Ik denk dat ik toch wel iets TE ver ben gegaan kan niet eens meer bukken of achterom kijken .
Maar een extra morfine pleister geplakt want ik heb echt zoveel pijn ik wilde zo graag de foto's en andere decoratie ophangen maar zoon had andere plannen en ik durf het eigenlijk niet .
Maar ik wil het gewoon lekker ons thuissie maken .
Ik ben echt aan mijn remicade toe vandaag belde het ziekenhuis of ik vandaag kon komen want er had iemand afgebeld en ik zeg altijd mocht het gebeuren en het is ongeveer mijn tijd bel me maar ik ben toch heel vaak thuis. Maar ja ze kwamen de trap bekleden en dan moet er iemand thuis zijn natuurlijk. Ook kwamen ze van de woningbouw om te kijken naar de rioolbreuk en werd me doodleuk verteld mevrouw , u kan de wasmachine aansluiting in de schuur niet gebruiken want er zit boven een aansluiting .. ja mijnheer dat kan wel maar ik heb deze woning juist omdat het traplopen niet zo goed meer gaat dus dat is niet echt slim. Nou dan moet u hem in de keuken zetten ipv de vaatwasser. Doordat je zoveel pijn hebt wordt je ook emotioneler dus tranen brandden alweer in mijn ogen . Volgens mij had hij dat wel door want hij probeerde zich gelijk te verontschuldigen .
Nou ik heb dus best wel rustig aan gedaan en ben ook lekker aan het kokkerellen geweest . Soep gemaakt draadjes vlees staat nu te pruttelen en zo beetje bij beetje komen we er wel .
Ik merk dat ik me onbewust toch wel schuldig blijf voelen droom ook steeds over dat soort dingen dat men het me verwijt dat ik zo weinig doe en nee dat ligt niet aan mijn mannen hoor want die zeggen vaak genoeg dat ik rustig aan moet doen .
Vrijdag moest ik dus naar het ziekenhuis voor de Remicade eerst moest ik langs de poli reumatologie want mijn bloed is niet in orde te weinig witte bloedcellen en mijn HB te laag. Nou ik mocht gelukkig wel de remicade dus weer een paar uurtjes plat in het Sint Jansdal op de terug weg nog even wat verlichting halen voor in ons nieuwe huis. Gelukkig merk ik wel weer het verschil wat pijn betreft maar ik heb momenteel zoveel last en ook gewoon omdat ik te veel gedaan heb en ook over mijn grens ben . Zaterdag moest Cees weer met zijn jeugd aan de competitie beginnen en in de middag speelde het 1e een beker wedstrijd. Natuurlijk gingen we gezellig kijken en weet je wat ik het ergste vind nu ???? Dat men ziet dat ik pijn heb dat ik over mijn grenzen ben gegaan een aantal mensen spraken me ook echt aan van je loopt op je tandvlees he ? ja het huilen stond me nader dan het lachen . Nu ben ik zelf weer zo boos en onzeker en denk waarom ben ik zo emotioneel het is een prachtig huisje en ik of we voelen ons er al helemaal thuis. Zou het dan toch zijn dat het aangepast wonen me onbewust toch dwars zit? ik weet het niet en wil het ook eigenlijk niet weten .
Ik krijg meer klachten voor heen waren het vooral mijn knieeen maar nu wordt ik 's morgens wakker en kan niet eens mijn handen buigen en als het wel lukt doet het verrekte pijn. Zondag zijn we naar Amsterdam gegaan onze kleinzoon was donderdag jarig maar dat werd zondag gevierd. Enige tijd geleden had hij van ons een Cars bed gehad maar je wil ook niet met lege handen binnen komen . Ik had mijn vriendin gevraagd of zij nog tijd had om een taart van Cars te maken aangezien hij er helemaal gek van is . Nou we gingen hem ophalen en hij was prachtig echt een topper. In amsterdam aangekomen even de taart bij hun af gegeven want wij gingen nog even naar Cees zijn ouders en met die warmte en dan in de auto zou er weinig taart overblijven denk ik . Bij mijn schoonouders was het ook weer even gezellig en daarna dus naar het feest . We hadden onze kleinzoon al weer een tijdje niet gezien en ja in het begin is hij dan even schuw maar dat is ook zo weer over je ziet toch dat hij je stem of je doen en laten wel herkent . Al snel was Cees weer heerlijk met hem aan het spelen en dan geniet ik zo , nee ik kan helaas niet op de grond gaan zitten spelen want dan kom ik gewoon niet meer op. De taart vond hij prachtig en hij was ook heerlijk . Tegen een uur of 5 gingen we op huis aan en merkte ik toch wel dat het erg aan het opspelen is ik had me toch een pijn onder het rijden (shit) ben bang dat het toch me heup weer is . Zelfs onderweg even gestopt om even te gaan staan even de druk er af te halen . Vandaag is het probleem met riool gelukkig opgelost en net belde de monteur van Smegg dat hij morgen de glasplaat er in komt zetten . Ben zo bang dat ik dalijk gewoon weer tegen de grond ga want het is me al vaker overkomen doorgaan tot je er bij neer valt .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten