ik dat natuurlijk niet wil maar ze blijven lopen
Het is een combinatie van pijn overgang en men noemt het ook het lege nest syndroom . Jullie weten dat ik zelf een zoon heb van 21 en die is gaan samen wonen . Natuurlijk is dat hartstikke leuk voor hem en zijn meisje maar het is toch een moeilijk iets voor mij. Ik weet ook dat het bij het leven hoort en ik gun het hun ook van harte maar ik merk toch dat ik er best veel moeite mee heb.
Ik weet ook dat er voordelen aan zitten hoor , minder wassen minder ruimen enzovoorts.
En het zal ook wel goed komen hoor want ik heb gelukkig mijn lieve mannetje om me heen .

Ik heb het al vaker gezegd ik ben al aardig gevorderd in mijn acceptatie proces maar die handen maken het me nu zo moeilijk en ook het feit dat ik in 1 jaar wel flink achteruit ben gegaan terwijl ik dat dus helemaal niet wil.

We hebben fijne feestdagen gehad mijn ouders waren op kerstavond bij ons en het was een heerlijke avond . 1e kerstdag hebben we gezellig hier thuis ontbeten waar Krijn ook bij was aangezien Shannon moest werken. Later op de dag gingen we naar hun toe want daar gingen we eten . Het was een heerlijke maaltijd door Krijn en Shannon bereid en we hebben ontzettend genoten . Ze hadden ook kadootjes voor ons waar wij dus niet op gerekend hadden .
Al met al het was een heerlijke dag .
2e kerstdag lekker rustig aan gedaan .
Met oud en nieuw kwamen Stephanie en Glenn en onze kleinzoon Jayden wat hebben we ook daar van genoten het is zo een lief mannetje . Cees en ik zijn nu 6 jaar bij elkaar en hadden nog steeds geen foto van ons samengesteld gezin. Nu hun dus naar Nunspeet kwamen zagen we kans om een fotograaf te vragen of zij misschien op oudjaarsdag tijd had en ja dat was mogelijk. Dus oudjaarsdag zijn we met zijn allen op de foto gegaan de kleine had er weinig zin in maar dat mag de pret niet drukken. We zijn heel benieuwd naar het eind resultaat .
Als je dan zo met zijn allen ben daar kan ik zoveel positieve energie uithalen , gewoon de rijkdom je kinderen en kleinkind om je heen mijn dag kon niet meer stuk . Begin van de avond waren Krijn en Shannon nog even hier en toen hij weg ging gaf hij een kus en wenste me alvast een gelukkig nieuwjaar op dat moment brak ik..... dikke tranen met tuiten . Het was nu zo definitief normaal gebeurde het ook wel eens maar dan wist je dat hij de nacht of beter gezegd de volgende morgen weer thuis kwam . Ik baal wel van het feit dat ik zo emotioneel ben hoor ik voel me slap geen sterke vrouw. We hadden een hele leuke avond en ja om 00.00 uur waren ze er weer die waterlanders .
Wat er door me heen ging ? gewoon de vraag van wat gaat het nieuwe jaar brengen , je hoopt dat het stabiel blijft maar door de pijn en de klachten die ik nu heb maakt dat je ook emotioneel.
Half 3 gingen we naar bed en ook dat was voor mij wel een lange dag en om kwart over 7 zaten we al weer beneden . Heerlijk genietend van de tijd met onze kleinzoon wat geeft dat veel liefde en kracht .
Tegen de middag gingen ze naar huis en hebben we lekker relaxed de dag doorgebracht .
2016 wordt ons jaar 4-4-2016 gaan we trouwen en dan lekker met ons hele gezin op vakantie daar kijk ik zo naar uit . Gewoon 8 dagen met zijn allen. Ik zal nu niet zoveel of wekelijks mijn blog schrijven , ik probeer het wel maar dan weten jullie waarom ik niet schrijf.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten