Ik heb jullie al vaker verteld dat ik zo veel zou willen zoveel wil doen ! Helaas door mijn chronisch ziekzijn kan dat niet zo als ik zelf wil. Ik zou dolgraag werken en lekker bezig willen zijn. Maar helaas dat wordt me belemmerd door al mijn pijn.
Af en toe doe ik wat bij de voetbalvereniging niet zoveel als ik zou willen . Ik heb altijd in horeca gewerkt en met veel plezier heerlijk dat contact met de mensen . Ik zou dolgraag kantine diensten willen draaien bij de vereniging maar het gaat gewoon niet , want vrijwilligers werk is absoluut geen vrijblijvend werk dus als je afspreekt dat je een dienst draait kan je niet op de ochtend zelf bellen van : ik kan niet komen heb teveel pijn sorry .
Dat is iets wat niet kan er zijn zat mensen die dan op je rekenen. Ik heb me wel aangemeld voor ontvangstkamer dienst . Je bent dan een ochtend aanwezig in de ontvangst kamer en voorziet scheidsrechters en trainers van een kopje koffie. Ook omdat een vriendin van me daar toch altijd aanwezig is durf ik dat wel aan. Want ik weet dat als ik echt niet kan zij er toch wel is. Nou gister was dus mijn dienst . Het was een leuke rustige ochtend en af en toe als er mensen aan de bar kwamen voor koffie of een broodje heb ik ze ook even geholpen. Jeetje wat voel je je dan weer lekker , nu scheelt het ook dat het een hele fijne vereniging is .
Ook letten ze dan wel op me hoor van denk je aan jezelf doe je dit niet ze weten dat me koppie nog steeds meer wil dan het lijf.
Na de dienst ben ik naar huis gegaan en heb wat boodschappen gedaan . Daarna zijn mijn lieffie en ik lekker op de fiets naar Vierhouten gegaan een dorp hier ong 5 km verder op. Onze club waar onze zoon bij in het 1e voetbalt moest daar een competitie wedstrijd spelen . Het was heerlijk weer en ik heb een fiets met trapondersteuning dus ik durfde het wel aan. Het was een leuke wedstrijd ondanks dat onze zoon al na 8 minuten geblesseerd van het veld ging. We hebben gewonnen en dat is altijd fijn vooral met zo een derby tegen Vierhouten.
Na de wedstrijd zijn cees en ik nog even lekker het dorpje ingegaan om op een terras nog even lekker een neut te nemen. Heerlijk in het zonnetje
Thuis gekomen heb ik pasta gemaakt voor ons en toen kwam ik op de bank terecht en dacht nu doe ik niks meer . Maar wel weer een heerlijke dag geplukt. Ik wist van te voren dat ik dat vandaag moest bezuren of nou ja bezuren vandaag niet veel zou doen.
Zo gaat het als je chronisch ziek ben de ene dag kan je alles en de andere dag niets , we moeten zelf indelen waar en wanneer we onze energie verspillen.
Nou ja verspillen , ik leef en wil er van genieten .
Als ik alleen maar achter de geraniums kan zitten kan ik net zo goed aan de kapstok gaan hangen dat is toch geen leven.
Morgen ga ik heerlijk met onze dochter schoonzoon en kleinzoon een midweek naar Roompot park. Ik kijk er heel erg naar uit maar moet gewoon goed op mezelf letten dat ik wel op tijd mijn rustmomenten pak . Maar dat we gaan genieten dat is een ding wat zeker is .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten