dinsdag 16 oktober 2018

Ik ben er zo klaar mee die pijn het liefst gooi ik de handdoek in de ring..............

Echt het is dat ik een lieve man heb en kinderen en een kleinzoon maar anders had ik er gewoon mee gestopt . Zoveel pijn ik leef natuurlijk al langer met pijn en beperkingen maar zoals nu het is echt te gek voor woorden . We zijn gisteren naar Ede geweest voor een second opinion en de arts daar zei ook ik vind het niet zo gek dat u zoveel pijn heeft. U heeft 2 hernia's zitten . Hij adviseerde me om een afspraak te maken bij de neuroloog in St Jansdal en dan te horen wat ze daar mee of aan gaan doen.
Allereerst de rit of eigenlijk elke rit op het moment is een hel omdat ik gewoon van en door de pijn niet kan zitten .  Normaal ben ik het type die zegt het gaat wel als men vraagt hoe het gaat maar nu gaat het helemaal niet . Ik ben al meer dan 3 weken niet buiten geweest ja gisteren voor het eerst en nu straks ook weer naar het ziekenhuis . Allereerst de rit er naar toe .
We hadden de Valys geboekt want ja we moesten toch in Ede komen , er kwam een taxi voor de deur rijden dus we dachten nou dat scheelt al . Bijrijderstoel zo plat mogelijk , mijn eigen kussen mee zodat ik toch wat comfortabel kon liggen. Helaas ging dat niet zo als we verwacht hadden want de taxi moest ook naar het Sint Jansdal om daar nog iemand op te halen. Toen we daar kwamen bleek het dat we 2 mensen op moesten halen dus Cees heeft opgevouwen achterin gezeten omdat de stoel voor hem redelijk plat stond.
In Ede aangekomen zag de mevrouw aan de balie gelukkig al dat het niet helemaal goed met me ging dus regelde zij een bed voor me.  Door een storing met de server daar liep de wachttijd aardig uit. Het was een vriendelijke arts en de uitslag staat hierboven al. Toen we klaar waren weer de Valys gebeld met de vraag of het aub een gewone taxi mocht zijn ivm de pijn en het niet kunnen zitten. Na een uurtje wachten kwam er een persoonsvervoer busje . Cees schoot al in de stress maar ik zei lieverd we kunnen er toch niks aan veranderen en we moeten thuis komen. De chauffeuse was een hele vriendelijke dame die ook op allerlei manieren mee dacht. Nou ja eindelijk vonden we een oplossing ze vroeg : lig je lekker ? Nee dat niet maar ik wil naar huis. Het is al vreemd om bijna liggend in een auto te rijden je ziet niet waar je bent of wat er voor je gebeurd. Op een gegeven moment trapte ze op de rem en gooide het stuur om naar rechts anders hadden we op een vrachtwagen met hoogwerker geknald. Die idioot stond ineens op zijn remmen. Ik maakte een flinke schuiver en de pijn werd nog heftiger want het was echt ff paniek Nu zelfs hoger in de rug ook pijn maar dat komt denk ik door de klap.. Ze vroeg of ze naar de kant ,moest gaan ik zei nee hoor ga maar naar huis zo snel mogelijk. De vrouw bleef zich verontschuldigen maar zij kon er ook niks aan doen. 
Thuis gekomen gelijk mijn bed in of op en liggen janken van de schrik en van de pijn. 
Wederom weer een slechte nacht gehad. Nu moet ik straks dus naar Sint Jansdal , ik heb al met polikliniek gebeld zodat ze een bed voor me neer zetten . Ik zie al op tegen het stukje van de ingang naar de poli maar ja ik bijt door. Het ergste is dat ik het liefst zou willen dat ze me opnemen voor 1 nachtje want morgen moet ik er weer zijn voor voor mijn 7 wekelijkse Remicade infuus. Dus vanmiddag weer terug van uit Harderwijk naar Nunspeet en dan morgenochtend weer zo'n helse rit om wederom daar te komen. Ik hoop ook maar dat ze heel snel kunnen of gaan beginnen met de pijnbestrijding want echt ik word hier niet vrolijker van .
Nou morgen laat ik jullie wel weer weten hoe het gegaan is . En echt mensen ik ben normaal heel positief ingesteld maar momenteel is dat even op......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten