zo vanmorgen weer de 1e therapie van dit jaar. Ik ben blij dat het zo goed klikt met therapeut. Dat is toch wel een voorwaarde op goede wisselwerking.
Natuurlijk vroeg ze me hoe het met me ging en ik zei ja wel redelijk goed. Ik kies nu vaker voor mezelf of durf iets makkelijker NEE te zeggen .
Maar zoals altijd weet zij toch weer de gevoelige snaar te raken en al snel toch weer in tranen. Ze vind dat ik wat trotser op me zelf moet zijn en me zelf ook wel eens een complimentje mag geven of gewoon een compliment van een ander mag aan nemen . Mijn gevoel voor eigenwaarde is nog zo laag terwijl ik volgens haar gewoon alles heb wat een perfecte vrouw moet hebben . Als ze het dan zo opnoemt dan denk ik ja ik zeg het voor andere ook en doe het voor andere ook. Waarom vind ik het bij mezelf dan niet goed genoeg. Gewoon nog steeds schuldgevoel en schaamte. Als een ander dingen doet heb ik er respect voor terwijl als ik die dingen doe ik het toch nooit genoeg vind en alleen maar denk aan de dingen die ik niet kan . Ze zegt wees blij met de dingen die je wel kan en wees er trots op dat je ze doet. Nu denk je van ik kan dat niet ik kan dit niet maar geef jezelf een compliment en zeg Zo dat heb ik goed gedaan !. Tegen een ander zeg ik je moet luisteren naar je lichaam ! waarom doe ik dat zelf niet dan ? omdat die eikel in de relatie hiervoor me zoveel schade heeft aangedaan meer dan ik eigenlijk wist of wilde weten . Ik heb nu zo een schat van een vriend waarmee ik kan lachen kan huilen kan knuffelen en ook zoveel begrip van krijg. Als hij me nu wil helpen moet ik dat ook gewoon aannemen en niet denken hij vind me niks nee hij houd van me en daarom wil hij me dingen ontnemen zodat ik niet teveel doe. Ow ja tijdens therapie ook nog oefeningen gedaan goh wat is het moeilijk om je te ontspannen . Mijn lijf staat al een paar jaar onder spanning door de pijn van reuma en artrose . Ik kreeg nu een paar oefeningen waarvan een ander zou denken pfffffff dat stelt niks voor nou echt wel dus en met ontspannen bedoel ik dus alles helemaal los laten . Tuurlijk heb ik genoeg ontspanning maar dat is heel anders als je lichaam voelen en er mee om leren gaan. Ik ga nu die oefeningen dagelijks doen en hoop dat ik me kan ontspannen . Ze zegt jij hebt zovaak je kiezen op elkaar en als je dan na gaat denken denk ik ja kiezen op elkaar en gewoon doorgaan daardoor ga ik te vaak over mijn grenzen en kan ik dat ook niet voelen omdat ik altijd doorbijt. Maar zoals ik laatst al zei ik ga het anders doen ! Ik merk ook dat mensen waarvan ik dacht dat het vrienden waren het helemaal niet zijn en zich heel anders voordoen . En de mensen waar je het niet van verwachtte er juist voor je zijn. De therapeute zei : lieve Corrinne kijk eens wat je al bereikt hebt je geeft toe dat je masker niet meer past je mag je emoties tonen en zegt nu al af en toe NEE oke dat moet wat vaker maar het begin is er . En ik ga doorzetten niet alleen voor mezelf maar ook voor hen die me dierbaar zijn.
Zij zei ook dat ik met die cocktail wedstrijd gewoon moet gaan waar ik voor wil gaan de winst ! want het is voor mij niet gewoon een cocktailwedstrijd het is voor mij een bewijs dat ik wel degelijk wat kan en als ik win zullen er zeker tranen vloeien doen ze nu ook al weer maar dan ben ik wel weer een stap verder. Ik weet dat ik veel kan maar moet helaas nog steeds bevestiging daarvoor krijgen van anderen heus ooit komt er een tijd dat ik het zelf inzie en dan zal ik om deze tekst lachen ik hoop dat het snel zo ver is . Het was weer een lange blog maar het lucht me wel op
Geen opmerkingen:
Een reactie posten