Vorige week schreef ik mijn blog , en net daarna kreeg ik een telefoontje via FB en het was Sharon van Boer Geert van de Dappermarkt. Het was zo lief zij vertelde me dat ze iets had geregeld zodat wij met de kerst toch konden genieten van de heerlijke producten van hun.
Ze begon het gesprek met : Mop ik vind het zo waardeloos wat je allemaal mee maakt en wij hopen natuurlijk dat je binnenkort weer lekker naar de markt kan komen . Maar dat kan momenteel niet dus ik ben gaan vragen en informeren of iemand ons kan helpen om de spullen bij je te krijgen. Ik werd natuurlijk ook emotioneel want het is zo lief dat iemand zoveel moeite neemt om iets voor je te regelen. Via hun eierhandel komt het pakket bij een zwager van de eierleverancier in Nunspeet terecht . Cees moest het alleen vrijdag ophalen bij een adres in nunspeet. Ze zei ook bel me zo maar terug met wat je nodig hebt dan gaan we het regelen. Ook zei ze als het niet op deze manier was gelukt was ik zelf in de auto gesprongen om het bij je te bezorgen.
Wat geeft dat een fijn en warm gevoel dat iemand die eigenlijk zover van je af staat zoiets regelt voor je? Echt een heel fijn gevoel ……………..
Eindelijk was het vrijdag en had ik telefonisch consult met de pijnarts. Hij belde mij en vroeg natuurlijk hoe het ging waarop ik antwoordde KUT. Ik heb nog heel veel pijn en ik vertelde wat de artsen mij gezegd hadden over de epidurale injectie. Natuurlijk kon dat niet en zou ik de 1e zijn , toen ik zei dat zelf de internist van het Sint Jansdal het had gezegd kwam hij een beetje erop terug.
Hij zei : mevrouw weet u wat het probleem is er zit een infectie in uw lichaam maar men weet niet waar . Eerst moeten we die infectie eruit krijgen want nu weten we niet of de pijn vanuit u onderrug komt of door de infectie. Hij stelde Fentanyl pleisters voor. En dus af te wachten tot de infectie mijn lichaam uit is. Ik zei hem dat ik nog een week Hydrocortison moest slikken en daarna weer af te wachten.. 24 Januari heb ik weer een bel afspraak met hem.
Ook had ik op die vrijdag toch wat problemen met plassen en ook pijn in onderbuik. Cees moest 's middags nog urine bij de huisarts brengen rond 13.30 uur bracht hij dat en ja ik kon eind van de middag terug bellen voor de uitslag. Na 16.00 uur belde ik en zei de assistente ja de urine test hier geeft geen urineweginfectie aan maar de huisarts wil dat ik nog even contact opneem met ziekenhuis ivm kweek. Natuurlijk was ik blij met de ene uitslag maar maakte ik me toch weer druk om dat vage van contact opnemen met ziekenhuis.
Ach de dagen daarna was het gewoon rustig nog steeds niet echt koortsvrij want 's avonds toch nog steeds rond de 37.8 is nog iets verhoging en dat mag dus helemaal niet . Kerstboodschappen besteld en die werden in de loop van de maandagmiddag bezorgd door Emte Nunspeet. We dachten nou we gaan rustige kerst tegemoet . Op kerstavond we zaten gezellig aan de koffie ging de telefoon om ong. 20.00 uur en het was anoniem dus ik dacht nog ow ja weer een contract advies ofzo. Nam natuurlijk netjes op en het was ……. u raadt het al mijn huisarts. Corrinne ik heb de uitslag van de kweek van het ziekenhuis en er zit toch een blaasontsteking . Ik schrijf je een antibiotica kuur voor als Cees die even wil gaan halen in Harderwijk dan kan je er gelijk mee beginnen. Ik zeg sorry Frank Cees heeft geen rijbewijs en kan die nu niet gaan halen is het wel nodig dat ik hem krijg ik heb er tenslotte afgelopen 3 weken al 3 gehad. Ja zegt hij het is wel nodig omdat jij gewoon geen weerstand hebt. Dus maar afgesproken dat Cees 1e kerstdag om 11.00 uur het recept op kon halen bij Dr. Dekker thuis. Weet je je baalt dat je weer een ontsteking hebt maar aan de andere kant geeft het me wel opluchting want ik voel iets in mijn lijf dat er niet hoort. Ik heb pijn in mijn onderbuik en ook onderrug ja dat kan zijn van de wervel maar ook van blaasproblemen of erger nog mijn nieren.
1e kerstdag ging Cees dus om 11 uur het recept halen om kwart over 11 kwamen Krijn en Shannon om gezellig te ontbijten. We hebben heel gezellig en lekker gegeten en ja het is niet zoals het normaal gaat met de Kerst. Maar ja dat komt wel weer goed volgend jaar hoop ik weer gewoon Kerst te vieren zoals je het hoort te vieren. Na de brunch gingen Krijn en Shannon weer naar huis , Shannon moest werken en toen zij weg ging zijn Krijn en Cees naar Harderwijk gereden om de medicijnen op te halen. 's avonds hebben we gezellig met Krijn erbij gegourmet.
2e kerstdag we dachten dit word een luie dag en gewoon lekker samen. Ik kijk op de mijn telefoon in de familie app en zie een foto van mijn zwager in de auto met mijn schoonmoeder met de tekst : De duivekater express onderweg naar Nunspeet …...verrassing!
Ik zeg tegen Cees Alfons en bea zijn samen met ma onderweg om hier op de koffie te komen . Cees gelijk in de sprint om zijn joggingbroek ter verwisselen voor een gewone nette jeans. Ik was zo blij verrast en dacht ow wat lief weer mensen die moeite doen om ons blij te verrassen. Ik vind dat nog steeds vreemd dat mensen zoveel moeite doen voor mij ……. natuurlijk gelijk weer lekker emotioneel. Gelukkig hadden we taart in huis en van een bakker die moeders zo lekker vind dus daar konden we ze mee plezieren. Met een uurtje kwamen ze eraan . Bea had cake mee genomen want ze zegt we komen onverwachts en ik dacht wil ook niet dat je je schuldig voelt omdat je niets voor bij de koffie zou hebben . Wat heb ik genoten van dat uurtje dat ze er waren en ma was ook zo happy dat ze weer even bij ons thuis was. Prachtige foto gemaakt van ons met ma en van cees ma en alfons.
Cees en ik hebben de restjes van de dag ervoor op gemaakt. Al met al hebben we een heerlijke kerst gehad.
En als ik de week nu terug kijk denk ik wat top dat zoveel mensen toch zo lief zijn en ons op allerlei manieren verrassen .
Wat ik nu wel moeilijk vind en waar ik van baal is dat mijn vriendin haar vader is overleden maar ik kan er niet voor haar zijn . Gisteren aan de telefoon heb ik haar dat gezegd en natuurlijk zegt zij Muts maak je daar niet druk over dat weet ik toch en als ik wat heb ben je er toch voor me ?! is ook zo maar ik blijf het gewoon moeilijk vinden ik wil zoveel voor anderen doen maar ik kan het niet althans mijn lijf niet mijn hoofd wel.
Net is de thuiszorg geweest want ik heb nog steeds hulp nodig met het douchen en het is en blijft zo vermoeiend ongelooflijk maar ook vrouw van de thuiszorg zegt : je lijf heeft zo een klap gehad en je lichaam is gewoon op je koppie wil wel maar je lijf kan het niet aan. Ook dat ik zo moe was van de kerstdagen ik heb haast niets gedaan . Ze zegt nee maar alle prikkels zijn gewoon te veel voor je , je hebt niet voor niets nog hulp nodig .
Echt ik ben zo dankbaar naar mijn lieve man die zoveel geduld met me heeft en ook goed voor me zorgt en ook dankbaar naar de mensen die van me houden en aan me denken op welke manier dan ook ik heb jullie nodig .
De belletjes de mailtjes de appjes en alle andere lieve dingen het doet me echt goed en ik ga er voor knokken dat 2019 een veel beter jaar wordt en dat ik de dingen die ik nu hebt moeten missen gewoon weer kan doen met de mensen die van me houden om me geven op wat voor een manier dan ook !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten