Nou ik moest donderdag dus naar de neuroloog maar de dagen ervoor werd de pijn zo intens en zelf de morfine deed niet genoeg. Ik heb zoals met assistente afgesproken de huisarts gebeld en ze zei dat hij langs zou komen . Ik had de hulp donderdag morgen en die zei ook Corrinne zo gaat het niet langer . Ik kan niet eens normaal zitten dan is de pijn echt niet te dragen.
Nou huisarts kwam en ja de waterlanders bij mij ook ik vind het zo erg dat ik moet bellen maar hoe kom ik bij neuroloog zo ? Hij zei we gaan een ambulance bestellen en je hoort dalijk meer.
Toen belde de assistente me en zei Corrinne ik heb een ambulance besteld en ze brengen je naar de SEH waar je door een neuroloog wordt gezien. Ow wat erg zo afgevoerd worden in ambulance en ondanks dat ik niet hoefde te zitten was de rit een nachtmerrie over heuvels of het spoor
Nou ja de meesten weten wel hoe het gaat bij SEH, alle vragen die je krijgt er werd een infuusnaaldje geprikt om morfine door te geven . Helaas deed dat ook niet veel en ze voerde het langzaam op,
Eerst SEH arts die je onderzoekt daarna althans ik denk 1,5 uur later kwam de neuroloog , ze waren bang voor caudasyndroom maar gelukkig dat was het niet dus er was ook geen reden om gelijk te opereren. Mevrouw we kunnen momenteel niet veel voor u doen , we gaan de dosering van pijnstillers verhogen en rust in de hoop dat de vernauwing minder wordt / weg gaat.
Ze wilden eerst ook nog een foto van mijn heup maken om te kijken of dat het niet was net zoals enige jaren geleden toen ik Necrose had aan mijn heup. Uitslag was goed althans er was wel beschadiging aan mijn heup te zien door die Necrose maar was niet heel erg veranderd.
Dus er werd weer een ambulance gebeld om me thuis te brengen
Thuis gekomen heeft Cees de kamer opnieuw ingericht zodat ik met mijn bed in de huiskamer kan liggen wat gezellig dan de bijkeuken, Ook heb ik dan ook afleiding van de tv en kan wat naar buiten kijken. Ik jank heel wat af de laatste dagen door de pijn en de onmacht. Maar gelukkig is mijn man mijn steun en toeverlaat. En het is zo mooi en lief hoe mensen mee leven en dan heb ik het vooral over mensen waar je het niet van verwacht die eigenlijk wat verder van me af staan.
Ook mensen die je bellen om te vragen hoe het gaat dus echt werkelijk bezorgd zijn om je .
Geeft een fijn gevoel en ach ja de rest moet je dan maar gewoon vergeten ……
Ik ben nu 2 dagen verder ze zeggen dat de morfine nog moet gaan werken maar het is echt een hel , als Cees weg is laat ik mijn tranen gaan je voelt je zo machteloos en wil geen last zijn. Gisteren sprak ik mijn schoonzus en ze zei meis jank wanneer je wilt zenuwpijn is een erge pijn en ik snap dat je dan emotioneel word en boos maar laat het gaan houd je niet in..
ik krijg berichtjes en hulp van mensen waar je het dus niet van verwachtte dat zijn de mooie fijne momenten en die koester ik en de rest ach ja wat moet ik zeggen ……
Cees is nu lekker de kleintjes aan het trainen en vanmiddag gaat hij lekker met zijn vriend mee om te kijken bij ons cluppie het 1e moet spelen in en tegen Zalk. Dus heeft hij ook leuke dingen te doen dan alleen voor mij te zorgen. Ik luister wel naar RTV Nunspeet om te horen hoe het ons cluppie vergaat
En ach ja verder wachten we maar weer af ………..
Ik wens jullie allen een fijn weekend
Geen opmerkingen:
Een reactie posten