Nou zondags schreef ik mijn laatste post en 's avonds iets verhoging maar ja je denkt dat gaat wel over . Nou ik werd rond 04.00 uur klappertandend wakker Cees schrok er natuurlijk ook wakker van . Nou maar even temperatuur meten 40.1 . Cees zegt ik bel huisartsen post zo gezegd zo gedaan. Nou de arts kwam en gaf het advies paracetamol en zodra mijn huisarts open was daar contact mee op te nemen. Wij hadden deze huisarts al eens eerder gehad bij de huisartsenpost in Harderwijk en ook toen gaf hij me een zetpil en dacht dat mijn pijn waar ik voor kwam wel over ging.
Ik heb het al eens vaker gezegd volgens mij zien ze bij mensen met een onzichtbare ziekte al van Ow zal wel niet veel zijn zeker bij Reuma en Fybro. De arts wilde wel een beetje urine en dat was oke. Hij zei als u dan straks ook bij u huisarts nog wat urine afgeeft kunnen ze dat ook even checken.
Ik belde om 8uur naar mijn huisarts en die zei gelijk dat kan zo niet ik had trouwens nog steeds 40.1 dus . Hij kent me en zei ik ga een ambulance bellen en dan ga je naar SEH.
Nou daar gingen we dus weer in ambulance richting harderwijk daar denk ik tot een uur of 2 gezeten . Bloedonderzoek , longfoto alles was oke ik mocht weer naar huis . Dus weer netjes naar huis . Ik was kapot, pijn en ontzettend moe . Dus 's avonds op tijd naar bed en ja hoor 02.15 uur weer klappertanden en temperatuur 40.3 dus maar weer SEH gebeld. En daar gingen we dus weer ….
Weer het hele traject bloed prikken en toen zagen ze een vlek op de longfoto en werd ik opgenomen er ging een infuus in met antibiotica. Het was ondertussen al 07.15 uur
Cees werd door Krijn opgehaald ik zei ga jij lekker naar huis een paar uur slapen want het was voor hem ook een lange nacht.
Ik kwam op afdeling cardiologie te liggen daar was het enige bed nog vrij. Echt heel vriendelijke verpleging hoor . Ik was natuurlijk ontzettend emotioneel en heb weer heel wat tranen gelaten.
In de loop van de dag werd ik verplaatst naar afdeling Interne geneeskunde. Mijn onzekerheid en negatieve zelfbeeld kwam ook weer om de hoek kijken ja als je pijn hebt dan komt dat altijd snel boven. De verpleging is echt heel lief en zorgzaam en zeiden dat ik gewoon moet bellen als ik ze nodig heb. En me niet bezwaard moet voelen omdat ik hun lastig val. Weet je je krijgt zo'n gevoel van : denken die artsen dat ik het leuk vind om hier te zijn ? Ik verzin het niet en gelukkig kan je koorts niet veinzen.
Ik kreeg echt pijn op mijn borst het inademen doet erg zeer gelukkig zakte de koorts door de anti biotica. Maar ik ging eens nadenken hoe kan het nou dat ik gistermiddag naar huis werd gestuurd omdat foto en bloed goed was en nog geen 12 uur later er gezegd word dat men een vlek bij mijn longen zag. De arts kwam en ik vroeg hem hoe dat kon 1 foto , 2 diagnoses.
Als antwoord gaf hij ja ligt misschien aan hoe u binnen kwam , ik zei mijnheer ik ben hier nu de afgelopen keren alleen met hoge koorts binnen gekomen. Ik heb het idee dat de arts dat niet zo leuk vond .Naderhand zei hij ja misschien omdat u er binnen korte tijd weer was is er misschien beter naar de foto gekeken.
Nou de volgende dag kwam de arts natuurlijk weer even langs en hij vroeg hoe het ging. Ik zei slecht ik heb het benauwd pijn met ademhalen en zo ontzettend moe. Even naar toilet lopen en ik was kapot . De arts zei ja ik zie het u ziet er minder goed uit dan gisteren. Ook was er een kalium tekort dus weer een ander medicijn erbij. Het werd alleen maar erger de pijn bij inademen het vermoeid zijn gewoon na een gesprek. Ik ben helemaal mezelf niet ben echt op en ook zo moe. Donderdag is er dus weer een longfoto gemaakt en een ct scan met contrast omdat ze dachten dat het misschien een longembolie was . Gelukkig is het maar een gewone heftige longontsteking. Vrijdag kreeg ik nog een staalinfuus omdat mijn HB erg laag was. Ook was ik op een kamer apart neer gezet want ik blijk een soort infectie bij me te hebben. Lekker hoor in je eentje in zo'n kamer dan ga je vanzelf malen .
Ademhalen doet zeer hoesten doe ik nog niet eens, het is zo vermoeiend echt niet normaal.
Er wilde mensen op bezoek komen maar ik heb het af gezegd hoe moeilijk ik dat ook vind. Ik vond het een beetje ondankbaar dan willen er mensen op bezoek komen en dan zeg je dat af .
Echt als ik gewoon rustig in mijn bed lig dan gaat het goed maar zodra ik een gesprek moet voeren dan kom ik adem te kort heb ik het zo benauwd , pijn op mijn borst en met liggen doet mijn rug zeer de plek van mijn longen vooral.
Zaterdag wilde Cees het trainen met de kleintjes afzeggen omdat hij op bezoek wilde komen ik zei nee ga maar lekker vinden die kids leuk en is voor jou ook afleiding. Het is voor hem ook een gerace elke dag naar dat ziekenhuis heen en weer .
Nu mag ik misschien morgen naar huis maar ik ben zo onzeker en dat is toch niet gek? 2 weken geleden lag ik ook 4 dagen in het ziekenhuis en kreeg ik anti biotica mee naar huis. Ik was blij dat ik lekker naar huis kon en mocht. Alleen jammer dat ik 3 dagen na mijn laatste antibiotica tablet ik weer opnieuw begon . Nu is er in ieder geval thuis zorg geregeld voor als ik naar huis mag want artsen en verpleegsters zeggen ook : Mevrouw u bent behoorlijk ziek geweest en dat heeft echt wel tijd nodig om te herstellen.
Ik wil zo graag naar huis en dan woensdag lekker met ons hele gezin Sinterklaas vieren ook al zal ik daarna bekaf zijn ik wil en ik zal dat !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten