Hoe blij kan je zijn dat je al 14 dagen geen hoge koorts hebt ? nou heel blij . Want het waren echt waardeloze 6 weken de afgelopen weken . En logisch dat je dan onzeker en negatief wordt toch ?
Een normaal mens krijgt koorts en dan antibiotica en dan gaat men weer opknappen alleen val ik niet onder de categorie : Normaal mens! Nee ik ben niet depri of negatief maar zoals het de laatste tijd is gegaan ben en blijf ik nog wel even angstig.
Ook ben ik om en door niets bekaf …… Ik krijg elke ochtend thuiszorg die me dan helpen of douchen. Daarna ben ik zo moe en dat kan en wil ik nog steeds niet snappen alhoewel de thuiszorg ook zegt : Corrinne je lichaam is echt op en door de hoge koortsen telkens moet je echt vanaf 0 beginnen en op gaan bouwen.
Ik krijg nu geen reuma medicijnen meer dus reuma gaat ook weer meer opspelen vooral rechter knie rechter voet erg veel last.
Gister kreeg ik dan eindelijk het eerste bezoek van de fysio therapeut . Ook zo lelijk toen ik uit het ziekenhuis werd ontslagen zei men: u krijgt een verwijsbrief voor fysio thuis gestuurd dat was dus op 9 januari . Die vrijdag erna belde ik naar het ziekenhuis en ze vertelden mij , hij gaat vanmiddag de deur uit . Nou waar ze hem naar toe hebben gestuurd ik weet het niet maar hij is nog niet binnen. Waardeloos want zonder die brief kon ik ook geen afspraak maken voor fysio aan huis. Ik dacht ach het kan nog komen zo als ik altijd het goede wel in de mens zie . Toen het er op woensdag nog niet was heb ik mijn huisarts gebeld en een dag later kon Cees hem ophalen bij huisarts. Fysio praktijk gebeld en gister had ik dus de 1e afspraak. Is natuurlijk een intake en ja ze moeten van alles weten ook de therapeut die bij me kwam zei ook pfff dat is niet niks wat u de laatste tijd voor uw voeten gekregen heeft. Ik vertelde hem dat ik er zelf ook zo van baalde en dat ik niet eens gewoon even kan douchen dan ben ik bekaf. Hij zegt ja dat is niet zo gek hoor! en dan krijg je natuurlijk het zelfde verhaaltje er zo'n aanslag op je lijf geweest en daar moet je van bij komen en dat heeft heel wat tijd nodig .
Mijn hoofd denkt ja je bent nu al 14 dagen koortsvrij dus moet je toch weer alles kunnen doen ! Maar nee gisteren dus gedoucht met hulp van thuiszorg daarna een half uurtje bijkomen en toen fysio. Na de fysio weer een uurtje rust en toen kwam Jesina even een bakkie thee drinken en ook Dani kwam even mee, wat gezellig en zo lekker weer even wat anderen gezichten zien. Het was echt heel gezellig en dan is het ook zo weer laat. Cees was al weer aan het eten begonnen en hoe gek het ook klinkt ik kon niets , hele slappe benen en zo ontzettend moe . Waarvan ?? van het niks doen ?
Gewoon even wat visite waar ik niks voor hoef te doen , Cees zet thee zet het op tafel en ik ben moe
Ik kan er met mijn pet niet bij maar baal er wel van.
Ja ja ik weet het , het is me al zo vaak gezegd en ik heb het jullie ook al zo vaak geschreven maar nog snap ik het niet. Na het eten moest Cees gaan trainen , ik bleef lekker liggen met nachtjapon aan onder mijn dekbed en wachten tot hij weer thuis was. Cees was net kwartiertje weg en er werd aangebeld en nee ik kan het niet , niet reageren dus naar de deur gestrompeld en open gedaan. Het was Linda die kwam even kijken hoe het was , ze was blij verrast dat ik alweer wat kon lopen. Ze zei ook kijk eens wat een vooruitgang , ja ik snap dat je zelf meer wil maar je gaat al vooruit maar moet je zelf ook zien . Maar ik wil zo graag zitten en zelf weer lopen en gewoon de dingen doen die ik deed. Ben nu aan het zoeken voor een scootmobiel maar dan komen ze bij je thuis en moet je proef rijden maar ja moet ik wel goed kunnen zitten.
Ik moet echt goed aan mezelf denken en werken ook de therapeut zegt het is ook moeilijk kanaalstenoses, uitstulpingen rechts SI gewricht Artrose en Reumatoide Artritus . Hij zei dat hij ging overleggen met zijn collega's en dan plan van aanpak opstellen en aan mij/ons doorgeven. Ik ga er voor ! maar ook dat moet ik rustig aan doen en niet overdrijven. Hoe krom is het je wil maar je mag en je kan niet zoals je wilt.
Ik ben blij dat ik toch nog wel wat voor mijn cluppie heb kunnen doen vorige week het inleg vel van het programmaboekje weer gemaakt. Ook heb ik al het voorbereidende werk gedaan voor een voorwedstrijdje van JO8 vv Hulshorst tegen DSV61. Ik had daar natuurlijk heel graag bij willen zijn maar dat kan dus niet .
De 3 jaren hier voor waren we druk met voorbereiding voor de Wandelmarathon Egmond aan zee maar helaas dit jaar doen we er helemaal niet aan mee. Ik weet dat het niet mag maar het voelt voor mij toch nog steeds als falen. Ik weet dat nu veel mensen zeggen zo mag je niet denken en nee ik weet dat het niet mag maar ik doe het toch . Ik zou jullie wel eens willen horen als je al bijna 5 maanden plat ligt niets kan en mag doen. Het is voor mij goed dat ik weer zo denk want de afgelopen weken dacht ik alleen maar ik heb geen zin meer in dit leven ik was er zo klaar mee ! ik ben zo blij dat ik nu weer een beetje baldadig wordt omdat ik weer vertrouwen in de toekomst heb . Gistermiddag in het gesprek met Jesina kwam het ook naar boven dat ik zo moe was dat ik wel uit wilde stappen en bekende cees ook dat hij toen bang was dat ik er klaar mee was.
Ook heb je in deze tijd wederom je vrienden en familie leren kennen . Mensen waar je iets van verwacht zie of hoor je niets van en de mensen waar je het echt niet van verwacht die zijn er voor je !
Na gisteren weet ik wel dat ik gewoon de visite nog toch even moet laten , ik moet mijn energie gaan gebruiken voor mijn fysio en tot het punt komen dat ik me zelf weer kan douchen en aankleden zonder hulp . Het is echt een stap die je moet zetten hoor je door zoveel verschillende mensen te moeten laten helpen met douchen en afdrogen en alle andere dingen die voor een gezond mens van zelfsprekend zijn.
Ik moet gewoon goed en zuinig op mezelf zijn en voor me zelf zorgen en het de tijd geven , het duurt nu al 5 maanden dus ik zal me er bij neer moeten leggen dat ik niet met 2 weken fysio weer helemaal op de been ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten