dinsdag 25 augustus 2015

Waarom zit alles tegen of is het gewoon dat ik er niet meer goed tegen kan door mijn pijn ?

Ik meldde jullie al dat we aan het verhuizen zijn  en pfff wat is dat heftig , ik ben zo gestrest heb zoveel pijn en ben ook zo ontzettend moe.
Waarschijnlijk is dat weer een combinatie fybro - overgang-reuma
Het is en blijft een waardeloze combinatie
Aanstaande vrijdag mag ik gelukkig weer aan de remicade en dan hoop ik dat het weer een beetje beter gaat . Ik kan de hele dag wel janken , ik doe teveel dat weet ik maar ik kan die jongens toch niet alles alleen laten doen . Ik ben ontzettend trots op mijn mannen partner Cees en zoon Krijn en ook op schoondochter en dan natuurlijk ook de vrienden die ons helpen . Gisteren kwam een vriendin met haar zoon me lekker helpen om het oude huis schoon op te leveren . Ik deed heel weinig oke wat dingen verfvrij maken maar hun liepen te sjouwen en te poetsen en dan voel ik me zo rot dat ik dat laat doen . Ik kan dan wel janken maar hun zeggen ook wijffie maak je niet druk we doen het met liefde voor je . Net zoals van de week met het verhuizen het is toch echt zo top dat vrienden je helpen en het ook zo oppakken en doen . Tegen mij zeggen doe jij maar niks omdat ze weten dat ik al teveel doe. Gisteren hadden we dus de woning zogoed als leeg gehaald alles stond hier in het nieuwe huis in de keuken . Dan wil je toch dat als je mannen uit hun werk komen dat het opgeruimd is dus ruim je het op ...................FOUT en ja ik kan het nu wel merken dat het toch weer iets TE veel was.
Ook de pech achtervolgt me gister verstopping vanmorgen dacht ik lekker een was te draaien en ineens had ik een fontein in me tuin uit de stoep achterbuiten kwam het water met zeepsop omhoog. Ook gisteren rook ik in de keuken al een minder prettig geurtje (rioollucht). Dus vandaag maar weer de woningbouw gebeld en hopelijk komen ze morgen de oplossing brengen .
Vanavond moest zoonlief een beker wedstrijd spelen en ik twijfelde of ik wel of niet zou gaan ik wil graag , ik ben graag bij de wedstrijden maar door mijn pijn en de regen zo wijs geweest om maar niet te gaan . Dan krijg ik een berichtje van mijn vriendin met tekst : lekker bezig die zoon van je !
Ik denk ow shit hij is aan het scoren ! en kijk op twitter en zie dat hij er weer 2 achter elkaar gescoord heeft. Dan voel ik me zo schuldig dat ik toch naar mijn lijf geluisterd hebt en niet naar de voetbal gegaan ben. Ik weet dat dat niet hoeft maar het is iets dat gewoon in me zit ik moet het proberen omdat schuldgevoel en die onzekerheid kwijt te raken . Maar lukt me nog steeds niet helemaal .
Nu hang ik lekker op de bank de kaarsjes branden helaas de houtkachel kan nog niet aan maar geniet wel intens van ons nieuwe huissie . Maar als het hem nu weer lukt zal hij binnenkort in de competitie ook wel weer een goaltje mee pikken en kan ik dat hopelijk wel zien

Geen opmerkingen:

Een reactie posten