Zoals ik in mijn laatste blog al vertelde is het een week met nogal wat emoties , eerst waren dat blijdschap en verdriet samen toen Krijn scoorde tijdens de wedstrijd met zijn linker voet en net die week er voor de tattoo ter ere van zijn pa had laten zetten .
Gelukkig kan ik er goed over praten met me maatje me alles Cees.
Het is toch anders dan dat je gescheiden bent en dan over je ex blijft praten maar ja ik werd weduwe terwijl ik met Krijn sr toch oud had willen worden. Samen hadden of heb ik een pracht zoon die dit jaar ook echt volwassen 21 jaar wordt.
Maandagochtend zag ik op Facebook een post van Alina Zoet en ik dacht daar moet ik meer mee gaan doen . Het toen eigenlijk heel impulsief een berichtje op mijn facebook gezet dat als al mijn FB vrienden nou eens 1 euro zouden storten dan zou Alina zo op haar streef bedrag zijn ik heb nl 482 vrienden op Facebook. Natuurlijk weet ik dat dat niet allemaal vrienden zijn er zijn er zat die alleen al uit nieuwsgierigheid je vriend zijn. Maar dat doorzie je op een bepaald moment wel . Ik stuurde Alina een berichtje dat ik dat had gedaan en daar reageerde ze heel positief op ze vond het fijn dat ik met haar mee dacht. Na even een tijdje gekletst te hebben zeiden we weet je wat we gaan er samen aan werken . Zogezegd zo gedaan volgende dag kwam zij bij mij op de koffie . Samen onze plannen uit gewerkt we gaan een veiling organiseren tbv Groot verzet tegen Kanker.
Terwijl ik met haar zat te praten en vertelde over as vrijdag begon ik natuurlijk weer spontaan te janken . Ja dan voel je je zo lullig iemand die je nog niet echt goed kent en daar ga je ..... maar was helaas niet tegen te houden . Op dat moment was dat klopje op mijn knie een warme deken en dacht ik ja dit gaan we samen fiksen.
De meeste die mij dus kennen weten dan ook dat ik er geen gras over laat groeien , kranten aan geschreven , rtv nunspeet aangeschreven en zoals gewoonlijk reageren die gelijk . Er stond ook dezelfde dag al een stuk op rtv nunspeet. Ook al antwoord van de krant die komen volgende week . Ik heb weer iets waardoor ik me nuttig voel alhoewel het is wel met gemengde gevoelens natuurlijk.
Het is gewoon een goed doel Alina gaat dus de Mont Ventoux beklimmen voor de stichting Groot verzet tegen Kanker.
http://www.grootverzettegenkanker.nl/deelnemers/alinazoet/
Ik kan mijn man Krijn sr er niet meer mee terug halen en ook anderen die we verloren zijn door deze ziekte maar het geeft wel voldoening om aan zo'n goed project mee te werken. Door mijn reuma en fm ben ik helemaal afgekeurd zit eigenlijk altijd maar thuis beetje nutteloos te zijn . Ow nee dat mag ik niet meer zeggen . Mijn vrijwilligers werk bij de voetbal 1 x in de 2 weken geeft me ook veel positieve energie. Nu doet dit project het ook . Ik ga samen met Alina een groot succes hier van maken . Ze had een streef bedrag en daar gaan we zeker weten heel erg overheen. Het ene na het andere idee komt bij me binnen en dat geeft me vleugels oke af en toe flikker ik ook wel hard naar beneden dat ik merk toch weer iets te veel gedaan of te fanatiek geweest . Gisteravond zat ik er ff zo doorheen dat ik een berichtje dat voor een fb groep bedoeld was in mijn eigen tijdlijn zette . Ineens zie ik verschillende mensen reageren en ik denk shit dat had daar niet gemoeten dus maar snel verwijderd. Wel lief trouwens de reacties die ik kreeg. En ja tuurlijk sta je er elk jaar wel bij stil maar nu iets meer omdat je ook merkt dat het momenteel meer bij Krijn doet. Zal ook wel komen dat hij nu zelf ook echt volwassen wordt een lieve vriendin heeft en misschien ook wel toekomstplannen. Als je wat ouder en wat wijzer wordt ga je anders naar dingen kijken.
Vandaag was Alina weer hier we hebben vanmiddag de 100 likes gehaald met de fb pagina Veiling tbv Groot verzet tegen Kanker.
Ook zitten we al op 82 % van het streef bedrag en we hebben al wat toezeggingen . O wat voel ik me waardevol of nuttig laten we dat maar zeggen waardevol klinkt zo arrogant en dat ben ik dus echt niet . Maar heerlijk om zo actief en toch passief bezig te zijn. Kijk Alina moet straks die hele tocht lopen en ik kan dit doen vanaf de bank of sponsors werven onder het genot van een bakje koffie.
Vrijdag hebben we interview bij RTV Nunspeet en ik hoop dat ik me dan goed en sterk kan houden want natuurlijk als ze vragen waarom zet je je zo in voor dit doel ? Nou Krijn Sr komt er niet mee terug maar ook in de familie hebben we een aantal keren te maken gehad met deze ziekte me pa me schoonmoeder gelukkig allemaal weer goed maar het is en blijft een rotziekte. Mensen zeggen wel eens zo rot dat jij die reuma hebt en die fm en dan denk ik ja is ook zo maar ik leef nog en kan nog van de mooie dingen en momenten genieten .
Van Cees , van mijn zoon en dochter en onze kleinzoon en we hebben allebei onze ouders nog wat een rijkdom. En dan nog te spreken van alle andere dierbaren onder ons wil niemand vergeten dus noem geen namen degene die daar onder vallen weten dat zelf wel .
Het is dus een week vol emoties en ik hou ontzettend veel van Cees ben ook dolgelukkig met hem maar vergeten doe je die dag nooit meer . En gelukkig begrijpt mijn liefste maatje dat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten