Ja klopt ik voel me vaak een zeur als ik weer eens iets heb! Sommige mensen zeggen het : Heb jij dat weer maar vele denken : ja hoor natuurlijk ze zal wel aandacht nodig hebben.
Nou die mensen wil ik even vertellen dat ik aandacht genoeg krijg van degene die van me houden en weten dat ik het ook liever heel anders zou zien.
Ik loop al een paar jaar te sukkelen en geef ook aan bij reumatoloog dat ik zoveel pijn heb aan vooral mijn rechter knie .Eerst zal het wel reuma zijn aar duurt wel erg lang en ga moeilijk lopen . Toen moest ik aan de steunzolen want mijn houding was niet goed. Ach ja je probeert van alles.
In maart werd het steeds erger dus reumatoloog liet een mri van mijn knie maken en daarop zag ze wel slijtage achter de knieschijf. Dus door naar orthopeed.
We gingen eerst nog op vakantie was wachttijd dus geen probleem. Tijdens de vakantie wil ik van tafel op staan en verdraai ik mijn knie. Jeetje wat een pech en pijn .
Na de vakantie stond de afspraak bij de orthopeed ,die vertelde me dat het kraakbeen zo goed als weg was daar en daar was waarschijnlijk wel iets aan te doen . Het medicijn Ostenill moest ik bestellen en dan in 3 weken tijd 3 injecties. Dit medicijn werd niet vergoed maar ja als het helpt heb je er alles voor over . Dus besteld € 100,00 en 1x per week naar Harderwijk voor de injectie. De injecties waren niet echt prettig maar wat moet dat moet . De orthopeed zei dat ik een paar weken geduld moest hebben.
3 weken geleden weer afspraak bij hem en ik gaf hem aan dat pijn niet minder maar eigenlijk nog erger wordt ook pijn in onderrug maar komt waarschijnlijk door andere houding. Hij zei mevrouw ik kan eigenlijk niets voor je doen. Ik begon te huilen en zei : denkt u dat ik voor me lol alleen in de bij keuken lig ? Ik heb zo'n pijn ik voel dat het niet goed is. Ja maar ik denk als ik u een nieuwe knie geef , u de pijn niet kwijt bent. Dokter ik wil geen nieuwe knie ik wil dat de pijn minder is en dat ik gewoon kan functioneren. Ik heb het acceptatie revalidatie traject door lopen weet dat ik RA en Fibro heb en dat ik daar mee moet leven . Maar met deze pijn wil ik niet leven ben door de pijn gewoon af en toe levensmoe. Ik vertelde hem ook van mijn slechte ervaring in 2000 toen men ook zei dat ik niets mankeerde maar na zelf doorzoeken op internet bij arts in brabant terecht kwam en daar zsm geopereerd moest worden anders kans op dwarsleasy.
Dus de orthopeed zegt stel ik u gerust als we een MRI van uw onderrug maken ik zeg het maakt niet uit wat u doet ik wil van die pijn af.
Zoals de meeste ondertussen al weten slaap ik momenteel beneden in de bijkeuken aangezien ik 's avonds echt de trap niet meer op kom. Wat dus ook weer niet zo goed voor het koppie is want je zelfbeeld gaat weer flink omlaag. 54 jaar ik lig hier in een bed in de bijkeuken met mijn voeten in de keuken . Mijn man ligt lekker boven in ons bed. Ik wil ook gewoon graag naast mijn man liggen . Normaal ging ik als hij voetbal keek wel eens lekker naar boven om tv te kijken of gewoon om vroeg te gaan slapen . Nu lig ik daar doe oordoppen in en maskertje voor anders is het te licht . Door de pijn ben ik zo moe...….. dus wil graag bijtijds naar bed heb nu af en toe dat Cees naar boven gaat omdat hij mij mijn slaap / rust gunt . Is toch geen doen , daardoor ga ik me weer schuldig voelen.
Nou gisteren dus de uitslag van de MRI en ja hoor er zitten een paar vernauwingen in de onderrug en hij heeft me doorgestuurd naar de neuroloog. Met een brief erbij met een aantal medische termen waar ik jullie en mezelf niet mee lastig ga vallen maar zo wie zo op 3 plekken zitten zenuwen knel.
Eigenlijk is het van de zotte dat je blij moet zijn dat er iets gevonden is, want anders is het weer zal wel tussen haar oren zitten of men gooit het op RA of Fibro , maar IK wist zeker dat dit iets anders was.
Nu ga ik nadenken ja ik had af en toe ongewild urineverlies , hele hete uitstraling over rugwervel naar nek en nog wat andere dingen waarvan ik dacht ach gaat wel over...……
Maar weet nu zeker dat ik mijn eigen lichaam wel ken en goed onderscheid tussen RA en Fibro pijn kan maken . Voorlopig geen autorijden dus mijn wereldje wordt wel erg klein maar heb gelukkig lieve en zorgzame mensen om me heen. Ook zal de rollator toch wel weer mijn vriendje worden . Want dat vallen van laatst kan ook gewoon uitval zijn geweest .
Ik belde mijn bestie gisteravond en ze zei : goed van jou dat je door bleef zeuren...…...anders had je er weer mee door gelopen en wie weet hoelang je dat nu al doet. Vertrouw op je zelf wijffie je hebt het altijd goed gehad en laat de rest lekker lullen jij hebt hier ook niet om gevraagd,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten