Nou daar ben ik alweer moet dit even van me afschrijven
De planning was gisteren dat ik naar Amsterdam zou gaan om samen met mijn schoonmoeder mijn schoonvader naar het ziekenhuis te brengen. Hij moest daar heen voor 1 nachtje en kreeg vanmorgen een onderzoek. Ik dacht ik rijd om een uur of 10 weg dan heb ik nog tijd om gezellig met pa en ma een bakkie te doen en hem daarna weg te brengen. Dan zou ik lekker gezellig bij ,ma blijven zitten tot ik seintje kreeg dat ik Cees op kon halen en dan zouden we nog even naar Stephanie Glenn en Jayden gaan. Helaas liep het heel anders. Ik reed op de A1 en reed netjes 100 km op de rechterbaan, ik keek in mijn spiegel en tot mijn schrik zag ik een soort van Caddy bestelbusje op me af komen op een hele vreemde manier ik werd geraakt door die auto en ging richting vangrail , op dat moment dacht ik dat het mijn laatste minuten van mijn leven waren. Ik heb een licht autotje en die ander had een behoorlijke snelheid gelukkig reageerde ik goed door tegen te sturen en bleef tegen die ander aan botsen . Die auto ging voor mij langs en ook daar moest ik hem weer ontwijken maar ook andere weg gebruikers ontwijken zodat ik niet frontaal op die wagen klapte dat had mijn koekkie echt niet overleefd en ik denk ook niet. In een flits gingen al mijn dierbare me voorbij echt ben nog nooit zo bang geweest. De andere auto klapte dus wel tegen de vangrail maar zelfs daarna reed de bestuurder nog verder hij kwam naast mij staan en ik zag hoe hij zijn handen naar zijn hoofd bracht en ik hoorde hem bij wijze van spreken zeggen ow ow nu ben ik de klos.
Ik bleef in mijn auto zitten met de deuren opslot en belde 112 werd doorverbonden met politie Gooi en Vechtstreek en vertelde dat ik een aanrijding had gehad ter hoogte van hectometerpaaltje 22,6.
Naar mijn gevoel duurde het heel lang voor er hulp was maar ja dat is altijd als je ergens op wacht, de ambulance was als 1e ter plaatse en de man kwam naar me toe : gaat het mevrouw ? ik zei dat weet ik niet ik ben blijven zitten want wilde niet ook nog eens overhoop gereden worden er was zo veel verkeer daar. Natuurlijk stapte ik heel stram en stijf uit de auto en mijn knieeen bibberden iets . Ik ben naar de ambulance gelopen alwaar ik even gecheckt werd . Hartslag bloeddruk en ja beide aan de hoge kant maar wat wil je ?! Heeft u verder nog pijn mevrouw ik zeg ja mijn nek en schouders maar zal wel van de klap komen . Ik moest duidelijk beschrijven wat er gebeurd was en men vroeg zag u hoe het kwam dat de man u kant op kwam ? ik zeg nog netjes ja misschien werd mijnheer niet goed ofzo ik weet het niet . De andere ambulance broeder was naar de man toegegaan maar daar was niets mis mee , hij zei ook ik weet niet wat er gebeurde. De ambulance en politie zeiden beide mevrouw gelukkig heeft u goed gereageerd want anders was het heel anders afgelopen en ik zei ja dat had ik ook wel door en ja toen kwamen natuurlijk ook weer die tranen. Ik had ondertussen cees gebeld en die schrok zich ook rot ook had ik een appje gedaan naar Krijn maar kwam geen reactie ik dacht hij zal wel uit willen slapen maar ik was zo van slag dat ik hem belde Shannon nam op en weer begon ik te janken . Gelukkig zei ze ook we komen eraan rustig aan en wat ben je dan blij met die paar woorden ..... Ondertussen werden beide auto's op een bergingauto geplaatst en moest ik ook plaats nemen in die grote wagen. De politieagent kwam nog even naar me toe om mijn telefoonnummer te vragen want de andere bestuurder ging mee naar het buro . Ik vroeg is hij dronken ? ehhh daar mag ik niks over zeggen en dat deed hij ook niet maar hij knikte. Ik denk gvd ben je zelf zo voorzichtig en dan rijd een idioot met drank op je bijna het leven uit. Die man van de berging zei ook : mevrouw hoe u het gedaan hebt weet ik niet maar u hebt zoveel geluk gehad als ik de schade aan de andere auto zie. Hij bracht mijn auto naar hun bedrijf in Blaricum en ik kreeg een bakje koffie al snel waren Krijn en Shannon er en zijn we naar huis gegaan. Wat is het dan fijn dat je een volwassen zoon hebt met een schoondochter die je gelijk komen halen . Wederom tranen....
Thuis merkte ik toch dat mijn nek en schouders veel pijn deden en op advies van diverse toch maar even naar huisartsenpost, de dienstdoende huisarts wilde toch eerst een foto van CWS en die werk ook snel gemaakt. Gelukkig niets gebroken maar banden en spieren hebben een flinke knauw gehad door reactie en botsing waarschijnlijk . Ik kreeg extra pijnstillers mee en advies even rustig aan geen zware dingen en geen onverwachte bewegingen NEE die zou ik niet maken dat was ik trouwens zondag morgen ook niet van plan ,maar ja het kan anders lopen . Cees was blij dat ik heelhuids weer thuis kwam en ja wederom weer die tranen.
Vannacht echt een klote nacht gehad elke keer weer zag ik die auto op me afkomen met verschillende scenario's. Ik ben dolblij dat ik het overleefd heb maar het heeft wel ontzettende impact gemaakt op me en nu afwachten wat er van auto overblijft . Het was juist zo een fijne auto automaat hoger instap echt goed voor mij
De pijn is vandaag erger dan gisteren maar daar had ook de agent me al voor gewaarschuwd en hij zei ook als het pijn blijft doen wel naar arts gaan. De arts gisteren zei dat het wel een dag of 3 kon duren dus ik wacht maar af.
Ik denk dat ik geestelijk de grootste klap heb gehad echt ik dacht dat ik er geweest was..........
14 dagen terug had ik de oproep gedaan via dream and donate voor infrarood deken in de hoop dat de makers van PuurGeluk het misschien zouden zien en mij daar dan mee zouden helpen helaas niet het geval maar gisteren had ik heel veel Puur geluk dat ik zo uit die auto stapte en ja infrarood deken zou nu ook zeker heel lekker zijn met die spierpijn en last van de klap. Nu maar hopen dat mijn Atos het overleefd heeft
Geen opmerkingen:
Een reactie posten